Het reisdoel van de komende dagen is de regio Zagoria.
In Zagoria, de Grieken noemen het Zagorochoria, bevinden zich 46 traditionele dorpen. Een gebied met diepe kloven, bossen, pittoreske dorpen en smalle wegen met hoge passen. Een prachtige streek dus.
Maar het gebied staat ook bekend om de vele bruggetjes. Gebouwd in de 18e en 19e eeuw.
Plakidas is één van de meest bekendste, door zijn 3 bogen. De brug wordt ook wel Kalogeriko genoemd, wat betekent “van de abt”. De brug kreeg de naam doordat de abt van het klooster in het nabijgelegen dorp Kipoi de herbouw van de voorheen houten brug financierde. Toen later in de 19e eeuw de brug een opknapbeurt kreeg door Alexis Plakidas kreeg de brug zijn huidige naam.
De Kokori brug, De bruggen verschillen allemaal wel iets van elkaar. Zo hebben ze niet allemaal een mooie ronde boog, bij sommige is de boog wat puntig in het midden. Dit heeft te maken met de hoogte en met de overspanning. Vooraf werd het weliswaar berekend maar soms kwam het toch niet helemaal goed uit met de stenen en kon men de brug niet mooi rond afmaken. Voor de stevigheid maakt het niet uit, dat blijkt. De bruggen staan nog steeds en er lopen nog steeds veel mensen overheen.

We rijden via kleine wegen, naar Zitsa. Onderweg veel kleine terrasjes waar de mannen gezellig samen aan de koffie zitten. Direct voor een smalle brug stoppen we voor een eerste ‘café frappé, de Griekse koude koffie.
Overal langs de weg kleine kapelletjes of iconostasie. Verroest of heel mooi als een klein poppenhuis. Ze hebben allerlei verschillende functies. De daadwerkelijke vertaling is iconen halte. Deze kapelletjes zijn geplaatst om drie redenen; of er is een ongeluk gebeurd met dodelijke afloop, of een ongeluk met goede afloop, of als verwijzing naar het dichtstbijzijnde kerk of klooster.

Zitsa is een klein bergdorpje staat bekend om de wijn. In de plaatselijke minimarkt staan de wijnen uit de streek uitgestald. Natuurlijk gaan er twee flesjes mee. Op het terras waar we iets willen lunchen wordt alleen de tomatensalade gebracht, de burger komt niet. Zoals we al eerder gemerkt hebben verloopt de communicatie in het Engels niet altijd vlekkeloos. Zonder burger rijden we weer door.

Het monument ter ere van de vrouwen van Epirus, zien we al van verre. Alhoewel we ons eerst nog even afvroegen of het een Griekse God of een belangrijk krijgsheer zou zijn. Maar een prachtig standbeeld van een vrouw: In 1940 kon het Griekse leger de Italiaanse invasie afwenden dankzij de hulp van de Griekse vrouwen. De Italianen probeerden vanuit de Albanische bergen het land binnen te dringen, maar de Griekse vrouwen brachten ammunitie en eten naar de frontlinie, waardoor de Grieken de uiteindelijke invasie van het land konden tegenhouden tot 1941.

Na de twee bruggen bekeken te hebben gaan we verder door de bergen en over de passen en rijden naar onze overnachtingsplek in Vikos op een parkeerplaats met een schitterend uitzicht over de bergen. Iets verder aan de andere kant van het piepkleine dorp het uitzicht over de beroemde Vikoskloof.
Onze parkeerplaats is naast een 14e eeuws kerkje met om de hoek twee kleine restaurants.
Dit wordt waarschijnlijke een rustige nacht. De krekels laten van zicht horen. Het is nog warm maar het zal van 30 graden terug koelen naar 15 graden. We zitten immers op 750 meter hoogte.

Waar:
CC 86960 Rust en prachtig uitzicht. Aan het eind van de weg. 2 restaurantjes (hotelletjes) om de hoek. Topplaats

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap