7.45 vertrokken. Als eerste. Het was nog donker. En gelukkig droog. Vind het altijd mooi om de dag langzaam te zien beginnen. Alleen moest ik nu ineens donkere bosweggetjes in. Gelukkig verderop weer lantaarnpalen. Maar voelde even onbehaaglijk. Voordeel van zo vroeg naar Santiago is wel dat ik nu niet in de stroom meeliep. Ik was de enige, tot het centrum. Eerst snel naar het kantoor waar je een nummer moet halen voor je credential. Ze geven per dag maar een bepaalde hoeveelheid uit. Op hun site kun je dan zien welk nummer aan de beurt is. Foto's voor de kathedraal, straks en morgen beter bekijken.
Rondgelopen op zoek naar eet/koffietentje. Onderweg paraplu gekocht. Toch makkelijker dan poncho in de stad. Hoor ik achter mij ineens mijn naam. Jane en Lizz, twee van de Braziliaanse meiden weer. Hug, babbelen, hug. Zou dit écht de laatste keer zijn?
Koffie, eten, appen, verslag en weer terug naar het kantoortje. Wachten daar, Litouwse en twee Duitse meiden van het klooster waren er ook. Uiteindelijk mijn compostella gekregen. Naar een verdieping hoger waar het kantoor van de Lage Landen zit voor NL sprekende pelgrims. Ontvangen door ouder, niet zo heel inspirerend, echtpaar. Was eigenlijk niet echt een toevoeging. Rondgelopen, pizza gegeten en op zoek naar het hostel even buiten het centrum. Ondertussen weer regen, pet weer op poncho aan pfff.
Met Google Maps richting hostel Seminario Menor, een groot oud klooster. Opgelopen en gekletst met een Amerikaan die ook daar naar toe moest.
Kamer (344) sober, maar alles wat nodig is (bed, wastafel, spiegel, kledingkast en bedlampje) is er en heleboel douches en toiletten tegenover mij op de gang.
Geïnstalleerd en lekker een tijdje met Cathy gekletst via whatsapp.
Toen op onderzoek uit. Was een beetje verbijsterd van de grootte van het gebouw en ál die slaapzalen die mij een beetje aan een werk/militair kamp deden denken. Waarom gaan mensen daar in godsnaam liggen als je voor 16 euro ook een kamer alleen kunt krijgen. En ook daar waren gangen vol van. Toen op zoek naar het winkeltje voor een biertje. Kom ik uit in de basement vol bedrijvigheid. Ruimte vol tafels, grote keuken annex wasruimte aan het eind. Mensen die wasten, kookten, aten. In de zomer moet het wel haast een gekkenhuis zijn!
Gelukkig hadden ze bier, dus ik zat helemaal tevreden in de zithoek. Reacties en felicitaties op mijn algemene app beantwoord. Gekletst met weer een ander Amerikaan. Onderweg naar toilet kwam ik weer de Canadeze vrouwen tegen die aan een tafeltje zaten. Ook weer gebabbeld. Toen naar 3 hoog naar eigen kamer. Wat bén ik blij dat ik niet op die grote slaapzalen lig.

Geschreven door Pelgrimeren