Redelijk goed geslapen op een wat bonkige slaapbank. De twee kamergenoten ook lekker rustig.
8.10 vertrokken met somber, mistig weer en onderweg een geirriteerde plek op linkervoet van wandelwol voorzien. Kijken of het helpt.
In het volgende dorp op binnenterras een grote koffie en tosti genomen. Kan ik er weer even tegenaan. Het valt mij wel op dat in al die cafeetjes de bestelling wordt opgenomen met een ongeïnteresseerde/onverschillige blik. Er komen er zóveel langs.
Inmiddels trekt de bewolking op en zie ik alweer blauw. Met de Hongaar die ik tegenkwam een stukje opgelopen.
Wat fruit, yoghurt en een paprika gekocht in volgende dorp en in Barcelos weer wat geld opgenomen want plastic geld lijkt hier niet zo gebruikelijk. Zeker niet in de hostels. Barcelos was leuk even doorheen te lopen. Een tijdje na deze plaats kwam er weer meer rust op de weg met mooie uitzichten. Het was af en toe flink zonnig. Anneli kwam ik intussen regelmatig tegen en het laatste stuk hebben we samen opgelopen. We hadden het beiden wel gehad toen we uiteindelijk bij casa Fernanda aankwamen. De verwachtte 24 km waren minstens 28 km geworden. We werden hartelijk welkom geheten in een rommelig, gezellige tuin met allemaal zitjes waar her en der al mensen zaten en de was in de zon hing. We kregen tot onze blijdschap de enige tweepersoonskamer naast de dorm toegewezen. Geweldig, heerlijk rustig en redelijk prive. Na een douche bleken er hapjes en wijn in de tuin te staan en overal waren groepjes mensen aan de praat. Ik zat met een Amerikaanse op een bankje en onder veel hilariteit vielen we ineens langzaam achterover. Tegen achten werden we binnen geroepen voor de maaltijd aan een lange tafel. Kletsen, eten, lachen en na de maaltijd kwam er port en whiskey op tafel. De huisvriend nam de gitaar en er werden Portugese liederen gezongen. Waarna een Duitse vrouw, Janna, ook nog Duitse liedjes zong. Fernanda is een bijzondere vrouw. Ze maakte de sfeer, was hartelijk stimuleerde iedereen om mee te zingen, danste. De sfeer zat er goed in. Heerlijk. En alles met mensen die ik nog nooit van mijn leven had gezien.
Met Anneli heb ik tel nr uitgewisseld zodat we later nog kunnen kijken of we ergens bij elkaar in de buurt zijn.
Rond 22.45 naar bed. Morgen 7.30 ontbijt.

Geschreven door Pelgrimeren