Deze week zag ik op facebook een artikel voorbij komen over hetgeen wat Nederlanders van Zuid-Afrikanen kunnen leren. Het waren 10 punten, waar ik het bij alle 10 gewoon helemaal mee eens was. Sommige daarvan heb ik bij toeval al eens genoemd in een vorige blog. Zoals het rijden op de vluchtstrook wanneer iemand wilt inhalen en dat diegene de gevarenlichten aandoet om je te bedanken. Ook gaat het ritsen/invoegen hier heel soepel en kunnen Nederlanders daar nog wel wat van leren. Of de begroetingen hier met ‘Hi, how are you doing today?’, in plaats van de botte Nederlandse begroeting met alleen een ‘Hoi’, of vaak geeneens een begroeting. Gewoon heel vriendelijke mensen hier. Anderen zijn:

• Onthaasten, het kan ook morgen gebeuren. Wanneer je iemand hoort zeggen ‘I will do it now now’, dan kun je het die dag wel vergeten.
• Op je beurt wachten, niet voordringen. Dat zie je hier niemand doen, behalve kindjes wanneer ze iets te eten krijgen.
• De service in de horeca.
• De natuur is duizend maal mooier, ook de locals genieten hier nog dagelijks van de mooie natuur en gaan daarom gewoon in eigen land op vakantie. In plaats van ons Nederlanders die uit Nederland willen (en zelfs voor stage naar Zuid-Afrika gaan 😉) om op vakantie te gaan.
• Tevreden zijn met wat je hebt. Ik geloof dat ik dit al een keer gezegd heb, maar iedereen is hier zó tevreden met hetgeen wat hij heeft.
• Ubuntu: I Am Because We Are. Een Afrikaans begrip wat hier heel belangrijk is en vaak centraal staat bij feestdagen. Het idee dat jij als mens bent wie jij bent, door de mensen om je heen. Een gevoel van verbondenheid, saamhorigheid en eenheid.

Ik zal maar even beginnen met wat ik deze week allemaal gedaan heb 😊 Het is een lange blog deze week, omdat het een speciale week was, namelijk Heritage Week.

Donderdag 21 september 2017
Na een dag stage gehad te hebben, heb ik nog wat aan opdrachten gewerkt om in het weekend eigenlijk niet meer veel of niks meer te hoeven doen. In de avond zijn Eline en ik nog naar Forex geweest (Foreign Exchange Café), waar het gelukkig een stuk rustiger was dan vorige week. Wat betekende dat je sneller iets te drinken had, het niet zo warm was en je elkaar gewoon goed kon verstaan. Alweer heel veel Nederlanders, maar ook weer nieuwe mensen die ik nog niet had gezien. Zoals gewoonlijk weer een heel geslaagde avond, waarbij ik lekker om half 1 in bed lag!

Vrijdag 22 september 2017
Vandaag was mij vrije dagje. Eline en Maartje zijn wel naar stage gegaan, dus ik had tot 2 uur de tijd om mezelf te vermaken. En wat ga je dan doen? Juist, poetsen en de was doen haha. Ook nog ‘even’, oftewel, anderhalf uur met mama gebeld en bijgekletst. Toen Maartje en Eline thuiskwamen, hebben we de auto gepakt en zijn we naar Waterfront gegaan om iets kleins te eten voor lunch, de kaartjes voor de rugby en het voetbal op te halen en om even door het winkelcentrum te lopen (en misschien wat te shoppen :p). Terug naar huis was er wat drukte op de weg, wat totaal niet goed uitkwam want ik had met de bevers afgesproken dat ik even zou skypen met ze. Voor degene die het niet weten, ik ben leiding bij de bevers op scouting. Dit zijn de jongste kindjes van 4 tot 6/7 jaar oud. Superleuk om ze allemaal weer even gezien te hebben en met sommige heel kort gesproken te hebben! Vrijdagavond betekent stapavond! Dus klaargemaakt, een Uber besteld en op naar Longstreet. Het was al iets later waardoor we maar meteen door zijn gegaan in plaats van eerst een cocktail te drinken bij Tsjing Tsjing. Eerste stop was Beerhouse, waar ze 99 verschillende soorten bier verkopen, waaronder natuurlijk de favoriet bij ons: Liefmans Fruitesse. Andere cafés waren niet zo druk, dus de hele avond in Beerhouse gebleven. Om kwart voor 2 weer naar huis met een Uber. Een korte maar gezellige avond!

Zaterdag 23 september 2017
Vandaag hebben we uitgeslapen, het is tenslotte weer weekend. Na nog wat gedaan te hebben voor stage (I know, het is weekend) zijn we boodschappen gaan doen voor de braai die we later op de avond hadden. Er was niet veel tijd om boodschappen te doen want we gingen naar een rugbywedstrijd. DHL West Province – Tafel Lager Griquas. Bij het boeken van de tickets konden we niet zien in welk vak je zou zitten en voor welk team je dus moest juichen. Even afwachten dan maar. Gelukkig zaten we in het vak van DHL West Province, hetgeen waar we op gehoopt hadden (ze worden gesponsord door DHL). Nooit eerder naar een rugbywedstrijd geweest, zit je daar, tussen alle fanatieke sport supporters, zonder überhaupt de spelregels te kennen. Bij elk stoeltje stond een vlag en opblaasbare gele dingen die geluid produceerde als je ze tegen elkaar aan sloeg. In het begin van de wedstrijd was het even kijken hoe het allemaal werkte en al snel hadden we door wat ongeveer de spelregels waren. De meneer voor ons heeft ook het een en ander uitgelegd. Maar jeetje… Wat gaat dat er heftig aan toe. Mensen worden getackeld, bloedneus geslagen en dat allemaal zonder bescherming, puur alleen mankracht. Ook wanneer iemand geblesseerd was en medische hulp kreeg op het veld, ging het spel gewoon door! Waanzinnig eigenlijk. Uiteindelijk heeft DHL West Province gewonnen met 55-27!!!!!!! YoeeeeHoeeeee! Na de wedstrijd zijn we snel naar huis gegaan, boodschappen gepakt en doorgegaan naar de braai. Meeste braaien hier zijn “Bring your own meat and booze’. Kip wordt niet gezien als vlees, maar als een vegetarische maaltijd, dus dat is taboe om mee te nemen. De braai vond plaats bij het achternichtje van Maartje, zij woont hier. Zij is de dochter van de neef van de vader van Maartje (als jullie het zo nog begrijpen). Het was echt een ontzéttend gezellige en leuke avond! Heel veel leuke mensen leren kennen en natuurlijk voor de eerste keer een braai gehad!

Zondag 24 september 2017
Vandaag is het Heritage Day, oftewel Erfenisdag!!! Op deze dag gedenken Zuid-Afrikanen, van welke bevolkingsgroep dan ook, hun afkomst. Niemand mag vergeten wie hij is en waar hij vandaan komt. Je moet je eigen geschiedenis en cultuur in ere houden. Het gaat echter niet om elke culturele groep apart, maar het gaat er juist om om over je grenzen heen te kijken en samenwerking te vieren. Afhankelijk van de weersomstandigheden zouden we of een hike gaan doen (Lion’s Head) of een stadswandeling gaan maken. We wilde rond 12 uur vertrekken en het was de hele ochtend al dusdanig bewolkt dat het zonde zou zijn om te hiken want eenmaal boven zou je helemaal niks kunnen zien waarschijnlijk. Ik had op internet al eerder wat hotspots gevonden om langs te lopen in het centrum. We hadden de auto geparkeerd in Bo-Kaap (de moslimwijk met de gekleurde huisjes). Vanuit daar zijn we eerst naar Longstreet gelopen. Daar is een toeristenbureau waar je excursies kunt boeken, en Eline wilde iets boeken voor wanneer haar familie langskomt. Vervolgens langs Greenmarket Square (een marktje) richting Castle of Good Hope gelopen. Echter kwamen we niet ver, want midden op de weg was een straat race festival. Dan maar een andere keer naar Castle of Good Hope. Volgende stop was Company’s Garden, waarbij je ook langs Slave Lodge zou komen. Wij dachten dat deze dicht zou zijn, dit stond op de site, maar was toch open. En zelfs gratis toegang in verband met Heritage Day.

Dit museum brengt je terug naar de tijd van de slavernij in Zuid-Afrika, waar de VOC verantwoordelijk voor was. Als Nederlander voelde ik me echt schuldig tegenover al die mensen die hieronder hebben moeten lijden. Ik merkte aan mezelf dat ik heel stil ervan werd en dat gaf me een akelig gevoel. Hoe kan ik me nu schuldig voelen voor iets wat duizenden jaren geleden gebeurd is? Geen idee, maar het idee dat Nederland hier verantwoordelijk voor was bekroop me. Ook was er een Calender Room. Slaven kregen in die tijd een maand als achternaam. In deze kamer hingen allemaal foto’s van mensen waar de achternaam een maand was en waarbij slavernij dus heel vroeger in de familie zat. Hierbij vertelde ze een stukje over hoe ze de achternaam ervaarde. Heel mooi en indrukwekkend om te lezen dat iedereen eigenlijk wel trots is op zijn afkomst en zich er niet voor schaamt. Het tweede deel van het museum was wat moderner ingericht, maar zeker ook heel indrukwekkend. Er was een expositie over mensen die HIV Positive waren. Ongeveer 150 grote fotolijsten, waar de persoon die HIV Positief was zelf een keuze gemaakt had voor de foto en hier een stukje bij vertelde waarom hij/zij deze foto gekozen had. Heel moedig om op deze manier hun verhaal te doen. Aan het einde kon je op een kaartje iets opschrijven en die aan een wand hangen, voor deze mensen die HIV Positief zijn. Voor Nederlandse toeristen die naar Kaapstad komen, is het zeker de moeite waard om door dit museum te wandelen. Op de basisschool en middelbare school krijg je veel geleerd over de geschiedenis van een land, maar ik had nooit geweten dat wat er hier in de slavernij tijd gebeurt is, onder de verantwoording van de VOC ligt. Al met al, zeer indrukwekkend!

Na alle indrukken van het museum, door naar Company’s Garden, daar nootjes gekocht want er lopen allemaal eekhoorntjes rond die tam genoeg zijn om uit de hand te laten eten. Hele mooie tuinen, het weer was toch nog prachtig geworden en er waren 4 bruidsfotoshoots. Erg leuk om te zien! As well as the squirrels! Hoe schattig is het dat ze het nootje uit je hand pakken, waarbij ze bijna ook je vinger meenemen. Maar nee, echt heel leuk! Dit was de laatste stop. Onderweg naar de auto kwamen we langs een ijssalon, Cookies and Cream, waar ze Bubble Waffle ijs verkochten. Iets wat ik al heeeeeeeel lang wil proeven maar eigenlijk nog nooit gehad had. En ohhh, wat was het lekker! In de avond nog gaan uiteten bij OBZ café. Het is normaal om op Heritage Day te gaan braaien, maar hadden meer zin in iets anders eten.

Maandag 25, dinsdag 26 en woensdag 27 september 2017
Behalve naar stage te zijn geweest, hebben we nog andere dingen gedaan deze dagen.

Maandag: Deze dag stond een excursie naar Phillippi village op de planning. Een huisgenootje van mij loopt daar stage en er werd van alles georganiseerd in verband met Heritage Day. Philippi is een township in Kaapstad. Philippi village is een bedrijf in de township welke het welzijn van de inwoners probeert te bevorderen door bijvoorbeeld een grote gekleurde containerstraat waar inwoners van Philippi een winkeltje in kunnen beginnen. Hele mooie locatie en een heel mooi initiatief. Erg jammer dat dit geen plek is voor ergotherapeuten, stiekem toch wel jaloers op deze mooie stageplaats. Er was een marktje en er werden optredens gegeven door meisjes en jongens van verschillende leeftijden in muziek en dans. Bij thuiskomst waren we moe en hebben we eigenlijk niet meer veel gedaan.

Dinsdag: De planning was om te gaan paaldansen, de eerste les, maar we waren vergeten dat we vanuit school een meeting hadden met Frank Kronenberg. Deze keer moesten we een debat houden over drie stellingen: zwarte piet is geen racisme, All Lives Matter en BBBEE is omgekeerd Racisme. Hierbij was je een keer VOOR de stelling, een keer TEGEN de stelling en een keer jury. BBBEE betekent Broad-Based Black Economic Empowerment en gaat over economische participatie van donkere/gekleurde mensen. Bedrijven dienen bijvoorbeeld aan een bepaald percentage donkere/gekleurde werknemers te voldoen om een certificaat te krijgen. Hebben ze dit certificaat niet, dan zijn ze beperkt in goederen en diensten welke zijn kunnen krijgen. Het debat was erg leuk om een keer te doen!

Woensdag: Het paaldansen hadden we verzet van dinsdag naar vandaag. Om 7 uur begon de les. In het eerste half uur hebben we losse oefeningen geoefend, waarvan de meeste wel lukte op 1 na. Ik denk dat ik daar nog te stijf en krachtloos voor ben haha. Daarna hebben we er een choreografie van gemaakt en aan het einde hadden we een ‘dansje’ op het nummer Work van Little Mix, waarbij we de 5/6 oefeningen combineerde en die ene nog steeds niet lukte :p Wel heel erg leuk om te doen en je voelt ook wel meteen dat je alle spieren in je lijf gebruikt.

Dat was het alweer voor deze week. See you next time! En onthoudt het Afrikaanse begrip UBUNTU, erg belangrijk!

Kusjes Myrthe

Geschreven door Myrthe.Travel