Gisteren was het een heel leuke dag. Eerst even kijken in het infocenter van Stevens Klint, we vonden daar eigenlijk geen info over de fossielen die je daar op het strand kan vinden. Wel een heel mooie winkel, en café. We zijn dan maar op het strand gegaan en hebben daar een paar uur gezocht, en met nen hoop stenen en mss wel een paar fossielen terug tot aan onzen bedmobiel geraakt.
We rijden ne Km of 5 verder naar Højerup, daar staat aan de rand van de rotsen van Stevns Klint, op 30 meter boven de zee een klein kerkje. In 1928 is een deel van de kliffen afgebrokkeld. De halve kerk is daarbij in de zee verdwenen. Later hebben ze iets meer landinwaarts een nieuwe kerk gebouwd. Er werd besloten om de oude kerk niet af te breken. Dus da zijn we dan eens gaan bezoeken. Tis wel wa raar dat ge ineens op een balkon van een kerk staat met zicht op de kliffen. Echt wel mooi.
Het bezoek aan de kerk was gratis maar voor de parking moest ge betalen. Naast de kerk was een bistroke waar we ne warme choco (onzen nieuwen drank tegenwoordig) zijn gaan drinken en daar kregen we nen bon en zo was ons parking gratis. 😺👍 Ge kunt maar sjanse hebben int leven hé.
Dan rijden we verder, nu naar een geologisch infocenter op het eiland Møn. Daar uiteindelijk aangekomen, na bijna 10 km over nen onverharde weg door een bos. Maar het was ondertussen al 17. u en het sloot om 18. Spijtig want het museum dat daar aan was zal wel interessant geweest zijn.
Er was weer nen hele mooie winkel aan da spel, en veel over geologie en fossielen.
Maar den trekpleister is toch wel de kliffen van Møn.
Maar om daar te geraken moet ge eerst met nen trap 130 m zakken.🙀
Wa aant twijfelen, zouden we da wel doen, naar beneden is niets maar ge moet ook nog terug naar boven hé.
Vooruit we doen het. Het was wel mooi ze dienen trap, door de bossen met wandelpadjes en mooie zichten.
Toen we beneden kwamen viel onze mond open, die witte kliffen, prachtig, en het stand wordt gevormd door de afkalving van de kliffen. Dus da ziet ook wit, en een groot stuk van de zeebodem is ook krijtsteen, dus het water van de zee is ook wit.
Das echt precies melk. Zo maf.
Daar hebben we ook nog lang op het strand gelopen, in een onwerkelijke wereld. Ik kan da nie anders formuleren. Twas echt ongelooflijk knap. Ik heb daar veel foto’s genomen, maar mijne camera (iPhone) kon hem nie aanpassen aan al da wit.
Al mijn foto’s zijn licht blauw, ik weet nie of ik in de nabewerking daar iets aan kan doen.
Maar nu ist tijd om terug naar boven te gaan, we gaan de trappen tellen 😺 en per 50 trappen rusten we uit, gelukkig was er hier en daar een bankje waar we dankbaar gebruik van gemaakt hebben. Eindelijk boven 498 trappen, pfffffff we dit it
Tijd om weer verder te rijden, nu naar Klintholm havn want tis dringend tijd om onze wc te legen en onze tank met vers water te vullen.
Er is hier op Møn maar 1 plaatsje waar dat kan. Toen we daar toekwamen was er toch wel wa volk op de been. Eens kijken wat er hier te doen is. Nu was er een pleintje waar allemaal leuke kraampjes waren om te eten en te drinken. Dus hebben wij ons daar neer gepladijst en ons ne fish en chips met een dikke pint bier genomen.
Da was der super gezellig. om een uur of 10 wast tijd om naar ons huisje te gaan, om ons nog wa bezig te houden tot het goed donker zou worden, want het is hier namelijk een Dark Sky gebied.
Dus je zou hier een ongelooflijke sterrenhemel en de Melkweg kunnen zien. Om half 12 onze kop eens buitengestoken, nog nie donker genoeg.
Spijtig dan, tis tijd voor in ons bedje, we hebben al melk genoeg gezien vandaag. 😹

Geschreven door Karla.op.reis