Het was wederom een prachtige fietsdag.
Na een nogal trage opstart omdat het vrouwku van de Koperru Kittel mar bleef lullen, echt we kwamen niet weg 😅. Ze had een uitstekend ontbijt verzorgd en wat er over was mocht mee voor de lunch, nou echt het was voor een heel weeshuis.
We fietsen vervolgens richting Susteren, waar we vervolgens weer in Duitsland zitten en zo weer terug. En wederom passeren we het smalste stukje van Nederland.We fietsen door een prachtig Nationaal park de Meinweg. Zien onderweg herten of reeën 🤔. Heel veel varens, zo mooi.
En.....windje in de rug. Normaal is deze route, want het is een bestaande route, gaat die van Delfzijl naar Vaals en rondje Nederland gaat met de klok mee. Maar nee hoor, wij fietsen hem tegen de klok in. Daarom moeten we soms een eenrichtingsverkeer weg in 🙄.
In Vlodrop zien we op de weg opgedroogd zand en de struiken tot half hoog ook met zand. Zo hoog heeft het water hier dus gestaan. Een aantal mensen zijn de straat aan het vegen. Het heeft hier goed huis gehouden dus.
Het is echt een aanrader dit gebied voor wandelaars en fietsers.
We slapen in een trekkershutje, ziet er leuk uit en zelfs met eigen plee. Hup slaapzakken voor de dag....alles laten ontploffen en wat denk je....staan er onder het bed 4 keurige bakken met lakens en handdoeken.....goed geregeld ( niet goed gelezen)

Geschreven door Petli