Allereerst een gelukkig nieuwjaar allemaal!!
Mijn 2017 is super begonnen!
Voor je het weet is het alweer 12 januari en ben je alweer bijna 2 weken in Melbourne. Het is hier fijn.
Wat was ik vorige week stiekem best een beetje trots op mezelf dat alles was gelukt; alleen een dag overleefd in het door mij ook zo geliefde Auckland
(NOT!) , helemaal zelf op de goede bus gestapt naar het vliegveld en ook nog eens helemaal alleen op het
(juiste!) vliegtuig gestapt! Op een iets zenuwachtige Chinees naast mij, verliep de vlucht soepel. De ondergaande zon tijdens het opstijgen maakte het niet hebben van een tv
(budget vlucht) helemaal goed. Bij binnenkomst in Melbourne werd ik verwelkomt door een spectaculair schouwspel van bliksemschichten.
A fijn, Nadine veilig geland. In Auckland had ik al precies uitgezocht welke bus en tram ik moest nemen
(in de trend; een slimme meid is overal op voorbereid #echtheultrotsopmezelf) om op mijn plaatst van bestemming te komen. Helaas was ik niet de enige die om half 12 's nachts de bus naar het centrum moest hebben, hierdoor zat de eerste bus vol en moest ik een halfuurtje wachten op de volgende. No problem, het was niet koud en er waren genoeg mensen om me heen om lekker naar te kijken.
(blijft toch 1 van mijn favorieten bezigheden.) De busrit naar het centrum duurde ruim een uur, zo had ik even de tijd om uitgebreid met mijn lieve zus te appen. Bij aankomst in het centrum ben ik,
op advies van de super vriendelijke buschauffeur, om niet de laatste tram te missen..., naar de 7eleven gerend(!)
(zie je me al gaan met m'n grote backpack op m'n rug en m'n kleine op m'n buik....jep best een grappig plaatje denk ik zo...) om mijn
(van een super lief Duits kamergenootjes, in Auckland gekregen, Melbournse-,)OV-chipkaart op te laden.
(denken jullie dat ik nog meer in het klein tussen haakjes in deze zin zou kunnen schrijven.....?! #leestzolekkerweg.)Jullie voelen 'm vast al aankomen.... Laatste tram gemist! Daar stond ik dan bepakt en bezakt, schaapachtig naar het elektronische bord te kijken die mij vertelde dat de volgende tram pas weer om 5.30uur zou komen....daar sta je dan. Na een minuut of 2 kwam er een andere tram aan, ik kon/mocht
(gratis) 2 haltes meerijden met de meest vriendelijke trambestuurder die ik ooit heb ontmoet.
(sorry Madelieno) Na ongeveer 100 keer z'n excuses aan te hebben geboden omdat hij me niet verder kon helpen, liet hij me zien waar ik een taxi kon pakken. Wat voelde het weer fijn om in Australië te zijn, wat een bijzonder lieve mensen heb je hier.
Uiteindelijk was rond 2 uur 's nachts in m'n hostel.
De volgende ochtend was ik rond half 8 alweer wakker.
( waarschijnlijk iets te maken met de 2 uur tijdsverschil met Nieuw-Zeeland) Gezien Lisanna,
(mijn nieuwe 'baas') ,mij rond 10 uur op zou halen, heb ik mezelf maar getrakteerd op een heerlijk gezond ontbijtje bij een super leuk, retro eettentje. Melbourne en Nadine, liefde op het eerste gezicht.
Door een auto die een maand vakantie had gehad en daardoor niet wilde starten, werd 10 uur een uurtje of 11.
No worries, we zijn in Australië en maken ons vooral niet druk. Eerst hebben we even snel m'n tassen afgegooid bij m'n nieuwe onderkomen voor de komende maanden,
(een super knus huisje zo'n 20 meter van het strand!), en een kopje koffie gedronken om elkaar even in real live aan elkaar voor te stellen.
(Lisanna en ik hebben elkaar ongeveer een maand voor ik naar Australie ging 1 keer via skype gesproken/gezien tijdens mijn 'sollicitatie') Gezien Lisanna voor oud&nieuw een feestje had georganiseerd bij haar thuis voor zo'n 100 Dutchies en we bijna alle voorbereidingen nog moesten doen, gingen we daarna meteen aan de slag.
Zaterdag 31 december 2016, de dag van ons Nederlandse feestje, de dag van de nieuwe vrienden en de dag van de hamburgers......ruim 120 heb ik er staan bakken. Met dank aan een paar hele lieve helpende mensen waren we rond een uurtje of 4 klaar met alle voorbereidingen. Een oranje partytent, een dijay, een zanger
(Engelse talentvolle jongen die zo goed als accentloos , ' Het is een nacht' van onze Guus kon zingen) blokjes kaas, bakken chips, kinderzwembadjes vol ijs voor de drank, bbq's, spelletjes, overal was aan gedacht.
Wat een fijn feestje was dat, de sfeer was super. Rond 11uur zijn we met een groot deel van de groep op de tram gestapt naar het park waar je een bijzonder mooi uitzicht had op de skyline van Melbourne en natuurlijk het vuurwerk. Sorry lieve Nederlandse vriendjes maar het was mijn beste oud&nieuw tot nu toe.
Zondag 1 januari 2017, de dag van de grote schoonmaak.....Jullie kennen vast allemaal de film (s) The Hangover, die scene dat ze wakker worden en de hele hotelkamer 1 grote bende is.....Nou zo zag het er een beetje uit. Na 3,5 uur puinruimen, vegen, boenen en schrobben
(werkt trouwens top tegen een kater, foute Hollandse muziek aan en gaan!) zag het huis en de tuin er weer spik en span uit. (Mede met dank aan een paar van mijn nieuwe lieve vriendjes!) Helaas was hwt de hele dag bewolkt en hebben we een klein beetje regen gehad, dus een nieuwjaarsduik hebben we maar overgeslagen. De avond hebben we met een klein groepje doorgebracht op de bank met een filmpje en een stuk pizza.
Sinds oudejaarsavond ben ik iedere dag met deze groep lieve mensen geweest. Bijzonder hoe snel je nieuwe vrienden maakt tijdens het reizen. Zeker de klik die ik met deze mensen heb is heel apart. Een paar uur geleden zijn ze vertrokken naar Tasmanië, dus dat gaat even afkicken worden... Maar gelukkig heb ik vanavond alweer een afspraak met een Nederlands meisje die ik in Nieuw-Zeeland heb leren kennen. Ik heb nog nooit zo'n druk sociaal leven gehad geloof ik.
Zoals ik net al schreef, ik hou van Melbourne of nou in ieder geval van sint Kilda,
het stukje Melbourne waar ik nu woon. Iedereen is vriendelijk, er lopen een heleboel bijzondere en mooie mensen rond
( de 2 afgetrainde homoseksuele mannen waarvan 1 met een net iets te kleine zwembroek met paarden erop gevuld met een sok of 3, was wel de meest bijzonder/fascinerend ), ik woon 20 meter van het strand, 80 meter van het park
(Luna park, Google it) en 3 minuten lopen van het gezellige centrum. De afgelopen dagen heb ik (na werktijd, ik doe echt ook nog wel nuttige dingen zo nu en dan
(Fred!)) vooral doorgebracht op het strand,
(of nou ja het grasveld naast het strand) of in het park.
Maar laten we niet vergeten, ik ben niet naar st. Kilda gekomen voor het strand of het park maar voor een internship bij reisbureau Dutchies travel. (www.dutchies.travel
(beetje reclame moet kunnen toch?!)) Tot nu toe bestaat mijn werk vooral uit het inboeken van activiteiten/tripjes, dit gebeurd grotendeels telefonisch. De eerste 2/3 dagen liep ik nog aardig te klooien met m'n Engels aan de telefoon maar stukje bij beetje gaat dit steeds soepeler. Het is vooral wennen om niet, op z'n Nederlands, kort en zakelijk te zijn. Hier vraag je eerst hoe het met iemand gaat
(en wacht je ook echt op het antwoord) of voer je een ander leuk gesprek over bijvoorbeeld de feestdagen. Ik vind het werk leuk en vooral leerzaam. Gezien het geen fulltime/betaaldd baan is, en het geld toch wel erg hard gaat, ga ik volgende week opzoek naar een baantje voor erbij.
Conclusie: Volgens mij ga ik het hier wel een maand of 3 uithouden.
Gezien ik de komende maanden op dezelfde plek blijf, mijn leven op dit momenten vooral bestaat uit werken, sociaal doen en genieten, heb ik waarschijnlijk minder tijd
en inspiratie voor het schrijven van blogs (deze kost me nu ook alweer een dag of 2, #schrijvengaatnietzosoepelmeer.)_ Sorry alvast daarvoor😕
Lieve mensen ik ben gelukkig, gelukkig met de keuze die ik heb gemaakt. Gezegend dat ik deze keuze heb kunnen maken. Het leven is hier fijn, ik ben bang dat jullie het voorlopig nog even zonder mij moeten doen. #alsdatmaargoedkomt #ikbenzolekkerhipmetm'nhashtags
XXX een blij meisje
Geschreven door Nadine.geniet