Goed geslapen zowaar op de 4 persoonskamer. 's Nachts nog wel af en toe wakker en toen hoorde ik de regen kletteren. Voor zevenen al wakker en zachtjes aangekleed en mijn spullen allemaal buiten de deur gezet en daar verder ingepakt. Om kwart voor acht bij de steiger waar de boot zou vertrekken. En wie zie ik daar staan? De drie vrouwen (twee Canadezen en een Griekse) waar ik gisteren even onderweg mee heb gesproken. Én Diana, Liz en Jane, de Braziliaanse meiden. Weer enthousiaste begroeting en een hug. Omdat ik de route net anders heb gedaan slaap ik ook ergens anders. Gelukkig, want zij hadden op de slaapzaal in Armentiera veel snurkers. De boot kwam, maar mooi niet overdekt. Gelukkig regende het de hele tocht niet, maar voor de zekerheid en tegen de kou had iedereen zich in plastic gehuld. Kwam eindelijk ook mijn windstopper goed van pas. Tijdens de boottocht zagen we het licht worden, wat nog vrij snel ging.
We kregen uitleg over de mosselvangst waar een boot mee bezig was en de 12 kruizen, de statie langs de kant van het water. Onderweg kregen we nog thee en een cakeje. Na ongeveer anderhalf uur varen kwamen we aan in Pontecesures. Afscheid Braziliaanse meiden met stevige hug. Zij gaan door en willen morgen in Santiago zijn.
Ik ben naar Padrón gelopen waar ik
Janna tegen het lijf liep die net uit haar hostel kwam. Enthousiast, hug, bijpraten. Kwamen de Braziliaanse meiden er ook weer aan, selfie met z'n allen.
Er was markt. Veel groente, fruit, brood, kaas, vlees en kleding.
Gelijk weer een paprika, twee wortels, fruit en half plat brood en stuk van krentenbrood gekocht. Weet niet of ze mij geflest hebben, maar vond het allemaal niet zo goedkoop. Nouja, weer wat gezonde dingen. Gelijk op een bankje twee stuks fruit en een wortel gegeten.
Wat rondgelopen, veel was dicht vanwege de zondag. Maar gaandeweg werd het wel steeds drukker. Lijkt alsof het een soort ontmoetingsdag voor inwoners en omgeving is. Binnen ergens koffie gedronken. Toen ik weg wilde bleek het aardig te regenen. Nog maar een koffie. Ik kan pas om 16.00 terecht in het klooster en het is ongeveer half uurtje lopen en nu is het 12.00.
Héél rustig aan gekuierd naar de monastery. Poncho aan, poncho uit, poncho aan. En dat ding is al zo lastig om doen. Vier Duitse vrouwen kwamen ook als gekleurde kaboutertjes voor mij aan en er zat al een jonge Spanjaard die helaas geen Engels sprak. In ieder geval kunnen we overdekt zitten en heb ik een plek. Halve broodje hamburger van gisteravond gegeten. Smaakte nog verrassend lekker.
Rond 15.15 ging onverwacht de deur al open. Poncho's ophangen, stokken in een bak, schoenen op de plank en inchecken.
Ik kreeg een kamertje met stapelbed en gordijn er voor met een Litouwse vrouw. Helaas bovenste bed. De vrouw ratelde een koeterwaals van Litouws, Spaans en Engels door elkaar. Met wat mimiek begreep ik ongeveer wat ze bedoelde.
Ik ben terug gegaan en heb gevraagd om een benedenbed. Geen probleem, dus nu stapelbed en kamertje voor mij alleen.
In de keuken thee gedronken, maar alleen maar Duitsers in groepjes. Ze zoeken geen enkele aansluiting. Een jong meisje was luid aan het telefoneren in mijn oor om iemand te vertellen wat ze allemaal ging doen en had gedaan. Toen ik ergens anders ging zitten ging ze naar buiten.
Om 18.00 was er een rondleiding door een broeder. Het klooster is uit de 14e eeuw. Later is er nog bijgebouwd voor het seminarie. Waar wij slapen, sliepen toen de broeders in opleiding. Er zijn nog 6 broeders, maar die hebben een comfortabeler onderkomen.
Om 20.00 kerkdienst . Weer door de regen sprinten om over te steken. Helaas geen zang. Aan het eind van de mis werden we met gebaren gevraagd in een halve cirkel bij het altaar te gaan staan. Na een inventarisatie welke landen waren vertegenwoordigd werd van ieder land iemand gevraagd om een tekst voor te lezen. Daarna kreeg ieder een hug van de broeder en een oorkonde/getuigschrift. Om 20.30 eten. Salade,wijn, linzensoep en appel en yoghurt na. Kruidenlikeurtje kwam er ook nog bij. Felix, de gastheer, zong een lied met twee Spaanstaligen. Toen de Duitsers een paar liedjes. En Jan en ik, de meeste dromen zijn bedrog. Het werd toch nog gezellig.
22.30 allemaal plat, want dan moet het stil zijn.

Geschreven door Pelgrimeren