Wat uitgeslapen en buiten rustig zondagontbijtje met eitje. En boek. Over cafe/hotel Schiller. Koffie, wasje en toen fietsje opgetuigd en om12.30 naar Albufeira. Enge N wegen waar auto's met 70 km langskomen. Er is wel meestal ruimte genoeg, maar voelt toch niet fijn. Het middendeel leidde over een leuke smalle asfaltweg tussen landerijen en wijnranken door. Albufeira is zoals verwacht. Druk, lawaaierig, overal muziek en TV ( voetbalwedstrijd) héél veel restaurantjes/terrassen in de smalle straatjes en bij het strand, mensen met buiken half ontkleed. En heel groot strand.
Rondgelopen en ja hoor, daar was het broodje kroket. Die moest ik hebben😀. Kreeg keurig bordje, mes en vork, mosterd en mayo er bij. Smaakte lekker, alleen het broodje was wat brokkelig.
Weer teruggefietst, heel geconcentreerd want die zoevende auto's langs mij is niet fijn. Heelhuids teruggekomen en lekker onderuit gezakt. Krijg ik ineens een berichtje van Ingeborg met het bericht uitgezaaide alvleesklierkanker. Einde verhaal en vraag, hoe lang nog. Ik was perplex, ontdaan. Cathy geappt, die belde gelijk. Konden we er iig even over praten. Ingeborg, we zagen elkaar niet heel vaak, maar er was altijd contact. En altijd gezellig als we elkaar zagen. Onwerkelijk, niet te bevatten.
Rest van de dag/avond gewone patroon maar met haar in gedachten.

Geschreven door Pelgrimeren