Verbaasd over het feit dat dit mijn nieuwe thuis is. De plek waar ik 5 maanden zal wonen. Elke dag weer kijk ik rond en kan ik denken, wat is het hier ongelofelijk mooi en bijzonder. Elk stukje van Kaapstad is weer zo anders, zo divers, zo uniek. Elke dag kom je mensen tegen die zo lief en aardig zijn, iets wat ik in Nederland niet gewend ben. De begroeting hier is niet “hoi” of “hallo”, nee het is “Hi, how are you doing today?”. Iets kleins wat toch wel wezenlijk verschil maakt.

In verband met de slechte wifi in mijn studentenhuis, zal ik niet in staat zijn om meer dan 1 keer in de week een blog te schrijven. Maar dan kunnen jullie vol interesse en verlangen weer wachten op mijn volgende :p

Terugkijkend op deze week, heb ik toch al veel dingen gezien en gedaan. Ik heb nog vakantie momenteel en zal met mijn stage starten op maandag 4 september. Ik zal even beginnen bij donderdag 24 augustus, de dag waar ik al een half jaar op gewacht had, mijn vertrek…

Donderdag 24 augustus
6.40 uur zaten we in een overvolle shuttlebus onderweg naar Amsterdam Schiphol. Eenmaal daar aangekomen hadden we met Maartje afgesproken om ons bij de bagageafgifte te meeten en na het droppen van onze bagage te gaan ontbijten, want dat hadden we allemaal nog niet gedaan. Na een half uur in de rij te hebben gestaan, waren we eindelijk aan de beurt. Veel mensen waren al vragend aan het kijken naar onze bagage, waarbij we hen eigenlijk al meteen antwoord gaven dat we voor 5 maanden weg zouden gaan. De koffers van Maartje gingen eerst. Beide goedgekeurd. Daarna die van mij. Koffer 1 was goed, koffer 2 werd niet geaccepteerd. Shit zeg, was hij dan toch te zwaar? Naar een andere balie met personeel om het daar nogmaals te proberen. Na weer bijna een half uur gewacht te hebben waren we aan de beurt en toen ging wel alles goed gelukkig! Niet te zwaar!!!!! Hierna snel naar familie gegaan, maar al snel kwamen we tot de conclusie dat ontbijten er niet meer in zou zitten, omdat we eigenlijk al naar de douane moesten. Shit, het afscheid kwam dus eerder dan gepland. Afscheid nemen van mama was goed te doen, omdat ik haar nog zie tussendoor. Afscheid van mijn lieve grote zus was wat moeilijker, tranen rolde al snel. Maar snel nog knuffels en kusjes en gaan. Op naar ons avontuur. De reis was gelukkig heel goed verlopen. We hadden een hele lieve buurman uit Detroit waar we samen een en twee wijntjes mee gedronken hadden. Bijna ruzie met de vrouw voor me, maar het is nog goed gegaan. Aan land!!!!! En wat zag Kaapstad er al mooi uit vanaf het vliegtuig. Overal lichtjes. Na moeilijke vragen van de douane, die alleen ik kreeg, werden we opgewacht door een chauffeur en naar ons hotel gebracht. Lekker luxe hotel voor de eerste twee nachten, omdat onze kamers in het studentenhuis nog niet beschikbaar waren.

Vrijdag 25 augustus
De dag begon met het lekkerste ontbijt wat je maar kunt hebben na vliegtuigvoedsel! Even een goede bodem leggen voor vandaag. Want FOOD IS LIFE! Om 10 uur hadden we een afspraak met Gabriel, de stagiaire van Magister, die ons wat meer informatie kwam geven over de organisatie. Hij heeft ons vervolgens ook naar het verhuurbedrijf gebracht, want wij hebben een auto gehuurd voor de komende 5 maanden. Openbaar vervoer is gewoonweg te gevaarlijk en als je elke dag een Uber moet pakken ben je even veel kwijt als dat je een auto huurt. Plus, je hebt meer vrijheid. Ik begon met rijden… Automatisch reed ik natuurlijk meteen aan de rechterkant. Oepsie, foutje haha. Je zit hier rechts en je rijdt links. Even wennen maar na twee bochten lukte het al aardig. Onze dag bestond verder uit wandelen over de Sea Point Boulevard, lunchen bij Belgisch Restaurant Den Anker waar ze Liefmansjes hadden en meeuwen de frieten van je bord pikte tijdens het eten. Om de dag af te sluiten hadden we met nog andere stagiaires van HBO-V afgesproken om te gaan uiteten bij Obz Café. Wat meteen opvalt zijn de prijzen van het uiteten hier. Ontzettend goedkoop overal.

Zaterdag 26 augustus
De dag begon weer met een ontbijtje in het hotel, waarna we verhuisd zijn van hotel naar studentenhuis in de wijk Observatory. Ik had tijdelijk kamer 2 gekregen, omdat mijn kamer nog bezet was door Niels. Na wat opgeruimd te hebben, zijn we weer naar Den Anker gegaan en hebben daar een bierproeverijtje gehad. Lekker zeg. Heerlijk weertje, mooi uitzicht, beter kan niet. In de avond nog gaan uiteten bij Panchos voor het afscheid van Niels en toen was de dag alweer voorbij. Niet veel gedaan, maar wel nuttig besteedt ;)

Zondag 27 augustus
Vroeg uit de veren want we werden om 8.30 uur verwacht bij het begin van de berg Devil’s Peak om daar een hike te lopen met een aantal mensen van Magister (lokaal bedrijf wat visumbrieven en stage heeft geregeld, in het speciaal Nicky van Dyk). Daar ook voor het eerst Nicky ontmoet en ze was precies zoals ik verwacht. Wat een ontzettend lieve vrouw! De hike begon enigszins makkelijk, nou moet ik zeggen dat ik wel wat gewend ben door scouting. Al snel werd het zwaarder en zwaarder en was het meer klimmen dan wandelen. Na 3,5 uur de top bereikt en als je dan om je heen kijkt, dan weet je waar je het voor gedaan hebt. Scheldend, puffend en klagend naar boven, maar het was elke stap, elke omgezwikte enkel en spierpijntje dik waard! Wat een uitzicht, genieten met een grote G! Naar beneden was minder zwaar maar wel pijnlijker, doordat het heel steil was en je echt moest uitkijken waar je je voet neerzette. Als een van de eerste was ik boven en ook weer als een van de eerste beneden! Toch wel trots op mezelf moet ik zeggen :). Na de hike hebben we nog weinig gedaan, even boodschappen gaan doen en gekookt en toen was iedereen kapotmoe.

Maandag 28 augustus
Als ze vandaag een winterdag noemen, mag het van mij wel vaker winter zijn. 23 graden met een windje, dus we besloten maar naar het strand te gaan. Bikini in de tas, stel het zou warm genoeg zijn om in bikini op het strand te liggen. Clifton Fourth Beach zou het worden, waar je met de auto heen moest. Na erheen gereden te zijn en geparkeerd te hebben, waren we rond aan het kijken waar het lag. Ohhh daar rechts zei ik tegen Maartje, maar hoe komen we daar? Langs de kant lagen een aantal grote rotsen waar wij wel overheen dachten te kunnen. Na het volgen van wat locals, kwamen we er redelijk laat achter dat het niet ging werken. Jammer dat ik mijn bikini nog niet aanhad, want ik was dusdanig nat geworden van de golven dat het leek alsof ik in het water gevallen was. Uiteindelijk op het strand gekomen, bleek het niet Clifton te zijn maar Camps Bay. Ook prima. Er was zon, strand en bijna geen wind, dus de bikini kon wel aan. Heerlijk een relaxed dagje gehad en afgesloten met onbeperkt pizza en drank bij Trenchtown, voor maar 100 ZAR. Dat ongeveer 6,50 euro is. Wat een giller! Daar krijg je in Nederland geeneens 1 pizza voor!

Dinsdag 29 augustus
Dinsdag stond in het teken van verhuizen, alweer… Nu wel voor de laatste keer. Ik heb afgelopen twee nachten verbleven in kamer 2 en ga nu verhuizen naar kamer 8. Een kamer helemaal aan het einde van de gang, waar de Wifi, jawel hoor, zelfs nog slechter is. Voordat je alles van kamer naar kamer hebt gesleept en het ingericht hebt zoals je dat graag wilt, ben je toch alweer een paar uur verder. Fijne aan deze kamer is dat er ontzettend veel lichtinval is, iets wat de andere kamers niet hebben. Nadeel is weer dat ik maar 1 kast heb om al mijn spullen in op te ruimen, en dit is natuurlijk niet genoeg voor een vrouw. Dus veel losse spulletjes staan nog op mijn bureau. Na op tijd gekookt te hebben met Eline, Iris en Maartje, was het alweer tijd om te gaan. Vanuit YPO, de organisatie van Zuyd Hogeschool die dit allemaal waar hebben kunnen maken, hebben wij in Kaapstad drie meetingen met Frank Kronenberg. Frank is een Nederlandse ergotherapeut die ook met enige regelmaat naar Heerlen komt om ons daar les te geven. Wat een ontzettend inspirerende en leuke man! De eerste meeting was dus vandaag, waarbij het vooral een introductie betrof. Jezelf even kort voorstellen, vertellen wie je bent, wat je doet, waarom je voor Zuid-Afrika gekozen hebt en wat je verwacht van je stage. Daarna heeft hij nog kort gesproken over bepaalde culturele aspecten. Na deze meeting was de dag alweer voorbij! De tijd gaat verschrikkelijk snel hier.

Woensdag 30 augustus
Na twijfels te hebben wat we gingen doen vandaag was de planning om naar Bo Kaap te gaan en naar Kirstenbosch Botanical Gardens. Bo Kaap staat bekend om zijn zeer kleurrijke huisjes en unieke uiterlijk. Kirstenbosch was heel mooi, niet iets waar wij uren zouden rondlopen, maar mooi om gezien te hebben. Dit heeft wel een hele dag in beslag genomen. Dus koken, eten, filmpje kijken en lekker naar bed!

Zoals wel blijkt, geniet ik hier met volle teugen van elk moment wat ik meemaak. Heel bijzonder en heel trots op mijzelf dat ik het aangedurfd heb om naar het buitenland te gaan. Heel blij met mijn keuze voor Zuid-Afrika, Kaapstad en heel benieuwd naar de komende 20 weken.

Super bedankt voor alle support en tot de volgende keer!

Xxx Myrthe

Geschreven door Myrthe.Travel