Wij gaan vanmorgen op zoek naar de meest noordelijke vuurtoren ter wereld die op het vaste land staat. Deze vuurtoren staat in Slettnes bij het dorpje Gamvik. Het gebied is sub-artic en dat betekent dat er hier geen zomerseizoen is in meteorologische termen. Het hele gebied is een toendra landschap en in het centrum van het dorp zijn archeologische vondsten gedaan uit het stenen tijdperk. Het dorp telt ong. 200 inwoners die afstammen van de zee Sami. Het woord zegt het al, ze wonen en leven aan en van de zee. De inwoners houden zich bezig met de visvangst en vroeger ook met de robbenvangst. Net als vele andere inwoners in Europa hebben ook deze mensen veel last ondervonden van de onderdrukking in WO 2. Restanten van de bunkers zijn nog te zien. Gamvik ligt middenin een groot natuurgebied dat zelfs een vogel observatiepost rijk is. Je ziet er dan ook verschillende diersoorten. Het rendier, de herten, zwanen en allerlei soorten vogels kom je hier tegen. Wij zagen zelfs een hermelijn rond huppelen. Het dorp heeft ook een museum dat een goed beeld geeft van de mensen die hier vroeger leefden en werkten. Zo leefden de mensen vroeger in tipi tenten en werd de gevangen vis gedroogd aan grote houten bouwwerken. De gedroogde vis kon men jaren bewaren. In het museum ligt vis uit de jaren 60. Wij mochten het museum bezichtigen maar de gidsen hadden geen tijd om ons rond te leiden. Wij moesten onze eigen gids maar zijn. Vervolgens hebben zij nog wel een half uur met ons staan te praten en te vertellen. Toen gingen zij weg en bleven wij met z’n tweeën over in het museum. Grappig toch? Maar wij gingen voor de vuurtoren dus na een uurtje gingen wij weer op pad. Eerst nog een stukje met de camper maar het is een natuurgebied dus de camper op de parkeerplaats en verder lopen. De storm was gaan liggen maar de wind was straf en koud. Langs de vogelpost en daar was de vuurtoren. De toren is 39 meter hoog en het licht staat op 44 meter. De toren is in 1905 in gebruik genomen. In 1944 werd de toren vernield en hij werd in 1945 tot 1948 weer opgebouwd.
Hij is in 2005 geautomatiseerd. Voor die tijd werd hij handmatig bediend. Het lichtkarakter is; Fl W 20s.
Zichtbaarheid; 17,6 NM
Het licht schijnt over de Barentszzee. De toren is van gietijzer. Hij is 24/7 open voor publiek alleen nu niet wegens verbouwing. De rotsen waarop de toren staat zijn grillig en de golven beuken op de rotsen. Verder heeft het dorp weer zo’n karakteristieke kerk en een haven voor de visserijvloot. Op de weg terug naar onze camperplaats konden wij nogmaals genieten van de prachtige omgeving. “Thuis” aangekomen volgde nog een leuke verrassing want er liep een vos vlak voor onze camper langs die nieuwsgierig bleef staan om ons eens even te bekijken. een mooi slot van een interessante ochtend. Vanmiddag even lekker in de sauna. Dat hebben wij wel verdiend vinden wij.
Zien wij net Hurtigruten transportdienst de haven binnenvaren. Gister hebben wij het in de blog nog gehad over deze boot. De afmeer plaats was Gamvik, waar wij vanmorgen waren, maar sinds de boot daar niet meer komt gaat hij naar Mehamn.

Geschreven door Marion.is.weg