14 juli stond in het teken van: laatste dag school voor dit jaar, het niet-slagen van mij maar het wel-slagen van mijn medestudenten én mijn afscheidsfeestje. Nou hoor ik je denken, dat ik wel heel vroeg, je gaat pas over anderhalve maand... Klopt. Echter gingen een aantal vriendinnen voor lange tijd op vakantie waardoor ik die anders niet meer zou zien en ik wilde hun wel erbij hebben natuurlijk.

De dag begon met de afstudeerpresentaties, gevolgd door de diploma uitreiking van mijn jaargroep. Medestudenten vroegen: vind je het niet moeilijk? Nee, eigenlijk niet. Door mijn vertraging heb ik de kans gekregen om naar Zuid-Afrika te gaan, dit zou anders nooit plaatsgevonden hebben. Ik heb deze vertraging opgelopen tijdens mijn tweede stage bij het Zuyderland Ziekenhuis in Heerlen. Ondanks dat dit mijn eerste keuze was, was ik hier helemaal niet op mijn plek en heb ik besloten om niet meer verder te gaan en voor mijzelf te kiezen.

In de avond was mijn Goodbye en Pre B-Day Party. Mijn dierbaarste vrienden en familie waren hierbij aanwezig. Ik heb een ontzettend leuke avond gehad. Van een paar mensen heb ik al afscheid moeten nemen omdat ik hen niet meer zou zien. Dat waren toch wel moeilijke momentjes... Het afscheid komt steeds dichterbij... Dit besefte ik mij nog meer toen ik de dag later de boel aan het opruimen was en alle lieve kaartjes en cadeautjes aan het uitzoeken was. Tranen kwamen naar boven toen ik alles aan het doornemen was. Ik moet deze lieve mensen gewoon 5 maanden gaan missen. Het besef kwam eigenlijk nu pas wat ik allemaal achter mij laat. Het gaat ook allemaal zo snel. Het lijkt alsof het nog december is toen ik de mail van mogelijke stageplekken kreeg. Als ik nu al aan het huilen ben over het afscheid, hoe moet dat dan als ik over een maand echt vertrek... We houden de quote van mama in het achterhoofd: Alles komt goed! En tot nu toe is dat waar geweest, dus moeders zullen wel altijd gelijk moeten hebben.

In het speciaal was er 1 cadeau waardoor ik heel erg geraakt was. Het mooiste wat ik kon krijgen van mijn lieve vriendinnen Celine en Maud en hun aanhang. Het is een boek, geheel door hun gemaakt en bedacht, waarin envelopjes zitten met datums. Op die datums mag ik de envelop openen en een bijbehorend cadeautje uitpakken. Het boek werd vergezeld door een tas met cadeaus. Huilend was ik het aan het uitpakken. Dit is echt iets wat ik nodig ga hebben tijdens mijn reis. Een gedachte aan thuis. Aan mensen die ik achterlaat. Elke keer als het een uitpakdatum is, zal ik dit filmen en wellicht ook posten als het niet té dramatisch met gehuil is van mij.

Zaterdag was dus een zware dag voor mij... Vandaag ben ik weer heel erg blij en weet ik dat ik daar zoveel ga leren en meemaken! Een ervaring die ik nooit meer ga vergeten.

Geschreven door Myrthe.Travel