Nu we Fécamp van boven hebben gezien wordt het tijd om het ook eens van beneden te zien. Dus wij den berg af op zoek naar een parking, wat niet gemakkelijk was. Na 37 vloeken en frustratie eindelijk een plaats gevonden aan het zwembad. Dus wij op weg naar het oude centrum.
Er staan wel wat mooie huizen, er zijn 2 mooie kerken die dringend aan renovatie toe zijn.
Maar de kers op de taart is het paleis en distilleerderij van Alexander de grote, een wijnhandelaar uit Fécamp die het gebouw in 1892 liet optrekken. Daar wordt nog altijd de Bénédictijnse likeur gebrouwen. Een ongelooflijk mooi paleis, winkel en cocktailbar die te bezoeken zijn. Spijtig genoeg was er geen plaats meer voor een rondleiding.
Voor de rest is er in Fécamp nie veel te zien. De reis gaat verder (15 km) naar Saint-Valery-en-Caux waar we weer een mooi plekje hebben om te overnachten met zicht op zee. Eén klein dorpje met een haven waar we op Vrijdag weer geluk hebben dat het er markt is. Veel van die dorpen aan de kust van Normandië zijn in de oorlog plat gebombardeerd, zo ook hier in Saint-Valery. Zo is er in de jaren na de tweede wereldoorlog een nieuwe kerk gebouwd, de buitenkant moet aan een schip doen denken, en binnen is het wel mooi door de glasramen. We rijden weer 12 km verder naar Veules-les-Rosés, een klein schattig dorpje waar de korste rivier van Frankrijk is. De Veules is van bron tot monding iets meer dan een kilometer 😹 echt een mooi dorpje dat op de lijst staat van Le plus beau villages de France.
We rijden 10 km verder naar Sotteville-sur-mer waar dan weer nen trap is van de falaises naar het strand met ongeveer evenveel treden als inwoners namelijk 231.
Het was weer een leuk dagje met weer veel stappen op den teller.
Tijd om naar onze volgende slaapplaats te rijden. We rijden naar Buigny Les Gamaches, naar meneer Robert, een ciderboer waar we zeer welkom zijn. Als we ons geïnstalleerd hebben mogen we op de proeverij komen.
In zijn keuken /bureel proeven we eerst de cider, en dan komt de calvados van onder de tafel. Dat zijn hier nog allemaal echt biologische producten. Tis toch wel plezant om bij de boeren te slapen.
Zijnen hond komt ook eens goeiendag zeggen, en als ge een kous of ne schoen verloren zijt, dan zal die wel in zijn mand liggen.
Toen we deze morgens wakker werden stond de bestelling al voor ons deur.
Nu ist weer tijd om naar huis te rijden, het weer gaat hier ook veranderen.
Het is een heel andere reis geworden dan dat het de bedoeling was, maar we zijn blij dat we de beslissing genomen hebben om
Mecikes om te volgen en tot binnenkort iedereen 😺

Geschreven door Karla.op.reis