Vandaag weer lekker op tijd op om te gaan fietsen rondom Hoi An. De gids was er om 8 uur. Het eerste stukje moesten we met een taxi, omdat het best een stukje fietsen was door een drukke stad. Helaas duurde het, door een trouwerij in de stad, wat langer voor we weg konden.
De fietsen stonden al klaar en toen iedereen er was konden we, na het verstellen van de zadels, vertrekken. Tygo en Morris kon ook zelf fietsen deze keer. De gids was echt wat minder. Hij had vooral haast, stress dat iedereen wel recht achter hem bleef een continue loopneus. Hij haalde echt steeds z’n neus op met een lawaai dat tot aan de andere kant van de stad te horen was. Echt heel vies.
Martin begon met een zachte band, gelukkig kon er nog wat lucht bij. En toen konden we echt op weg. Eerst naar een deel van de stad waar ze pottenbakken. Overal aardewerken langs de kant. We stoppen bij een klein huisje waar we het zelf ook konden proberen. Eerst maar een kijken hoe ze dat hier doen. Een oudere man draait de plaat rond met z’n voet en de dame zit op een laag krukje. Met de klei op de draaide plaat maakt ze een mooi klein potje. Nu mogen wij Victor eerst, met hulp van de dame maakt hij een mooi potje. Daarna Tygo en ook ik mocht het proberen. Best lastig om het echt rond te krijgen, maar met hulp is het ons gelukt. Alle mensen hier maken gebruik van dezelfde oven om alles af te bakken. De jongens kregen een fluitje van de gids en Martin heeft er een asbakken gekocht.
Daarna weer op de fiets naar een ander deel van de stad waar ze matten maken. De tocht ging langs de rivier en uiteindelijk ook over een brug, hier overheen fietsen ging echter niet, dus al wandelend naar de andere kant. Al fietsend wat foto’s gemaakt.
Twee mensen waren bezig om een mat te maken. De man met het weefgetouw en de vrouw met een stok waar ze de soort van biezen aanmaakte. Zo kunnen ze 2 grote matten per dag maken. Maar de ‘biezen’ moeten wel ook nog gedroogd, geverfd en weer gedroogd worden. Er zat ook nog een oudere dame, zij was bezig met jute. De jongens mochten ook weer een beetje helpen met de matten.
Daarna door naar het deel van de stad waar ze aan houtbewerking doen. Ze waren hier vooral met boten bezig en er was en jonge man druk met het maken van echt mooie beelden uit het hout. Verder was het hier erg rustig vanwege de trouwerij en daarbij was het natuurlijk ook nog zondag.
De fietsen waren ondertussen op een boot gezet. Met de boot hebben we een eind over de rivier gevaren. Terwijl Jorick en Victor in slaap vielen konden Tygo en Morris de boot besturen. Victor werd op tijd wakker en kon ook nog even sturen. Onderweg zagen we al de typische mandbootjes. Aangekomen moesten we een klein stukje fietsen naar een restaurantje waar we zouden gaan eten, maar eerst met z’n allen op een bootje. We zaten verdeeld over 3 bootjes en zo zijn we rondgevaren. Gelukkig hoefden we niet zelf te peddelen, zeker het eerste stuk leken het wel botsbootjes. Jorick en ik zaten samen met de grappenmaker van het stel. Muziekje aan en flink schommelen en draaien maar. Ook Martin en Tygo begonnen rondjes te draaien met de enig dame.
Na een stukje varen kwamen er hengeltjes voor de kids en konden ze krabbetjes vangen met een stukje vlees. Nu was het toch ineens wel weer leuk, ze hadden er eigenlijk helemaal geen zin in... Terwijl wij druk waren met de krabben maakte onze peddelaar mooie ringen en kronen voor op ons hoofd van de bladeren. Jorick bleek er goed in te zijn, met 6 gevangen krabben had hij er de meeste van allemaal. Op het water waren nog andere vissers, 1 ervan liet zien hoe ze de netten in het water gooiden.
Na het varen kregen we een lunch, geheel Vietnamees en helaas lusten de jongens hier maar weinig van.
Na de lunch zijn we terug gefietst naar het hotel. Daar weer even lekker gezwommen en in de avond in het stadje lekker gegeten. Jammer dat we Hoi An al zo snel weer moeten verlaten. Dit is echt een ontzettend leuk en gezellig centrum met z’n vele kleurrijke lampionnen en leuke winkeltjes.

Geschreven door Malinas.reisdagboekthailand