We doen het rustig aan vandaag. Kan ook niet anders want ons wasje draait 3 uur in de wasmachine. Daar wordt het vast schoon van.
Op de camping zijn 4 fietsen te leen. Onze Nederlandse buren leenden er twee. Dus nog 2 voor ons zou je zeggen, maar nee hoor die hebben een lekke band en niemand die ze plakt.
Dus we lopen naar Ohrid (bij thuiskomst om 21.00 uur zijn het 12,5km).

We hebben een platte grond van Ohrid en lopen een aangegeven route. Eerst door de lange winkel(toeristen) straat. Onze eerste verbazing is het enorme aantal winkels die parels verkopen.
Bij een zilversmid, kunstenares die filigrein sieraden maakt, krijgen we dit verhaal te horen:
Ohrid parels zijn bolletjes die worden gemaakt van schelpen die uit de Indische oceaan komen. Maar het geheim zit hem in het ‘lakken’ van de bolletjes. Hiervoor worden de schubben op de buik van de Plashica gebruikt. Deze vis zwemt in scholen in het meer van Ohrid en wordt niet groter dan 15 centimeter.
Uit de schubben van deze vis wordt via een geheim proces een soort olie gewonnen. Daarmee wordt de parel vervolgens 5 tot 7 keer ingesmeerd. Na elke sessie moet hij drogen. Aan het eind heeft die de mooie glanzende kleur die de Ohrid parel zo kenmerkt.
Maar….. nu mag er niet meer op de Plashica gevist worden en wordt een vergelijkbare vis uit de Baltische meren gebruikt.
We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat China een grote toeleverancier zal zijn van deze enorme hoeveelheid winkels.
Overigens is filigrein ook een specialiteit van deze stad.

We krijgen van de zilversmid een aanbeveling hoe te lopen evenals een straat waar het goed vis eten is.
Ohrid is een stad met veel kerken. We bezoeken er twee van. Tegen betaling van € 1,50 mag je de kerk in. De eerste kerk is volledig versierd met prachtige fresco’s. (Er mag niet gefotografeerd worden).
De tweede kerk die we bekijken valt hierbij in het niet.

Ohrid is tegen de berg op gebouwd. De oude stad is ommuurd en heeft 3 toegangspoorten. We lopen door oude vervallen straatjes en komen dan bij de straten met de karakteristieke witte huizen van drie verdiepingen. De straatlantaarns verwijzen ook naar die huizen. Omdat we wederom niet weten waar we zijn vragen we de weg aan een bewoonster van een van deze mooie huizen. Ze komt naar beneden gehold en spreekt perfect Engels. Ze blijkt Noorse te zijn en woont en verhuurd in Ohrid. We krijgen nogmaals de tips voor de hoogtepunten die we moeten zien inclusief een spontaan advies voor een restaurant. De tips van beide dames komen overeen.

Het is een prachtige dag en we klimmen en dalen door sfeervolle straatjes met prachtige uitzichten.
Overal rijden auto’s, smalle straatjes met keien, het maakt niet uit.
Om bij het het visrestaurants te komen, lopen we over een vlonder langs de rots. Niets teveel gezegd want we hebben onze eerste topmaaltijd van deze vakantie.
Met de watertaxi naar ‘huis’ gaat niet lukken, die vaart niet meer na 19.00 uur. Dus we volgen nog eens de boulevard en zijn 45 minuten later weer op honk.
Wederom een prachtige dag.
Morgen verlaten we Macedonië en rijden we naar Albanië.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap