Weer rustig aan opgestaan en nog een Amsterdam bedank kaartje in de bus van het chateau gegooid. Het was een mooie plek.
Toen toch nog even naar de Super U want ik was vorige keer beleg vergeten. Staat er een vrouw met kindje voor mij die de luiers op de band vergeet en ook niet afrekent. Worden ze bij mij gerekend en merkte dat pas toen ze mij toegeschoven werden. Koop ik op mijn 67e toch nog een keer babyluiers😄. Moest naar klantenservice en echt niemand sprak ook maar één woord Engels. Maar toch allemaal gelukt, als het goed is wordt het teruggestort.
Nog een stokbroodje gekocht, de camper in en de snelweg weer opgezocht. Het was vaak een mooie route met glooiend landschap en bomen in prachtige herfst kleuren. Een keer eet/koffie pauze, een keer getankt en laatste keer korte stop om dichtstbijzijnde camping op te zoeken. Goede recensie en niet ver van snelweg dus ingesteld en er op af. Kom ik aan bij de slagboom, is er niemand. Camping op gelopen en Fransman die met camper de camping opdraaide aangehouden. Deze man sprak zelfs goed Engels. Ik had een pasje nodig, kon een nummer bellen om hier om te vragen en moest daar geld opzetten. Jeetje wat een gedoe voor één nacht. Zijn vrouw schreef coordinaten voor mij over van een camping vlak in de buurt waar ik beter terecht zou kunnen. Geweldig aardig! Ik weer gedraaid en op weg naar adres met die coördinaten. Pad werd steeds smaller en aan het eind kom ik uit bij een boerderij. Wat nu. Boerin komt naar mij toe en gebaart dat het niet dit adres is. Dát dacht ik al. Maar in een flits zie ik aan de zijkant het embleem van France Passion. Oh ok. Niet wat ik in gedachten had, maar ik kan hier wel overnachten. Het was al half vijf en echt geen zin verder te zoeken. Ik liet haar mijn kaartje zien en heb nu een plekje op grind en zo gemanouvreerd dat ik een driehoek gras met heggen voor mij heb. Vlak daarna kwam er een franse camper naast mij staan.
Ik heb een emmer water gevraagd, dus kan mij vanavond weer buiten wassen. Morgen een camping zoeken, wil graag weer eens een douche.
Nog lekker een wandeling gemaakt van kleine drie kwartier en de boerderijhond liep gezellig een stuk met mij mee. Terug eten gemaakt en boel opgeruimd. Toen was het helemaal donker. Lichten uit en met mijn emmer tussen camper en heg mij weer lekker opgefrist. Begon ineens de hond luid te blaffen en die mensen te roepen. Verwachtte elk moment een groot zoeklicht😅. Gauw naar binnen en verder afdrogen. Toch lekker. Gedownload filmpje gekeken en route voor morgen uitgezocht.

Geschreven door Pelgrimeren