Hallo trouwe lezers!
November is een pechmaand voor mij! Eerst twee weken ziek zijn en nu weer iets gebeurt… December kan alleen maar beter worden! Het was me deze week het weekje wel… Er is een hoop gebeurt en dus een hoop te vertellen, dus ik zal maar snel beginnen!

Donderdag 16 november 2017
Toen ik wakker werd was het al meteen grote ellende. Alweer hele erge buikpijn en veel toiletbezoekjes plegen. Ik heb toch maar besloten om een afspraak bij de huisarts te maken, omdat het nu wel erg lang duurt en ik er helemaal klaar mee ben. Toen ik belde kreeg ik helaas geen connectie en kon ik de huisarts dus niet bereiken. Via Nicky van Magister heb ik geregeld dat zij een afspraak voor mij zou maken voor nog vandaag. Al snel kreeg ik een berichtje terug dat ik om 12.30 uur verwacht zou worden bij de huisarts. In de tussentijd dacht ik nog wat aan school te kunnen doen en net op het moment dat ik mijn laptop openklap, valt de stroom alweer uit. Erghhhhh! Ik moet een opdracht afmaken en daarvoor moet ik informatie opzoeken op internet, wat nu dus niet gaat. In plaats daarvan heb ik me maar fatsoenlijk klaargemaakt, daar ik eigenlijk van plan was om gewoon make-uploos en met een knot in niet flaterende outfit naar de huisarts te gaan. Kan ik toch nog ergens mijn tijd goed voor gebruiken. Om 12 uur ben ik met de Uber richting de huisarts gegaan. Ook hier is weer geen verschil met Nederlandse huisartsen en Afrikaanse huisartsen. Alweer meer dan een half uur moeten wachten totdat ik eindelijk aan de beurt was. De huisarts was wel een hele aardige vrouw en maakte zich toch wel zorgen over dat ik dit al zo lang heb. Zonder pardon of veel verder onderzoek, heeft ze antibiotica, iets voor buikkrampen en remmers voorgeschreven. Antibiotica moet ik 2 x tabletje nemen op een dag, dus 5 dagen. Voor de buikkrampen moet ik 1 – 2 tabletjes 4 keer per dag, maar ik heb er maar 10 gekregen wat betekent dat ik maar 1 dag vooruit kan, dus ik doe het iets anders. En de remmers heb ik maar eerst van alles over opgezocht op internet voordat ik het ga gebruiken. Eenmaal weer thuis deed de stroom het gelukkig weer, maar ik was een beetje moe geworden van het tripje naar de huisarts, dus ben ik maar eerst even in bed gaan liggen nadat ik alles geslikt had. Vrij snel voelde ik me al een stuk beter! Om half 6 zijn we naar paaldansen gegaan, helaas weinig energie en een beetje slapjes (ik denk door de antibiotica). Donderdagavond is altijd Forex avond en daar ik me best oké voelde ben ik toch maar even meegegaan voor een uurtje. De rest had ook weinig zin, dus dat kwam goed uit. Om half 12 thuis en om 12 uur lekker naar bed!

Vrijdag 17 november 2017
De ochtend begon alweer, jawel hoor, zonder stroom! Wat een geluk! Gelukkig duurde het niet lang voordat de stroom weer aanging, wat ook een wonder is. Na eerst thuis wat gewerkt te hebben aan stage en wat opgeruimd te hebben, zijn Maartje en ik naar Cacao gegaan (een restaurantje/internetcafé verderop in de straat) om daar accommodaties te gaan boeken voor onze rondreis. En met groot succes! We hebben bijna alles kunnen boeken en hebben naar 1 accommodatie een mail gestuurd voor meer informatie, dus daar nog op wachten en dan zijn we compleet. Toen we eenmaal weet huis waren, hebben we boodschappen gedaan en gegeten. We wilde iets gaan doen vanavond, maar hadden niet veel zin om op stap te gaan. Dus besloten we om naar de bioscoop te gaan. Niet naar de bioscoop waar we normaal heengaan, maar naar de oudste bioscoop van Zuid-Afrika: Labia Theatre. Hier draaide namelijk een film die in andere bioscopen niet draaide, namelijk The Big Sick. Hele mooie bioscoop, met veel karakteristiek! Normaal is het in een bioscoop altijd heel koud, dus ik had al een trui aangetrokken en een sjaal meegenomen. Het was een klein zaaltje, die helemaal vol zat. De film zou om 9 uur beginnen en begon ook echt om 9 uur. Om 20.55 was de film voor ons afgelopen en om 21.00 begon onze film al. Chaotische, grappige situatie om het zo te zien. En voor het eerst dat Afrikanen punctueel zijn met tijd. De film was heel leuk, dat vond mijn buurman ook want die was constant keihard mee aan het lachen. Zo hard dat je er zelf ook van moest lachen! Koud was het absoluut niet, in tegendeel zelfs, het was vreselijk heet… Zit je dan met een trui die je niet uit kunt doen… Om half 12 waren we thuis, heb ik nog wat ingepakt en zijn we maar snel gaan slapen, want morgen moeten we vroeg opstaan voor een weekendje weg!

Zaterdag 18 november 2017
Half 7 ging die ellendige wekker… Veel. Te. Vroeg. Maar we doen het voor iets leuks! Om kwart over 7 zaten Maartje, Eline en ik in de auto onderweg naar Cederberg! Een nationaal park zo’n 3 uur rijden van Kaapstad. Hier gaan we ook een nachtje overnachten op een camping in een tent! Onderweg hebben we nog twee keer getankt, niet omdat de tank leeg was, maar omdat er niet heel veel tankstations zijn en beter zorg je ervoor dat je genoeg benzine hebt. De eerste 2,5 uur hadden we geluk en reden we gewoon om een goede verharde weg. Hierna moesten we 1 uur rijden over een onverharde weg met alleen maar stenen en kiezels. Grappig om eens te doen, maar blij toen we eindelijk op de plaats van bestemming waren. Op deze weg waren we ook al een bordje tegengekomen van onze camping, maar we hadden al besloten eerst ergens te gaan wandelen en daarna pas te gaan inchecken bij de camping. Voor de wandeling die we wilde maken, moest je bij Sanddrif receptie een permit halen. De planning was om naar Wolfsberg Arch and Cracks te gaan, maar door een heftige natuurbrand vorig jaar, was dit helaas niet mogelijk. Maalgat Rocks was ook niet mogelijk, want het was daar al veel te druk op de camping, waardoor er geen mensen van buitenaf meer binnen mochten. Uiteindelijk hebben we besloten om naar Stadsaal Caves te gaan. Eerst reed je langs Rock Art, een grot met de grootste Bushman paintings in Zuid-Afrika (6000 jaar oud). Daarna door naar Stadsaal Caves, waar je grote rotsformaties kon vinden met allemaal kleine en grote grotten. Deze grotten zijn onderdeel van Matjiesrivier Nature Reserve. Heel mooi en heel anders als wat we al gezien hebben in Kaapstad! Toen we hier uitgekeken waren, moesten we weer een uur over de onverharde weg rijden om bij de camping te komen. Na ingecheckt te hebben, zijn we onze tent op gaan zoeken, hebben we onze bikini aangetrokken en zijn we aan het zwembad gaan liggen. De camping is best luxe. Er is een keuken voorzien van alle spullen, waar je gebruik van kan maken. De tenten zijn allemaal al opgezet en voorzien van een bed. Je hebt ook boomhutten en lodges en een vreselijk mooi uitzicht! Twee huisgenootjes, Fleur en Femke, verbleven ook op deze camping samen met Esmee en Suzanne. Nadat wij een half uurtje aan het zwembad lagen, kwamen zij terug van een wandeling en hebben we gezellig samen aan het zwembad gelegen. Om 17.50 uur vertrok er een Sunset wandeling met de poetser van de camping. Het was denk ik nog geen 10 minuten wandelen en klimmen en we zaten bovenop Leopards Rock om daar de zonsondergang te bekijken. De poetser had onderweg nog wat verteld over de rots zelf en de tekeningen die op de rots te vinden waren. Deze tekeningen waren niet allemaal goed zichtbaar (door weersomstandigheden etc.), maar als je goed keek zag je wat het had geweest was. Na genoten te hebben van een mooie zonsondergang, zijn we teruggegaan en heb ik nog even op bed, met de tent open, kunnen genieten van het uitzicht en de rust wat Cederberg met zich meebrengt. Heerlijk! Om 8 uur stond het eten voor ons klaar (ik zei toch: luxe). We hadden bij aankomst aangegeven mee te willen eten vanavond, want ze zouden gaan braaien! Heerlijke salade, 4 stukken vlees, maïskolfje, iets van puree, echt heerlijk! Na onze buikjes rond te hebben gegeten, hebben we nog wat gechillt bij het kampvuur en naar de heldere sterrenhemel gekeken. Waanzinnig mooi! Ik was al vlijtig opzoek naar de grote en kleine beer, om er vervolgens achter te komen dat die hier niet voorkomen (iets met de evenaar). Vroeg naar bed, het was een lange dag en morgen willen we weer vroeg op weg zijn!

Zondag 19 november 2017
Altijd wanneer je wilt uitslapen, kan dit niet… Deze keer ook weer. Om 7 uur werden we werkelijk de tent uit gebrand, zo warm was het al. Even de tent opengegooid en nog even doorgeslapen. Hierna opgestaan, ontbeten en de auto ingeladen om te vertrekken. We hadden aan de campingbaas gevraagd of hij naar Maalgat Rocks kon bellen om te vragen of we daar vandaag wel heen konden gaan en dat kon! Het was niet meer zo druk dus ook mensen van buitenaf mochten erheen. Toch nog iets van onze planning kunnen doen dan. Klaar om te vertrekken! Of toch niet… De auto startte namelijk niet. Geen geluid, geen lichtjes, helemaal niks… Startkabels erbij gehaald, klein geluidje, maar nog steeds niks… Nadat de campingbaas wat gesleuteld had aan de accu, startte hij dan wel eindelijk! Schijnbaar zaten de schroefjes van de accu los waardoor er niet genoeg spanning was. Op weg naar Sanddrif om daar een permit te halen voor Maalgat! Voordat je de camping uit bent, moet je twee poorten openmaken. Wij waren bang dat als we stil gingen staan, de auto het weer niet deed. dus Maartje uit een rijdende auto gesprongen, gerent om de poort open en dicht te maken en vervolgens weer achter mij aangerend om in een rijdende auto te springen! Toch nog een leuk moment op deze dag haha! Na weer een uur over die ellendige weg gereden te hebben, kwamen we aan, hebben we de permit gekocht en toen we weer wilde gaan, startte de auto alweer niet… Geen geluidje, geen lichtje, niks… Gaan we weer… Gelukkig hadden we de startkabels en tang van de camping meegenomen, maar deze keer werkte het aandraaien van de schroeven niet… Een man die ons geholpen had, zei dat waarschijnlijk de accu niet meer oplaadt van zichzelf en hij het daarom dus niet doet. Daar sta je dan, in the middle of nowhere, zonder bereik op je telefoon. De receptie was nog 5 minuten open, dus we hebben gelukkig hun telefoon kunnen gebruiken om het autoverhuurbedrijf te bellen. Na wat domme vragen gekregen te hebben, zei de vrouw aan de telefoon dat zij niet konden komen en dat ik maar naar een winkel moest gaan om een nieuwe accu te halen om die vervolgens in de auto te plaatsen en terug te rijden naar Kaapstad. Cederberg was namelijk ‘te ver’ om de auto te komen halen. Lekkere service dit! Ten eerste, het is zondag, waar haal ik een accu vandaan? De winkels zijn dicht. Ten tweede, hoe moet ik weten hoe je een accu erin en eruit moet halen? En ten derde, het is toch zeker niet mijn verantwoording om die auto te maken??? Helemaal gek geworden deze mensen. Dit heb ik even netjes verwoord naar de vrouw aan de telefoon maar ze bleef erbij dat ze de auto alleen konden ophalen in de buurt van Kaapstad. Nog steeds met de vraag hoe we dit in vredesnaam moeten gaan doen. Uiteindelijk hebben we geregeld dat de accu aan een externe oplader gehangen wordt en dat er daarna weer geprobeerd wordt hem terug te plaatsen in de hoop dat hij het dan wel doet. Ondertussen hadden we van mensen het aanbod gekregen om met hun mee terug te rijden naar Kaapstad. Zij zouden nog naar Stadsaal gaan, dus daarna kon dat. Wij moesten toch wachten op de accu, dus we hadden het volgende afgesproken: wanneer zij klaar zijn bij Stadsaal rijden ze langs Sanddrif om te kijken of wij er nog zijn. Zijn we er nog, dan nemen ze ons mee, zijn we er niet meer dan weten ze dat de auto het weer doet. Na twee uur wachten op de accu (niemand te vinden daar en geen idee waar onze accu was), kwamen die mensen terug en hebben we besloten met hun mee te gaan omdat er anders geen enkele mogelijkheid meer was om überhaupt terug in Kaapstad te komen. Het autobedrijf wist ervan dat we de sleutel bij de receptie zouden laten en de auto zouden laten staan. In de auto was het ontzettend heet want mensen hier gebruiken de airco niet snel en ik zat de hele weg vol in de zon. Great… maar beter dan wachten in the middle of nowhere! We werden afgezet bij een winkelcentrum, vanuit daar een Uber naar huis besteld, gedoucht en even een hapje gaan eten bij Obz Cafe. We hadden alle drie we een beetje slechte zin gekregen van deze dag en weinig zin om te praten, dus het was erg gezellig haha. Thuis nog snel mijn tas klaargemaakt want morgen ga ik weer naar stage! Vroeg naar bed, maar dat is ook wel nodig!

Maandag 20 november 2017
In de ochtend ben ik opgehaald door Nicky. Ik had gisteravond met haar geregeld dat ik kon meerijden, daar zij toch de nieuwe student naar mijn stageplek moest brengen. Toen ik instapte viel haar op dat ik er goed uitzag en dat het niet meer te zien was dat ik ziek ben geweest. Gelukkig maar, want ik voel me ook echt goed nu! Eigenlijk nergens meer last van, dus de antibiotica heeft goed geholpen, nu maar hopen dat het zo blijft. Vandaag is de laatste dag van de kuur. Ook zij ze dat dat waarschijnlijk niet de reden was dat ik er heel goed uitzag, schijnbaar heb ik een Cape Town Vibe over me heen, waardoor ik straal! Heel leuk om te horen, want Kaapstad laat mij ook echt stralen! Na een heel gezellig autoritje met Nicky (altijd leuk), hebben we op stage een gesprek gehad met mijn stagebegeleidster en de nieuwe fysiotherapiestudent Nina. Die dag heb ik heel hard gewerkt aan mijn behandelplan en nog een gesprek gehad met mijn stagebegeleidster over mijn eerste opdracht. In de ochtend werd ik door het autoverhuurbedrijf gebeld dat ze onderweg waren naar Cederberg om te kijken wat met onze auto was en om hem op te halen. Ik zou dan later die dag te horen krijgen wat er aan de hand was. Nu kan het opeens wel allemaal, en gisteren waren ze moeilijk aan het doen! De mevrouw aan de telefoon wilde hierna snel ophangen, maar daar was ik het niet mee eens. Ik heb haar gezegd dat ik het geld terug wil van de dagen dat ik geen auto heb en dat ik na stage langs kom om een nieuwe auto op te halen. Na lang nadenken hadden ze ‘opeens’, ‘net’, ‘toevallig’, een auto teruggekregen en deze kon ik na mijn stage op komen halen. Zo zie je maar, als je je mond opentrekt, dan bereik je nog eens wat in je leven. Na stage dus naar dat bedrijf, daar zou een auto voor ons klaarstaan, echter was deze nog niet gepoetst. We kregen de optie om een dubbel zo grote auto te krijgen, zonder er meer voor te hoeven betalen. Ik zag dat wel zitten! Fijn om mee te rondreizen, passen genoeg spullen in. Echter was Maart niet overtuigd haha. Parkeren wordt moeilijker en zij wilde dan niet gaan rijden. Dan toch maar gewacht op de auto die we in eerste instantie zouden krijgen. Toen deze schoon was, moesten we een rondje om de auto lopen om te kijken waar krassen, deuken etc. zaten. Helaas had deze auto minder schade dan die we al hadden, dus komende tijd maar iets voorzichtiger gaan doen. Nog even geregeld dat morgen onze spullen thuis afgeleverd worden, de spullen die nog in de auto in Cederberg lagen, en op naar huis. Thuis weer aan stage gewerkt, geskypet met mijn docent in Nederland en nog wat afgerond. Tijdens het eten meldde Maartje even dat wij nog maar 4 weekenden in Kaapstad hebben… 4 weekenden… De tijd gaat snel. Het ergste is ook nog dat van die 4 weekenden, we maar 2 weekenden samen hebben. Komend weekend is mama er weer en over twee weken is de vader van Maartje een weekend hier. Ik schoot dus even volledig in de stress, want er is nog zoveel wat wij willen doen… Mijn lijstjes zijn nog lang niet afgewerkt. Snel ben ik begonnen met opschrijven wat we in weekenden kunnen doen en wat ook doordeweeks na stage kan. Blerghhh, vreselijk het gevoel dat je over een tijdje alweer weg bent… Maar het komt zeker goed! We hebben nog tijd. Nu nog hopen dat het weer de komende weken beter wordt, want het is werkelijk verschrikkelijk hier nu. Alleen maar regen en ontzettend koud… Verder heb ik ook nog op een rijtje gezet wat we nog voor onze rondreis moeten regelen. Wanneer alles rond is, zal ik ons reisschema in mijn blog zetten, zodat jullie een beetje weten waar ik wanneer te vinden ben en wat ik allemaal ga doen!

Dinsdag 21 en woensdag 22 november 2017
Deze dagen zijn weer begonnen met stage. Ik heb vooral veel voorbereidingen gedaan voor volgende week, dan begin ik met de behandeling van een bewoner. Deze zal ook beoordeeld worden door mijn stagebegeleidster. Verder heb ik mijn eerste opdracht volledig afgerond, wat toch wel rust geeft! Nu kan ik verder aan het afmaken van opdracht 3 (Health Promotion programma) en beginnen aan opdracht 4. Na deze week heb ik nog 4 weken stage en dan zit het er alweer op! De tijd hier is echt heel snel gegaan, maar dat is meestal zo als je het leuk hebt. Dinsdag heb ik na stage vooral weer gewerkt aan stage en verder niet veel gedaan. En woensdag na stage, eens voor de veradering weer 1 uur ergens langs de weg gewacht op een monteur daar de auto die wij op maandag gekregen hadden, ook niet meer startte... Je vraagt je toch af of deze auto's wel goed nagekeken worden, ongelofelijk. De monteur kwam, heeft de auto aan de start gekregen, maar hoorde gelukkig ook dat er iets mis was. Gelukkig had hij besloten ons niet met deze auto naar huis te laten gaan en hebben we onze auto met die van hem geruild. Een gloednieuwe Kia Picanto met 600 km op de teller! Wat een geluk! Deze zal niet snel kapot gaan denk ik. Enige nadeel is dat deze geen krasje, deukje, niks heeft, dus we heeeeeeeel voorzichtig moeten zijn. Toen we eenmaal thuis waren, heb ik nog aan stage gewerkt en zijn we daarna gaan paaldansen.

Nou, dat was het weer voor deze week. Een erg lange blog, maar er was genoeg te vertellen. Weer veel meegemaakt, leuke en niet leuke dingen, maar overal leer je weer van! Baie dankie en tot volgende week weer!

Dikke kus Myrthe

Geschreven door Myrthe.Travel