Hallo!

Het is vandaag 250 dagen geleden dat ik in het vliegtuig stapte. 250 dagen geleden dat ik op maandagochtend gedag zei tegen m'n lieve zus(je), ouders, vriendinnetje en kleine grote liefde. Aan de ene kant lijkt het een week geleden en aan de andere kant moet ik toegeven dat ik steeds meer uitkijk naar het moment om iedereen weer te zien. En een boterham met kaas.....wat heb ik de afgelopen dagen een trek in een verse bruine boterham met echte Hollandse kaas.

Maar goed, het is alweer even geleden dat ik geschreven heb. De laatste keer zat ik in Bangkok en was ik niet heel happy. De dag na het schrijven van mijn laatste blog heb ik de trein van Bangkok naar Ayutthaya gepakt. Dit was al een beleving op zich. Voor 30 bath, nog geen euro, kocht ik een kaartje en snelde ik naar perron 10 waar over 5 minuten de trein zou vertrekken.... 30 minuten later werd ons verteld dat de trein verlaat was. (o echt?!) Het fijne van mijn leven op dit moment is dat ik totaal geen haast heb, waar ik me in Nederland na zo'n 10 minuten wachten waarschijnlijk iets wat geërgerd zou raken maakt het me hier allemaal niet zoveel uit. Genoeg bijzondere mensen en dingen om naar te kijken. Langs perron 12 zaten 4 mannetjes op een plastic stoel met een kappersmantel om in een rijtje voor een knipbeurt. Geweldig. Na nog ruim een uur te hebben gewacht werd er omgeroepen dat alle passagiers die naar Ayutthaya gingen de trein op perron moesten nemen. Daar gingen ik dan, tussen alle locals met m'n backpack "vriendin". Bij iedere halte kwamen er wel weer 1 of 2 nieuwe vrouwtjes met manden vol eten en drinken binnen in de hoop iets van hun waar te kunnen verkopen.
Ayutthaya is een rustig plekje waar, op een paar ruïnes na, niet heel veel te beleven is. Na aankomst heb ik een beetje rondgelopen en wat gegeten. 's Avonds ben ik naar de nightmarket gelopen waar ik uiteindelijk een uur heb geschuild voor een enorme regenbui in een restaurant. Voor de volgende dag had ik een fietstour geboekt. Lucky me was ik de enige en had ik dus een privé tour. De tourgide was een super lief 25jarig Thais meisje. Ze bracht me langs verschillende oude tempels, ruïnes, een restaurantje voor een Thaise snack en de locale markt. Het was een goede besteding van de ochtend. Later op de dag ben ik achterop de scooter gesprongen bij een Canadese mede backpacker uit het hostel. Rondje Ayutthaya met eind bestemming een soort attractiepark....het bleek een olifanten attractiepark te zijn. Binnen 5 minuten zaten we weer op de scooter om terug te gaan naar het hostel. Olifantrijden en bussen vol Chinezen is niet mijn ding.

En toen was het tijd voor mijn hoogtepunt van het reizen door Thailand; de nachttrein! De enthousiaste verhalen over deze trein van onder andere Marthe en een heleboel mensen in de tips voor Thailand Facebook groep (aanrader als je van plan bent om naar Thailand te gaan) schepte hoge verwachtingen. Nou ook ik raad iedereen aan om deze trein te nemen als je in Thailand bent en naar Chiang Mai gaat. Super ervaring. Ik had gekozen voor de laatste trein om 21.30u. Bij binnenkomst waren alle bedjes al opgemaakt waardoor je meteen kon gaan liggen. Verbazingwekkend comfortabel ook nog. Ik had vooraf half netflix gedownload voor het geval ik niet zou kunnen slapen...halverwege film 1 sliep ik al. Op een paar keer wakker worden met de angst dat de trein weleens zou kunnen ontsporen,heel veel herrie en gewiebel, heb ik best lekker geslapen. Maar 's ochtends wakker worden is misschien nog wel het beste deel van deze treinreis. Het laatste stukt rijdt de trein door de jungle en langs rijstvelden. Dan krijg je ook nog eens ontbijt op bed en een uurtje later sta je in op het station van Chiang Mai. Wat een fijn leven. Bij aankomst werd ik al snel begeleid naar 1 van de lokale taxi chauffeurs, het feit dat zijn ogen te slecht waren om het adres van het hostel te kunnen lezen zorgde ervoor dat het voor mij niet een heel ontspannen ritje was.....maar goed ook dit heb ik weer overleefd.

Alleen reizen is fijn maar soms zou het toch wel erg leuk zijn om herinneringen met mensen te kunnen delen.... zoals dit ritje of het ritje van mijn hostel in Ayutthaya naar het station. Doordat het alweer enorm regende probeerde ik zo snel mogelijk in de overdekte, op kleine Aziaten ingestelde, pick-up achterbak van de taxi stappen..... best een uitdaging met een backpack op je rug en je gewone rugzak aan de voorkant. Resultaat: een opgevouwen Nadine achterin de pick-up. Blijkbaar was dit zo'n grappig gezicht dat een Thaise medeweggebruiker bijna van z'n scooter afviel van het lachen......Typisch gevalletje; had je bij moeten zijn.

Chiang Mai is leuk, op zondag is er een super grote nightmarket in het oude centrum. Allemaal kraampjes met eten en kleding. Dag 2 ben ik op tour gegaan naar een olifanten opvang. Nou zijn de meningen hier iets wat over verdeeld. Wat ik begrijp, geld verdienen aan dieren is altijd een dingetje. En zeker hier in Azië denken ze heel anders over omgaan met dieren dan dat wij gewend zijn. Voor zover ik verstand heb van olifanten geloof ik dat deze olifanten best happy waren. Er word niet op ze gereden en ze lopen los door de jungle. Ze worden dagelijks op vasten tijden en plaatsen gevoerd waardoor ze zelf naar de plek toekomen.. Het was een bijzondere ervaring om olifanten van zo dichtbij te zien en aan te raken. Ze lijken heel relaxed en vriendelijk. We hebben de olifanten gevoerd en 's middags gewassen en voorzien van een nieuwe modderlaag.....of nou eigenlijk hebben de olifanten ons meer voorzien van een modderlaag.
Dag 3 in Chiang Mai was kook dag. Must do als je in Thailand bent; een kookcursus. Het eten was heerlijk en de medewerkers vriendelijk en grappig.

Na een paar dagen twijfelen heb ik toch maar de bus naar Pai gepakt.... Ik had een heleboel enthousiaste verhalen gehoord over dit plaatsje maar om eerlijk te zijn ben ik een beetje 'reismoe' ( verwend kreng, I know) en zag ik het niet zitten om weer alles in te moeten pakken en te verhuizen. Maar gelukkig heeft een Zwitsers meisje uit het hostel in Chiang Mai me overgehaald om wel te gaan. En wat was het fijn om na een 3 uur durende rit met zo'n 600 bochten (thank god voor Primatour) te worden verwelkomd bij het meest gastvrije hostel ooit! Pai is een leuk klein plekje met een hoop leuke barretjes, vegan restaurants, tattooshops en verdwaalde hippies...ik heb nog nooit in m'n leven zoveel mensen gezien met dreadlocks en broeken met het kruis tot de enkels. Pai is geweldig, ik begrijp heel goed dat veel mensen hier voor een lange tijd blijven hangen. De eerste avond heeft de manager van het hostel ons op sleeptouw genomen, in zijn limousine,een scooter met aan de zijkant een rammelend wagentje met een bankje met kussens, helemaal leuk,langs alle leuke barretjes. Dag 2 hebben we wat rond gewandeld, gegeten, koffie gedronken, mensen gekeken en onszelf verwend met een pedicure. 's Avonds heb ik genoten van een super healthy, vegan wrap op de nightmarket. De volgende dag was het alweer tijd om terug te gaan naar Chiang Mai waar ik mezelf verwend heb met een heerlijk groot en schoonbed ineen hotel. Na een paar maanden hostels en andere budget accommodaties was dit echt heul fijn!

Vorige week zondag ben ik vanuit Chiang Mai naar Phuket gevlogen waar ik nu al ruim 1,5 week vertoef.....en zweet, voornamelijk heul veel zweet. Zoals velen van jullie weten is mijn lichaam/gewicht iets waar ik best veel mee bezig ben en niet altijd even happy mee ben. Ik had mezelf voorgenomen om tijdens het reizen zo gezond mogelijk te leven en om zo min mogelijk aan te komen...... De combinatie van niet sporten, heel veel sociale gelegenheden en het metabolisme van een bejaard varken, heeft ervoor gezorgd dat het gedeelte; niet aankomen, iets wat is mislukt. En als je ergens niet happy mee bent moet je er iets aan doen....vandaar dat ik mezelf een paar maanden geleden al heb opgegeven voor een 3 weekse bootcamp. Eat, train, sleep.....repeat. Dat is ongeveer hoe mijn leven er op dit moment uit ziet. Het is confronterend hoe mijn conditie achteruit is gegaan, ik ben doodop en moet mezelf dagelijks een schop onder m'n kont geven om mee te doen aan de trainingen....maar wat voelt het fijn om weer actief bezig te zijn! Het gaat zeker heel wat maanden duren voor ik weer ben waar ik wil zijn maar ik ben super blij dat ik dit heb geboekt als kick-start om weer fit te worden.
Gelukkig is het lang niet allemaal afzien hier. Zowel de trainers als mede 'campers' zijn super vriendelijk en sociaal. Afgelopen zaterdag zijn we met een grote groep naar een boksgala aan de andere kant van de straat geweest. best leuk om een keer live mee te maken, al begrijp ik niet dat er mensen zijn die vrijwillig in de ring stappen.... En morgen gaan we met een hele groep voor 2 nachten naar koh Phi Phi, één van de eilanden....duimen dat het even 2 dagen niet regent....

Dus dat een beetje.
Gezien mijn dagen er de komende tijd een beetje hetzelfde uitzien duurt het waarschijnlijk nog wel even voor m'n volgende blog komt...
Genieten jullie maar van de Nederlandse zomer, ik heb vandaag m'n eerste echte uurtje zo'n gehad in 3 weken tijd. Het is echt officieel regenseizoen......

xXx

ps.....het is ondertussen dag 256, trainen EN schrijven is best vermoeiend ;) ♡

Geschreven door Nadine.geniet