Met dit verhaal is de reis rond en zijn wij nu op de terugweg om zaterdag weer thuis te komen.
Dank jullie allemaal voor de lieve reacties en belangstelling in onze reis.

Vandaag vroeg vertrek uit Villach richting Afferden bij Augsburg.
Nog eens afscheid genomen van Annemiek die samen met Frans nog een dagje blijft staan en dan ook doorreizen.
De meeste mensen rijden echter terug naar Nederland, zo nu en dan zien we nog eens iemand rijden. Wel gek want de afgelopen weken was iedere caravan die wij tegenkwamen ‘ van ons ’ en nu rijden we weer met tientallen tegelijk over de Duitse autobanen.
We vinden een doorgangscamping aan een drukke weg. Direct nadat wij ons geïnstalleerd hebben breekt een onweer los. Wat jammer, Nederland nog steeds in de volle zon en wij al meer dan een week op de grens van regen, onweer en zon.
Inmiddels is het weer droog en dan is het buiten, m.u.v. het verkeerslawaai, weer heerlijk.

Tijd om de balans op te maken.
We trokken door Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Macedonië, Servië, Kroatië en Slovenië.
Landen met een oninteressante culinaire traditie. Land van de schnitzels of van grote stukke vlees. Frieten die vaak naar bordkarton smaakten. Alhoewel ik een uitzondering moet maken voor de heerlijke en natuurlijke honing die in Bulgarije geproduceerd wordt.
Hongarije een vlak land, geen interessante natuur, wel met warme en saaie poesta's. Boedapest een gezellige hoofdstad met als hoogtepunt onze korte Donaucruise in de avond.
Van Bulgarije hebben we een hele goede indruk van gekregen. Tevens het land dat qua cultuur en natuur het meest in de smaak is gevallen, niet alleen dankzij de positieve inzet van onze gids Tsvetelin.
Hoe jammer is het voor dit land dat de corruptie, de mannen die dikke nekken genoemd worden en de dienst uitmaken, nog de overhand hebben. Hoelang zal het nog duren voor dit land ook uit de armoede kan komen? Nu al gaan hoger opgeleiden naar het buitenland om beter werk te vinden en meer te verdienen.
Het land van de vele kerken met rijke versieringen in de vorm van fresco's en iconen.
De Zwarte Zee, heel bijzonder om daar met onze caravan te staan en in gezwommen te hebben. Een regio waar het toerisme nog verder hoogtij zal vieren, maar niet naar onze smaak.
Roemenië het land dat het meest bezig is zich te ontwikkelen. Maar ook het land waar men over de wegen scheurt en gevaarlijk inhalen een heel normaal iets is, voldoende ruimte of niet.
Veel autosloperijen langs de weg, al die oude wrakken moeten het paard en wagen vervangen. Ook het land (samen met Bulgarije) waar veel helden worden geëerd met reusachtige standbeelden.
Geen schoon land en ook een land waar de overheersing van Ceausescu nog duidelijk voelbaar is. Boekarest een stad om eens gezien te hebben, maar dat is dan ook voldoende. Het hoogtepunt, dat moet gezegd, was zeker het concert in de mooie concertzaal aldaar.
Maar ook het land van de mooie Karpaten
Macedonië alleen een halve dag meegemaakt, terwijl wij er doorheen reden. De meer mediterrane natuur is ons opgevallen maar verder veel armoede.
Servië houdt de gemoederen bezig. Ook hier weer een land in armoede met een geheel andere kijk op het verleden van (recente) oorlogen dan wij. Corruptie en armoede onlosmakelijk met elkaar verbonden. We zagen geen bijzondere natuur maar hebben het meer ervaren als een soort enclave tussen alle Balkanlanden waar wij waren.
Slechts een snelweg die gebouwd wordt om het vervoer van goederen van noord- naar zuid Europa te verbeteren. De enige behoorlijke weg in dit land vermoedelijk.
Dan maken Kroatië en Slovenië wel een heel andere indruk. Weer zo’n rare gewaarwording dat direct na het passeren van de grens de natuur en de wegen zo veranderen. We voelen ons weer een beetje terugkomen in Europa.

Concluderend was dit een reis met vele indrukken. Cultureel, politiek en natuur. Ook heel interessant om de ervaringen met anderen te kunnen delen.
Wij hebben het minder als vakantie en meer als een cultuurreis ervaren waar wij van de Balkanlanden een goede indruk hebben gekregen. Voorlopig is dit even genoeg Balkan.
Maar wij hebben genoten!

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap