Vandaag de eerste ‘normale’ dag op Palm Tree. Mijn wekker staat om half 7, nog even snoozen tot 7 uur en dan er uit.

Vanmorgen is het mijn taak om N. In bad te doen en te voeren. Hij woont nog steeds in het gele huisje. Afgelopen zomer was dit gele huisje nog bewoond door de adoptie babies en auntie Thobile. Omdat Palm Tree helaas dit jaar maar weinig vrijwilligers heeft gehad en ook gaat krijgen de komende maanden, was het financieel niet mogelijk om de Schatkist voor de adoptie babietjes open te houden.
Ondertussen woont het huisje behalve door N. ook de moeder van Ros. Een schat van een mens van al 96 jaar oud. Ook auntie Thobile woont er nog steeds. ’s Morgens is het de taak van de vrijwilligers om N. zijn dagelijkse bad te geven. Dit is nog altijd zijn favoriete moment van de dag. Wat kan hij hier van genieten zeg. Na het bad krijgt hij nog een kommetje pap. Hiervoor sla ik een handoek om zijn schouders als een grote slab, want N is nog al een knoeierd bij het eten, onder tussen maait hij af en toe met zijn armen door de lucht.
N. is een jongetje van 8 jaar. Hij is behoorlijk spastisch en kan daardoor helemaal niks zelf. Niet zitten, lopen, eten of praten. Hij is echter mijn zijn lachen, huilen en ogen erg expressief en daardoor kan hij vaak wel duidelijk maken of hij het naar zijn zin heeft of niet.
Nadat ik klaar ben met hem te voren breng ik hem naar de daycare. Dit vindt hij ook altijd erg fijn. Zeker na het weekend is te merken dat hij weer graag naar de daycare komt. Hier zit hier in zijn prachtige speciale rolstoel en kan hij om zich heen kijken naar alle spelende kinderen. Hij geniet van de aandacht die hij krijgt, voornamelijk van Yvon.

Het is nu kwart over 8 en ik ga naar de home scholing. Ze zijn om 8 uur al begonnen en als ik binnen kom is Ros nog bezig met haar klassikale begin.
Deze week begeleid ik A. Tijdens de home scholing. A is een meid van van 15 jaar met een licht verstandelijke beperking. In Nederland zou zijn naar het speciaal onderwijs gaan. Ze kan schrijven hoewel dit meer over schijven. Ze kent de letters en kan deze allemaal keurig schrijven, maar ze kan niet lezen en op wat korte woorden naar kan ze zelf ook geen woorden schrijven. Qua rekenen maakt ze plus, min en keersommen, maar dit allemaal met een telraam en het is meer optellen dan echt rekenen. Naast deze twee dingen is ze tijdens home scholing ook bezig met het maken van collages over allerlei thema’s. Met een stapel tijdschriften, schaar en lijm gaat ze dan aan de slag met de meegekregen opdracht. Vandaag hebben we plaatjes gezocht van dieren en deze onderverdeeld in dieren die kunnen zwemmen, dieren die kunnen vliegen, wilde dieren en huisdieren/boerderijdieren.
Ook Uno is op dit moment een spelletje dat we tijdens home scholing spelen. Ros wil mee praktische opdrachten en bezigheden voor A. gaan bedenken omdat vooral het schrijven en rekening niet zo heel veel bijdraagt voor haar. Dit gaat ze nooit zodanig leren dat ze dit volledig zelfstandig kan.

’s Middags gaan we met A. J. T en P. Arts en Crafts doen. Vooral P is vandaag in een goede en gezellige bui en samen met Kyra zitten we veel te kletsen tijdens het maken van de olifantjes. Morgen nog een staart en dan is mijn eerste olifantje al weer af.
Om half drie is home scholing klaar voor vandaag.

J. en Kyra waren afgelopen zondag aan een puzzel begonnen, hier hebben we vanmiddag nog twee uur aan verder zitten puzzelen. Het is een erg ingewikkelde puzzel met heel veel stukjes in de zelfde kleur. We zijn dan ook nog niet klaar. Wel hebben we erg veel lol gehad vooral omdat we na een tijdje wel melig werden van het puzzelen, vooral Kyra en ik.

Toen we om 5 uur van hoorde dat de stroom vanavond weer een paar uur uit zou zijn (van 6 tot 8 of 10 uur), zijn we om 5 uur snel gaan koken. Het koken gaat hier namelijk elektrische bovendien hadden we de oven vandaag nodig voor het avond eten.
Om 6 uur zaten we klaar aan tafel met de kaars alvast aan en het eten bijna klaar. Om 18.05 hadden we nog steeds licht en om 18.08 ook. We dachten de electriciteit zal dus wel pas om 8 uur uit gaan. Kaars dus maar weer uitgeblazen. Nog geen twee minuten later echter zaten we ineens in het donker. Dus de kaars kon weer aan.
Nu was het vooral ‘spannend’ hoe laat de elektriciteit weer aan zou gaan. We hoopte dat het zoals meestal maar 2 uur uit zou zijn zodat we om 8 uur licht hadden.
Na ons dinner met kaarslicht en nog wat natafelen in het bijna donker, sprong om tien over half 7 ineens het licht weer aan. De ‘power break’ ter bezuiniging van de elektriciteit was blijkbaar niet echt heel hard nodig.

Na dit korte avontuur in het donker vlogen we echter (letterlijk en figuurlijk) zo in het volgende avontuur. Net na het afwassen liep er in de keuken ineens een grote kakkerlark over de muur. Kyra kwam snel in actie en begon met de bus verdelger te spuiten. Na dat de kakkerlak naar beneden viel en de bus leeg leek te zijn nam Anne het over en spoot het vieze beest verder plat. Nu half verdooft op z’n rug op het aanrecht heb ik er snel een beker over heen gezet. Hier ligt Zaza (zoals we hem genoemd hebben na gevangenschap) nu al bijna twee uur langzaam kapot te gaan. Wat is dit soort ongedierte toch hardnekkig. Bah bah.

Zo direkt om 9 uur al weer m’n bedje op zoeken. Ik weet niet waarom of zo, maar de dagen hier zijn veel vermoeiender, misschien wel omdat we de hele dag in de buitenlucht leven, zelfs als we binnen zitten ;)
Morgen een half uurtje later m’n wekker want ik hoef N. dan niet in bad te doen dan. Dus gewoon om 8 uur aanwezig in school.

Geschreven door Marije.op.reis