Het is droog. We rijden naar Dallas en wanneer we bij het museum aankomen, is deze voor de hele dag al uitverkocht. Oké.
Dan de stad maar gewoon meteen in. Wel bijzonder om bij de plek te zijn waar John F. Kennedy is vermoord.

We lopen ook langs het JFK memorial.
We verkennen een beetje downtown Dallas. Wat een gebouwen. We zien dat er een Farmer’s market is en besluiten daar heen te wandelen. Maar dan ineens een flinke bui. Gelukkig lopen we net in een leuk parkje en is er een mooi zitje onder een afdak met Disney muziek er gratis bij.

De Farmer’s market is iets kleiner dan verwacht. Wel wat leuke eettentjes en een paar stalletjes met hebbedingetjes. We kopen een sleutelhanger voor aan de rugtas en iets voor in de kerstboom en gaan eten bij de Thai. Het is verrukkelijk. Tom ka Kai (natuurlijk) en glass noodles met seafood. En die is zooooo lekker. Genieten.
Inmiddels is het weer flink gaan regenen, dus we gaan even een hotel zoeken voor de laatste twee nachten. Dan toch maar erdoor. Martin wordt flink nat in zijn t-shirt. Selina heeft gelukkig haar soft shell aan.

We zijn nog best lang hier geweest, het is al half drie wanneer we bij de auto zijn, maar we hebben twee plekjes op de weg terug gevonden waar bluebonnets te zien zijn, dus we gaan toch naar degene redelijk dichtbij Dallas. Ennis is het plekje waar we moeten zijn. We gaan naar het Welcome Center waar ze ons enthousiast begroeten. Nederlanders in town. Of we op de foto willen voor de socials. Ja hoor. Gezellig. We praten nog even na over de lupinen die wij in de tuin hebben en deze variant en dan gaan we op pad met de kaart.

Erg leuk. Eerst zien we al meerdere rode kardinalen. Geweldig. Vooral het derde park is fantastisch! Velden vol. Overal bluebonnets en ook Indian paintbrushes (wat een prachtige naam). We ontmoeten nog twee zussen. Eentje is ook docent. Hebben ook met een vergiet de zonsverduistering bekeken. Briljant. Wat een geinige foto’s. Weer wat geleerd.

We vervolgen ons rondje door het platteland. Heerlijk om hier te rijden. We doen niks anders dan, kijk links dan, kijk recht, oooh daar, die dan. Nou ja, veel bloempjes dus. Een paar koeien die erin lopen maken het af, net als de ezeltjes (helaas geen foto). We denken toch wel even aan de tijd tenslotte en korten de route iets in, maar ja, willen nog wel graag de longhorns zien. Dus nog even een stukje dan. En dan kunnen we ook nog wel even…Uiteindelijk toch de navigatie erbij. Oeps, nog drie uur. ETA 21:00.

Dus wegwezen. We rijden nog even langs de Buc’ee (ja, we zijn fan) voor een plaspauze en een burger/burrito en dan zijn we toch nog om 21:00 eindelijk in het hotel. We zitten net als gisteren in een Comfort Inn, maar de dame bij de receptie is heel vriendelijk en maakt even een praatje. De tante van gisteren was kats chagrijnig. Kon geen aardig woord of glimlach vanaf, dus we zijn blij verrast.


Heerlijke dag.

Geschreven door Martin.en.Selina.op.Reis