Allereerst een paar antwoorden op de reacties van afgelopen dagen.
Wij zijn nu 3 weken in de UK, maar inderdaad het lijkt al best lang.
Een echt schema hebben we niet maar verwachten dinsdag of woensdag weer bij Ymke te zijn en dan in of rond het weekend erop weer naar huis te gaan. Hoe weten we nog niet.
Gerry heeft haar boekenkast (E-reader) al vol staan. Dat is al zwaar genoeg op de fiets met al die boeken erop 😉.
Met de rug gaat het langzaam beter. Niet te lang in een houding blijven en af en toe een paracetamol.
—————————————————————
Na gisteravond alle schaapjes geteld te hebben, gingen onze luikjes vroeg dicht. Vanmorgen op tijd op.
De schaapjes zijn vanmorgen best nieuwsgierig en komen eens kijken wat die vreemde snuiters zo vroeg aan het doen zijn.

Zo zitten we even voor 9:00 uur alweer op de fiets en om 10:00 uur in Hornby al aan een lekkere cappuccino.
De eerste km’s dalen we lekker, om daarna weer even in de steigers te moeten. Dit “leed” is zo geleden en mogen we weer afzakken naar zee niveau.

In een mooie afdaling komen we langs een boerderij waar ze de schapen aan het scheren zijn. De jongens nodigen me uit om een en ander van dichtbij te komen vastleggen. Wat gaat dit rap. Mooi om eens in het echt mee te maken.

Vlak voor dat we Lancaster city in gaan vinden we nog een mooi plekje voor onze lunch. Het is weliswaar nog redelijk vroeg, maar in zo’n grote stad komt het er anders niet van en wordt het al snel weer een vette hap.

Als we net goed en wel zitten komt er een andere fietsreiziger aan. Het blijkt Hardy uit Ulm, Duitsland te zijn. Hij is enkele weken geleden uit Ulm vertrokken en via Calais naar Landsend in het uiterste zuidwesten van Engeland gefietst. Vandaar is hij nu onderweg naar John O Coats in het noordoosten van Schotland. Dit is ook een populaire fietsroute van 1407 km. (Hmmm, wie weet).
Hardy heeft ook alle tijd en zo praten we gezellig met elkaar. Hij combineert deze reis met een bezoek aan het WK dames voetbal. Zo heeft hij al diverse lange afstand routes naar een WK gemaakt. Zo zie je maar, het kan altijd gekker.

Na een tijdje gaan we beide weer verder en fietsen we langs de rivier “Lune” Lancaster binnen. Lancaster is een flinke grote stad, maar niet bijster mooi. Zo cruisen we even door de binnenstad, doen we onze inkopen en fietsen door naar Morecambe. Hier aan de westkust ligt het eindpunt van de “Way of Roses”. Zo staan we weer op zeeniveau en hebben we weer een mijlpaal behaald.
Uiteraard moet dit alles even op de gevoelige plaat vastgelegd.

Over de boulevard fietsen we noordwaarts. Het is nog te vroeg om hier al ons tentje op te zetten. Bovendien zijn het hier allemaal caravanparken en zijn tenten niet welkom.

Via het Lancaster canal fietsen we tot aan Carnforth. Hier gaan we richting Silverdale. We hebben een camping “geprikt” met de naam Hollins farm en verwachten een boerderij camping.
Niets is minder waar, het blijkt een camping verbonden aan een luxe vakantieoord te zijn. 40 Britse ponden voor een nacht. Dat is dus €50,00. Campings zijn hier niet echt goedkoop, maar dit vinden we toch te gortig. De beheerders, zelf ook reizigers, beamen dit en verwijzen ons naar een echte boerderij camping een paar km’s terug.

Dit blijkt een mooie camping vrijwel direct aan de zee. De teller staat nu op 953 km.
Wellicht blijven we hier een dagje, zodat we wat op adem kunnen komen en een wasje kunnen draaien.
Het is nu nog ongeveer 150 km naar het noorden door het Lake District naar Ymke toe. Waarschijnlijk weer een zware klus.

Maar dit bekijken we morgen wel weer.

Geschreven door Herman-Gerry-reisblog