Vanmorgen om 7 uur al bij de bakker op de stoep voor de broodnodige vitamientjes, maar vooral om energie op te halen.
Al ruim voor 9 uur hebben we alles in gepakt en rijden we aan. Nog heel even langs de plaatselijke super voor wat fourage voor onderweg.
Vandaag staat ons een zware etappe te wachten. Eerst over de Norbertshohe (1405mtr) en daarna over de Reschenpas.(1515 mtr).
De eerste km’s gaan gestaag omhoog met hier en daar weer pittige korte klimmetjes tot wel 12%. We rijden overigens nog steeds grotendeels over de bergflanken langs de Inn.
Bij Pfunds begint het echte klimwerk.
Onderweg komen we ook nog de jonge vrouw tegen die we eerder al ontmoet hebben.

We passeren bijna ongemerkt de Zwitserse grens. Even over de grens besluiten we onze benen wat rust te gunnen en drinken bij een zeer “authentiek” of beter gezegd oud restaurantje koffie te drinken. Helaas heeft ze geen kuche en alleen gewone koffie. We doen het ermee. Wel even 6 euro’s afrekenen. Maar ja dit is CH.
Er zit ook een groep motorrijders uit Finland die in München een motor hebben gehuurd en hier een toer aan het maken zijn.

We fietsen verder omhoog tot de CH grenspost bij Martina/Martinsbruck. Hier moeten we even wachten omdat er auto’s worden gecontroleerd. Wij slaan direct links af Oostenrijk weer in. We hebben slechts zo’n 5 km door Zwitserland gereden.
Hier begint ook de bergpas Norbertshohe met zijn 11 haarspeldbochten. 6 km gemiddeld 7%.
Het klimmen gaat wonderbaarlijk goed, wel moeten we een enkele keer van de fiets om even tot adem te komen.
Boven op de berg zijn we toch wel een beetje trots op ons zelf. Hier hebben we weer prachtige uitzichten. We zitten nu op 1405 mtr hoog.
We eten hier onze lunch, maar het wordt steeds kouder en het begint wat te regenen. Dus maar weer snel verder. Na een korte afdaling, begint de toch wel lastige klim over de Reschenpas. We zijn blij als we over de top zijn. Nu is het afdalen tot aan Reschen/Resia.
Op de afdaling passeren we de Italiaanse grens.

Bij de Reschensee besluiten we om links om te fietsen. Zo komen we dichter voorbij het verloren dorp. Dit dorp Graun is in 1950 door de aanleg van een stuwdam geheel onderwater gezet. Àlleen de kerktoren steekt er nog boven uit.

Inmiddels is het steeds harder gaan regenen en trekken we onze regenkleding aan.
Na de Reschensee fietsen we langs het natuurlijk meer lago della Muta. Hier komen we nog een paar korte stevige klimmetjes tegen. Na dit overigens mooie meer dalen we zeker 3 km, 7-10% af. Een heerlijk gevoel om even niet te hoeven trappen.
Onderweg komen we door, typisch voor deze streek, dorpjes met de smalle straatjes. De bouw is toch weer anders dan in het mooie Tirol.
Bij het historisch dorpje Glurns , waar je van poort tot poort kan kijken, zo klein, pakken we de mooie gemeente camping. Snel de tent in de regen opgezet.
Hier doen we niet alleen ons maar ook onze kleren wassen.
Gelukkig kunnen we hier lekker binnen zitten. We drinken eerst een lekkere Radler.
Wij passen ons aan te Italiaanse cultuur aan en eten pas rond de klok van 8 uur.
Het ziet er buiten troosteloos uit, maar wij zitten droog.
Sommige campings hebben een kook gelegenheid, maar deze niet, dus moet ik wel buiten koken. Maar ook dat lukt weer redelijk goed.
Wel staat er een koffie automaat, dus voor 80 cent een lekker bakkie na het eten.

https://www.relive.cc/view/rt10005431092

Geschreven door Herman-Gerry-reisblog