Weer een mooie dag, vanmorgen doorgereden tot in Loen, dit is een klein dorpje aan de Njordfjord, maar der is wel wa leven, je kan van daaruit verschillende excursies doen. Oa. Via ferata, parachutespringen, wandelingen, je kan ook met een kabelbaan den berg op, een 1200 meter hoog. Wel leuk maar da was 52€ / persoon. Da vonden we wel wa veel. De toeristen die hier naar toekomen, komen voor de Jostedalsbreen, dat is de grootste gletsjer van Europa op het vaste land. En een uitloper ervan is de kjenndalsbreem. En die gingen we bezoeken. Na een ongelooflijk schattig wegje van juist onze mobilhome breed moesten we 15 km verder zijn. Gelukkig waren er wel veel uitwijkstrookjes wat dikwijls nodig was. Da water van da meer da was appelblauw zeegroen. Ongelooflijk mooi. Veel fotokes en ne km of 7 verder was een piep klein uitwijkstrookje, da was zogezegd een uitkijkpunt en picknick plaats. Der stond een houten tafel en bankjes. Da kwam juist weer uit se, de zon kwam erdoor en ik heb daar spek met eieren gemaakt. Super. Da was geen toeval natuurlijk want na ons 15 km op da smal wegske, komde aan een punt waar ge voor de laatste 5 km 200 kr. (20€) moet betalen om da uitloperke van dichtbij te mogen zien. Ge moest uw 200 kr. In nen envelop steken en in een brievenbus duwen. Da hebben we hier nog al gezien ze, meestal is da omdat da stuk weg privé is. Wij hadden daar natuurlijk geen zin in hé. Wij ons rijhuis geparkeerd, en de laatste 5 km te voet afgelegd. 😂😂 allé een uur of 2 nadien zijn we dan toch bij ons uitloperke geraakt. Het was weer zeer de moeite. Een paar fotokes en ons 5 km terug hé. Eindelijk terug aan ons rijhuis gekomen, onderweg nog wa mooie stenen bij De Chris in de rugzak geduwd. Terug ons 15 km op da smal wegske, en als we terug voorbij ons picknick plaatsje kwamen, hebben we da maar links laten liggen, we konden er bekan gaan avondeten. En in Loen den andere kant van de Njordfjord terug richting kust genomen. Wa ge hier onderweg allemaal tegenkom, eerst een bord: opgepast schapen, en ne km verder staan de koeien op de weg. 🤣 Nu ergens onderweg op weeral (hoe kan het ook anders) een super mooi plaatsje. In een dal aan een rivier met links en rechts weer gigantische bergen. Als ik hier uitstapte hoorde ik wolven huilen. De Chris had het ook gehoord en ging den berg nog maar eens afspeuren met de verrekijker. Buiten een kudde berggeiten heeft hij niets gevonden😃👍 juist ons avondeten op, nog een douchke. En zien wat morgen brengt.

Geschreven door Karla.op.reis