Terwijl ik de titel schrijf merk ik dat het toch anders voelt dan alle andere keren dat we weer de camper moesten inleveren en dan naar huis reden.
Het hebben van een "eigen" plek maakt dat het geen afscheid is maar een "tot over een paar maandjes" .
Dat voelt zo anders en ook zo bekent. We hebben hier per slot 48 jaar een huis gehad dus "thuis" was altijd of in Zweden of in Nederland. Het opgroeien met twee thuislanden is voor mij dus zoals het hoort.

Bob wilde vandaag nog wat allerlaatste klusjes doen zodat we morgen alleen maar het huis hoefden na te lopen en alles wat mee moet weer inpakken. Hoe fijn is het dat je gewoon spullen kan laten staan wetende dat ze er in april nog steeds zijn!
We gaan dadelijk met een "lege" bus terug naar Nederland!
Misschien vrijdag nog een laatste rondje naar "de stort" zodat we dat niet hoeven te doen in april. Dan worden de kelder ramen vervangen en krijgt Bob misschien wel hulp van zijn "timmer maat" .

Gisteren zijn we bij AnnSofie langs geweest en die was er toen niet. Ik heb haar een berichtje gestuurd of het vandaag uitkomt als wel langs komen. Stiekum hoop ik dat we ergens samen kunnen afspreken. Voor Bob natuurlijk helemaal niet leuk om bij twee Zweeds sprekende dames te zitten die elkaar heel veel te vertellen hebben waar hij geen deel van uit maakt ;-).
Ik kreeg een berichtje terug dat ze graag bij mij langs wilde komen om het huis te bekijken wat we gekocht hadden en bij te kletsen! Wat ontzettend leuk! Ik merkte dat ik een "jubel" stemming over mij kreeg. AnnSofie en ik kennen elkaar al zoooo lang. Vanaf dat we hier een huis hadden, ik was 9 jaar, tot heden.
We hebben alle zomers met elkaar opgetrokken en zo veel gedeeld. Samen volwassen geworden en hoewel we het grootste gedeelte van het jaar niet bij elkaar in de buurt waren is de vriendschap altijd blijven bestaan!

AnnSofie kwam de heuvel op lopen en we hebben een paar uur zitten praten. Natuurlijk het huis laten zien en het over van alles en nog wat gehad. Ik wist dat ze inmiddels in de gemeenteraad zat en ze zou het super leuk vinden om mij daar te introduceren. Wat leuk! Mijn vader heeft ook altijd in de gemeenteraad gezeten hier... Hij moest eens weten dat zijn dochter over een paar jaar in zijn voetsporen stapt!
AnnSofie kent heel veel mensen en zou mij in april alvast voor gaan stellen. Ze zijn hier in de omgeving heel actief in het "met elkaar, voor elkaar". Er wordt veel georganiseerd en de mensen zijn zeer betrokken.
Petter bv ,die ik tegenkwam op de begraafplaats, maakt allerlei marmelades en jam, bakt ook brood ( zuurdesem). Ze vertelde dat er in een dorpje hier vlakbij een zuurdesem bakkerij zit die brood distribueert naar verschillende plekken maar waar je ook je brood kunt kopen. Te leuk! Ik kom hier al zo lang en weet de helft niet wat er allemaal te doen en te halen valt!!!

Na een uurtje of 2 is ze weer weg gegaan naar een vergadering in Mellerud.
Het is niet te verwoorden hoe gelukkig ik was <3
Niet alleen omdat we elkaar weer gezien en gesproken hadden maar hoe fijn is het om weer door te gaan waar je gebleven bent de laatste keer! Ouder, misschien wijzer en heel veel ervaringen rijker maar zo puur en warm. Hoezo die Zweden zijn koel en afstandelijk!

Ik heb zingend staan koken en we hebben genoten van een geweldige risotto. Koken met wat er in je koelkast ligt blijft altijd verrassend mooie en lekkere combinaties opleveren.
Na het eten koffie, borrel, nakletsen met Bob en natuurlijk nog een aflevering of wat van "the Crown" kijken! Lekker stom geen foto van "ons" gemaakt! Nou dat doen we dan wel in april.

Natti Natti

Geschreven door Kajsas.reisblog