Heerlijk, landelijk geslapen op de binnenplaats van een boerderij omdat de cp te drassig was om op te verblijven. Na de koffie vertrokken richting
Bad Iburg. Daar gaan wij het baumwipvelpfad lopen. Gewoon op z’n Hollands het boomkronenpad. Het pad ligt op een hoogte van 28 meter en is 600 meter lang. Het was prachtig op tussen de boomkruinen door te lopen. De frisse groene bladeren in de toppen waren mooi om te zien. Beneden in het bos waren ook allerlei dingen te zien. Beelden van personen of dieren uit boomstammen gesneden. Ook een kunstwerk van boomstammen met daarin vastgemaakt allemaal boeken. Dit symboliseert de cycles van de materie. Van bomen maken ze papier, van papier maken ze boeken, boeken vergaan tot grond en in de grond groeien de bomen. Naast dit pad is er ook nog een uitgebreid Kletterwald (klimbos) met, afhankelijk van de leeftijd, 5 verschillende klim niveau’s. Dit tot een hoogte van 24 meter. Daarna was het tijd voor het plaatselijke kasteel dat boven de stad uit torent. Het kasteel dateert uit het jaar 1595. Al met al de moeite van een bezoek meer dan waard. Na een lunch bij de plaatselijke Italiaan gingen wij richting Willingen. Wij zijn daar in maart ook geweest en hebben toen een kleine bezienswaardigheid over het hoofd gezien. Er ligt daar namelijk, naast de grote skischans een dal brug op 100 meter hoogte met een lengte van 600 meter. Zoiets zie je snel over het hoofd toch? Vanuit het dal ga je met een uiterst langzame lift omhoog tot bij de brug. En dan begint de survivaltocht naar de overkant. De brug hangt aan vier stalen kabels van 7 cm doorsnee maar die houden het schommelen niet tegen. Je moet echt zeebenen hebben om te blijven staan. De meeste mensen hielden zich dan ook stevig vast aan de railing. Sommige zelfs met twee handen. Het looppad daar kon je doorheen kijken zodat je een mooie blik recht onder je had. Het was heel leuk om te doen. Het schansspringen was trouwens afgelast want er was geen sneeuw. Vanuit een zonnig Willingen, tot morgen.

Geschreven door Marion.is.weg