’s Ochtends doe ik mijn gordijnen open en kijk naar buiten. Huh? Zie ik dat nou goed? Voor de zekerheid zet ik mijn bril op. Ja hoor, beneden loopt een bejaarde teckel met overgewicht in een superman pakje. Aha, we wonen nog steeds in China!

Lachend vertel ik later aan mijn collega op mijn werk over de superman dog die ik heb gespot vanmorgen. Zij antwoordt in alle ernst. “Oh, maar ik heb gisteren voor mijn hond nog een minion pakje gekocht”. Voor de hondenliefhebbers; jullie kunnen bij mij een pakje bestellen voor jullie hond ;-)

Om het ‘echte’ China te zien is het goed om uitstapjes te maken naar markten, prachtige parken of een weekendje weg te gaan naar één van de vele mooie natuur gebieden hier in de provincie!

Vorige maand hebben we een bezoek gebracht aan een voor ons nog onbekend park. Na een lange fietstocht kwamen we hier terecht. Elk park heeft vaak een eigen toegangspoort ook wel een paifang genoemd. Nadat de eerste fotoshoot met een paar gezellige oudere dames heeft plaatsgevonden betreden we het park. Het lijkt wel of we in Nederland zijn. Allemaal perken met vele prachtige tulpen. Een mooi gezicht! Ik kijk Niek aan en we vragen ons weer af waar we zijn beland? Overal attracties, mensen zijn aan het vliegeren, oude mannen spelen spelletjes op straat, kinderen zweven in hun robotkarretjes over de paden en de selfiesticks zijn niet aan te slepen. Dit lijkt wel op een kermis!

Nadat we zelf een ‘lekker’ Chinees patatje (geschilde aardappels in een dikke laag vet met héééél veel pepers) hebben genuttigd is Niek klaar voor de eerste attractie. Een groep Chinese mensen staat met de handen omhoog te luisteren naar een persoon die nogal luidruchtig door de microfoon staat te schreeuwen. Het lijkt wel of ze prijzen in het publiek gooien. Niek merkt op "volgens mij ben ik hier de langste persoon in dit hele park, dus als ik gewoon mijn handen omhoog houd dan grijp ik de prijzen zo uit de lucht”. Zo gezegd zo gedaan en ja hoor, 5 minuten later komt Niek aan met 6 panda knuffels! Tjakaaa! Na veel lachende gezichten van omstanders en enkele geïrriteerde blikken van zijn 'mede vangers' zijn we maar snel weer door gelopen ;-)

Iets verderop zien we een jongetje zijn broek uittrekken en nonchalant op straat plassen, dat is hier een doodgewone bezigheid! Luiers kennen ze hier nauwelijks en kinderen hebben vaak een gat in hun broek waardoor ze gemakkelijk gelijk kunnen plassen. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan toch? Mama beschreef het mooi toen ze hier op bezoek was. “ De dingen die wij allemaal thuis in de badkamer doen, is hier op straat heel normaal”.

Na prachtige vergezichten vanuit reuzenrad hebben we deze dag afgesloten met wat hertenvlees op een stokje! Dat is hier een populaire streetfood evenals een inktvis op een stokje. Keer iets anders dan een oliebol op de kermis!

Afgelopen weekend stond ons volgende uitstapje alweer gepland! Samen met 2 collega’s hebben we een tripje gemaakt naar de beroemde 'canola flowers'! Één maand in het jaar verandert Luoping in een schilderachtige plaats. Vele velden met canola bloemen zijn hier te aanschouwen. Van deze bloemen wordt canola olie gemaakt!

In de trein werden we al vriendelijk welkom geheten door een Chinees gezin dat in hetzelfde compartiment zat. De vader van het gezelschap had geloof ik net een nieuwe Canon powershot G7 XXL black camera met een satellietverbinding en een dubbelloops telelens gekocht. Hij was vastberaden om deze op ons uit te testen. Dit resulteerde in vele close-up foto’s, familie portretten en nieuwe cv foto’s voor ons. Gelukkig duurde deze reis maar 4 uur…

’s Avonds hebben we een wandeling gemaakt door het stadje. Eigenlijk een beetje een vieze stad met de typische dingen die je overal in China wel ziet. Op een gegeven moment viel ons oog op een nogal bijzondere garagebox. Langs de straat zagen we enkele posters van gebitten en tanden hangen. Is dit een tandartspraktijk? Oef, er lag zelfs een patiënt in de stoel en warempel de assistent en de tandarts waren hier gewoon aan het werk! Het gereedschap dat er lag, kwam naar ons idee overeen met een gereedschapskist die de meeste mensen in hun garage hebben staan. We wachten wel weer even totdat we weer een bezoek brengen aan de tandarts...

De tweede dag hebben we een prachtige waterval bezocht. Na een lange wandeling tot bovenop de waterval zagen we opeens een man uitbundig zwaaien naar ons. Hé, waar kennen we hem ook alweer van? En ja hoor, diezelfde man die we in de trein hebben ontmoet stond weer klaar om ons te fotograferen samen met zijn hele gezin! Vooruit dan maar weer! De omgeving van Luoping was adembenemend mooi. Zeker een aanrader als je in deze provincie aan het reizen bent!

Nu ik dit typ komt er eindelijk weer een zonnestraal via het raam naar binnen. De jas kan weer uit hier in huis! Het is namelijk nog steeds winter in Kunming en behoorlijk koud. We hebben geen verwarming hier thuis en op het werk, dus dat betekent dat we vaak onze jas met dikke sjaal aan hebben. Ook tijdens het lesgeven zitten we allemaal gezellig met de jas aan! Dit heeft natuurlijk ook wel weer zijn charme. Gelukkig is de lente in zicht :-)

Veel liefs uit het prachtige China!

Geschreven door Mirtheinchina