Wat kun je veel doen op zo’n eerste dag, terug in Zuid-Afrika en terug bij Palm Tree.

Na een reis van bijna 22 uur ben ik gisteren om kwart voor 6 geland in Durban. Een uurtje later dan gepland omdat we op Dubai was vertraging hadden en tijdens de vlucht wat wind tegen. De paspoort controle en het terug vinden van m’n koffer gingen heel snel. Ze hebben zelfs m’n koffer nog even door gekeken, je bent als singel-reiziger blijkbaar interesant. Maar gelukkig had ik niks illigaals in m’n koffer en alles bij elkaar stond ik na dat ik het vliegtuig uitstapte in 30 minuten ben ik geland en ander half uur later buiten waar Peter mijn stond op te wachten. “Welkom Thuis” was zijn eerste reactie.
Na een ritje van een klein uurtje reed ik dan eindelijk de vertrouwde oprit van Palm Tree weer op. Hier werd ik ontvangen door heel veel knuffelende armen. Na al die knuffels en met de bekende beelden, geuren en geluiden van Palm Tree voelde ik me inderdaad al snel weer thuis. Het is inderdaad net of ik maar amper weg ben geweest, meteen weer mee in de gesprekken en tussendoor herinneringen van afgelopen zomer (hier winter) ophalen.

Ik slaap weer in het huisje waar ik de vorige keer ook in heb geslapen. Omdat we nu maar met 3 vrijwilligers zijn hebben we allemaal een eigen huisje, lekker luxe dus. Kyra en Anne zijn hier allebei al een maand en Kyra is net als ik al eens eerder bij Palm Tree geweest.
Ze hebben het eten klaar staan en ik kan dus meteen aanschrijven.
Als ‘s avonds om 8 uur de stoom voor twee uur uitvalt (bezuinigingen) voelt zelfs dat als bekend.

Vanmorgen was een rustige start. Als ik mijn huisje uit loop is het net of het sneeuwt, maar schrik niet, het is enkel de bloesem die uit de eucaliptes boom valt. Na een ontbijtje krijg ik nog een kort tour van Peter. Er is niet veel veranderd sinds ik hier 8 maanden geleden vertrok. Wat nieuwe kleurtjes op de muur, vooral in het grote huis waar ook de indeling veranderd is. Het deck en de bonfire-plek is opgeknapt en zowel in het huis als in de home scholing liggen tapijttegels. Ook hebben de kinderen vorige week allemaal nieuwe (tweedehands) bureau stoelen gekregen voor op school. En niet te vergeten de watertanks om het regenwater op te slaan voor de wc en wasmachine.
Op de daycare nog een paar nieuwe kinderen en het tv-huisje is in ombouw naar een huisje voor A Big en T.

Ros, de moeder van alle kids, ging met 6 van de oudste kinderen op pad om onder andere een ID aan te vragen.
Anne Kyra en ik hebben vandaag dus een rustig dagje in de Home Scholing. We hebben een creatieve opdracht voor ze bedacht. In koppeltjes moeten ze van elkaar een tekening maken. In het begint gaat het een beetje twijfelend. Ze zeggen vooral dat ze niet kunnen tekenen, maar als ze eenmaal aan de gang zijn dan doen ze goed hun best. Vooral de drie grote K, L en S zie je geconcentreerd bezig zijn in het begin. Steeds goed naar elkaar kijken en dan weer tekenen.
Om 10 uur lassen we even een pauze in. We lopen een stukje (in plaats van het rennen) de straat naar beneden. Hier staan een aantal Guave bomen/struiken. Er worden wat Guaves geplukt en opgegeten. Erg lekker, VEEL lekkerder dan de guaves die je daar in de winkel vindt.
Omdat de rij bij het aanvragen van de ID’s zo gigantisch lang is en er gewoon geen beging in zit, besluit Ros om een andere keer terug te gaan. Om 12 uur zijn ze dus al weer terug. ’s Middag is er vandaag geen home scholing. Omdat het zo warm is vandaag gaan we met alle kids nog voor ander half uur naar het strand. In het begin voelde het water wat koud aan, maar als je er eenmaal aan gewend bent is het heerlijk. En omdat de zon goed zijn best doet is het heerlijk. Ook de hoge golven zorgen voor veel plezier.

Vandaag ook meteen de eerst, vertrouwde, meeting met Peter en Yvon. Koekje en thee er bij en lekker kletsten (tussen door ook nog even de weekplanning door spreken). Ze zijn erg blij met het lekkers was ik uit nederland heb mee gebracht. Ik ben benieuwd hoe lang ze er meer zullen doen ;)
Na de meeting gaan we naar Galleria voor de boodschappen en om vanavond te eten. Ook hier is zo op het eerste gezicht niet veel veranderd. Ik kan nog met gemak de liften en de supermarkt vinden.

Nu heerlijk op het balkon m’n verhaal aan het typen in de buitenlucht terwijl ik de sprinkhanen en cikades hoor tjierpen.
Kort op (na een lang verhaal) het is heerlijk om weer terug te zijn en ik heb vandaag al van elke minuut genoten, iets was ik de komende vier weken ook dubbel en dik ga doen want het is weer voorbij voordat ik er erg in heb.

Geschreven door Marije.op.reis