Almócita in de bergen
Spanje, Almócita
We dachten dat we vandaag naar Granada zouden gaan. Ik heb voor 1 maart kaartjes gekocht voor het Alhambra. Maar het is pas 27 februari en dat is te vroeg om al daar naar toe te gaan. Tsja dat krijg je van zo'n ontspannen vakantieleven. Dus we voegen een stop toe en vinden op de weg naar Granada een kleine camping aan de Alpujarra, met uitzicht op twee witte dorpjes.
Maar eerst boodschappen doen, dat wordt iets meer werk. We dachten aan de buitenkant van Almeria een supermarkt te vinden, maar dat bleek een drukke buitenwijk te zijn. Iedere keer zijn we weer verbaasd over het aantal auto's in Spanje. De straten staan vol met auto's en het verkeer is druk. Na twee niet toegankelijke supermarkten (voor een camper dus) geven we op en rijden we door. En dan is er toch nog een Lidl, handig daar kopen camperaars hun water en (heel prozaïsch) wc papier. Laten we dat nu net nodig hebben.
Dan verlaten we de stedelijkheid en komen in een ruw berglandschap. Een prachtige weg. We stijgen weer naar 600 meter. Neemt niet weg dat overal nog kassen staan. En dan moeten we de camping vinden. We komen weer op de bekende kleine weggetjes en in een klein dorpje terecht. Een oudere dorpsbewoner staat van ver te wijzen welke weg we in moeten. Een passant draait zijn raampje open en vraagt waar we heen gaan. Ja hoera we zitten op de goede weg. Voorzichtig doorrijden dan maar.
We zitten nu op 800 meter en het is 7 graden. Maar een zwak zonnetje schijnt en we hebben een schitterend uitzicht!
Om ons heen veel Spanjaarden, de kinderen hebben vakantie. En zij trekken zich niets aan van de kou. Het valt ons op dat de bevolking hier donkerder gekleurd is en klein van stuk.
We wandelen naar het witte dorp Almócita. Piepklein dorpje, een paar nauwe straatjes, een vervallen kerk, een oude wasplaats en natuurlijk een kroegje. Maar ook amateuristische muurschilderingen en gedichten op muren geschilderd. Ik hou daarvan, samen met de bloempotten vol cactussen geeft het zo’n dorpje een mooie sfeer. Een nuttig doel van de wandeling is ook dat we nu eens goed kunnen kijken hoe we gereden zijn en hoe we hier weer wegrijden. Er is een betere weg. Op de splitsing is zelfs een breed stuk weg aangelegd om te kunnen steken met de camper.
Vanavond kacheltje aan en een rustige en donkere nacht.
En zo ervaren we toch weer een heel ander stuk, ruig Spanje.
Maar eerst boodschappen doen, dat wordt iets meer werk. We dachten aan de buitenkant van Almeria een supermarkt te vinden, maar dat bleek een drukke buitenwijk te zijn. Iedere keer zijn we weer verbaasd over het aantal auto's in Spanje. De straten staan vol met auto's en het verkeer is druk. Na twee niet toegankelijke supermarkten (voor een camper dus) geven we op en rijden we door. En dan is er toch nog een Lidl, handig daar kopen camperaars hun water en (heel prozaïsch) wc papier. Laten we dat nu net nodig hebben.
Dan verlaten we de stedelijkheid en komen in een ruw berglandschap. Een prachtige weg. We stijgen weer naar 600 meter. Neemt niet weg dat overal nog kassen staan. En dan moeten we de camping vinden. We komen weer op de bekende kleine weggetjes en in een klein dorpje terecht. Een oudere dorpsbewoner staat van ver te wijzen welke weg we in moeten. Een passant draait zijn raampje open en vraagt waar we heen gaan. Ja hoera we zitten op de goede weg. Voorzichtig doorrijden dan maar.
We zitten nu op 800 meter en het is 7 graden. Maar een zwak zonnetje schijnt en we hebben een schitterend uitzicht!
Om ons heen veel Spanjaarden, de kinderen hebben vakantie. En zij trekken zich niets aan van de kou. Het valt ons op dat de bevolking hier donkerder gekleurd is en klein van stuk.
We wandelen naar het witte dorp Almócita. Piepklein dorpje, een paar nauwe straatjes, een vervallen kerk, een oude wasplaats en natuurlijk een kroegje. Maar ook amateuristische muurschilderingen en gedichten op muren geschilderd. Ik hou daarvan, samen met de bloempotten vol cactussen geeft het zo’n dorpje een mooie sfeer. Een nuttig doel van de wandeling is ook dat we nu eens goed kunnen kijken hoe we gereden zijn en hoe we hier weer wegrijden. Er is een betere weg. Op de splitsing is zelfs een breed stuk weg aangelegd om te kunnen steken met de camper.
Vanavond kacheltje aan en een rustige en donkere nacht.
En zo ervaren we toch weer een heel ander stuk, ruig Spanje.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap
Al 5 reacties bij dit reisverslag
Hier ook gezellig koud. 🀄️
Patricia 2023-02-27 19:36:50
Wat een mooie plek en dito plaatsen op de camping.
Jacques 2023-02-27 21:38:33
Prachtig daar. En mooie muurtekeningen.
Marjo 2023-02-28 09:08:19
Dat wordt genieten, het Alhambra! Enjoy!
Joan & Rinus 2023-02-28 11:46:27
Wat een prachtige foto's! Zo'n mooi uitzicht! Hier is het koud maar wel zonnig!
Ellen Verschuur 2023-02-28 17:48:46
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
