Den tijd vliegt hier, wij zijn intussen al aan ons vierde week begonnen, en zo rijden we stilletjes aan richting Glasgow. Maar dan moeten we door het Loch Lomond and the Trossachs Nationaal Park. En dat hebben we in 2 dagen gedaan. Af en toe eens stoppen en genieten van de zon, die af en toe toch van de partij is. Het is hier vooral een wandelparadijs, hier zijn 21 munros (bergen boven de 914 m hoog) 19 corbets ( bergen tussen de 762 en 914 m hoog) met daar tussen 22 meren. Dus keuze genoeg. Omdat wij nie echt wandelaars zijn kiezen we de autoroute via Loch Lomond. Zo rijden we eerst door de vallei Glencoe. Ongelooflijke indrukwekkende berglandschappen. Af en toe eens op een vieuwpoint stoppen om fotokes te nemen. Om dan 38 km lang langst Loch Lomond te rijden.
Na 2 dagen komen we aan het einde van het meer, en rijden we ne km of 15 naar Helensburgh.
Daar staat een huis van één van mijn favoriete architecten, kunstenaar, ontwerper Charles Rennie Mackintosh. The Hill house, en dat is te bezichtigen. Omdat het huis in redelijk slechte staat was hebben ze er een soort kooi rond gebouwd. Zo is het huis beschermd tegen de weers invloeden. En wat leuk is je kan ook over looppaden rond en over het huis wandelen. Het was super mooi.
Helensburgh is ook een heel mooie gemeente, met allemaal heel schone villa’s en landhuizen. Tis duidelijk dat hier de rijke mensen wonen. Toch vinden we een gratis slaapplaatsje met zicht op de zee natuurlijk. Stoeltjes buiten,( super goe weer) aperitiefje met zicht op zee. Nog eens gaan wandelen en iets gaan eten.
Smorgens doorgereden naar Glasgow. Omdat het niet zo een super goe weer is, besluiten we om naar Kelvingrove kunstgalerij en museum te gaan. ( nen tip van Charlotte en Martijn). Als ge ooit ééns in Glasgow bent, zeker doen. Het is niet alleen een fantastisch gebouw, het is ook een gratis museum over van alles. Van een vliegtuig, dino’s, een zaal over Mackintosh. Enz. Echt de moeite. En in ons parkingticket zit ook een nachtje op hun parking. Wat we dan ook doen natuurlijk. We krijgen bezoek van 3 eekhorentjes. En da zijn franke duvels, ééns komt zelfs binnen.🤣. Plezant hé.
Onze wekker gezet om half 8, want om 8 uur verloopt ons ticket. Dus wij al vroeg op pad naar een ander parking waar we ook kunnen blijven slapen. 2 km dichter tegen het centrum.
Elk weekend is er in Glasgow een soort van antiek/ rommel/ en rariteiten markt. In de gebouwen van Barrowland. En dat noemt daar The Barras. De Chris vraagt zijn eigen af of we voor da naar Glasgow zijn gekomen? Ja natuurlijk, das het zaligste wat er is, rondsnollen op die markt. We waren der natuurlijk vroeg, het ging maar om 10 uur open. Nu da we eens vroeg waren opgestaan 🤣 zalig. Alle na een paar uurtjes dat rondgesnold te hebben, wij dan toch richting centrum Glasgow. Ook weer heel schone gebouwen daar. Leuk centrum, plezante winkels. En weer is daar C.R. Macintosh. Deze keer ist een tearoom ( The Willow) die hij ontworpen heeft (eigenlijk 4) en er zijn er nog 2 van in Glasgow. Wij der binnen om iets te sneukelen. Voor de Chris nen tosti’s en voor mij nen afternoon tea. Amai dan moet ge savonds nie meer eten ze. Nen etagère met 3 verdiepen vol met lekkers. 👍👍 en ne pot thee. Met ons buikje vol wij weer weg. De Kathedraal staat ook nog op het program. Amai was da, echt een mooie kerk. Mooie glasramen, enz. Een uurke later wacht ons nog een zware taak, namelijk achter de kathedraal den berg op klimmen naar het Necropolis. Pufpuf eindelijk boven op het Victoriaans kerkhof waar ooit 50000 mensen zijn begraven en waar nu nog zo een 3500 graven (monumenten) staan. Gewoon graaf, als ge da van een kerkhof kunt zeggen. Zo veel schone graven. En een uitzicht over de stad. Veel fotokes later wij terug naar beneden. Als ge wilt kunt ge nog veel langer blijven in Glasgow. Er zijn nog veel musea die je kan bezoeken. Maar wij hebben nu toch een goede indruk van Glasgow gekregen. Voor de Chris was het allemaal maar wa groezelig, en das waar, maar da vind ik juist plezant.
Nu naar ons rijhuis, en doorrijden naar na camping ofzo, want onze wc is vol. 😂👍 saluukes

Geschreven door Karla.op.reis