(Zonnepaneeltje heeft de telefoon weer opgeladen.)

Vanmorgen eerst op zoek naar een fietsenmaker en die zijn hier niet dik bezaaid. Genoeg winkels die fietsen verkopen, maar als je om een spaak komt, wordt het moeilijk.

Het eerste adres blijkt niet meer te bestaan. Op zoek naar een andere. Deze is aan de andere kant van Larvik gevestigd. Een flinke klim brengt ons op zijn adres. Het blijkt een huisadres te zijn en de bewoner komt net naar buiten.
Het blijkt dat het een bijberoep van deze man is en praat zowaar een beetje Nederlands. Hoe zit dat?
Hij is getrouwd met een Nederlandse.
Na wat zoeken komt hij met wat spaken aan. Helaas net te kort.
De fietsenmaker moet naar zijn andere werk. Hij wijst ons nog wel op een oud mannetje, die wellicht kan helpen. Hij weet niet of de zaak open is.
Ik besluit om dan maar de Noodspaak te gaan monteren.
Het blijkt dat de winkel niet ver hier vandaan is, dus fietsen we toch maar even langs. De zaak is open en inderdaad een oud mannetje helpt ons. Hij is 75 en doet het alleen nog als hobby. We moeten natuurlijk eerst zijn hele verhaal aanhoren, maar uiteindelijk haalt bij 2 spaken uit een half uit gespaakt wiel.
Ik hou die voorlopig maar even aan als reserve. We worden nog door hem gesponsord met 2 bidons en nemen afscheid.

Het is inmiddels 11:00 uur en we trekken verder.
Door alle het gedoe hebben we nog niet veel van de charme van Larvik kunnen opsnuiven. Wel komen we nog door een mooi park met restaurant. Hier drinken we toch eerst maar een kop koffie.

We vervolgen onze weg. We rijden door een wat drukker gebied naar Porsgrunn en ontkomen er niet aan om langs en soms over drukkere wegen te rijden. Porsgrunn is een industrie stad met zo’n 35000 inwoners. Ook is er nog een porselein museum, maar die slaan we over.

Vanaf Porsgrunn snijden we de route een klein stukje af. Helaas regelmatig over een wat drukkere weg.
Na 8 km pakken we de national cycle route 2 weer op. De eerste 10 km gaat over een hoofdweg en dat rijd tamelijk oncomfortabel met het razende verkeer. Gelukkig houden de Noren hier goed rekening mee.
De kritische volgers hebben natuurlijk al lang gezien, dat we van kleding setjes zijn veranderd. Na de zoveelste handwas hebben we toch maar iets anders aangetrokken.

De laatste 25 km rijden we over een Epic gravelweg. Het is bijna niet uit te leggen en met camera vast te leggen.

Vandaag heel wat hoogtemeters voor ons kiezen gehad, maar dat kon de pret niet drukken.

We hebben een uniek plekje aan het meer gevonden, waar we de nacht wel doorkomen.

Omstreeks 21:00 komt er nog een wandelaar hier zijn tentje opzetten.
Het is een jongeman afkomstig uit Nepal die studeert aan de universiteit in Porsgrunn.

We praten wat bij het inmiddels door Gerry opgestookt kampvuur.

Al met al weer een heel enerverende en epic dagje.

Locatie.
https://maps.app.goo.gl/1GQ21X6eiZdgA4zA7

Geschreven door Herman-Gerry-reisblog