Het is droog vanmorgen en dus zetten we onze reis weer voort.
We blijven de kustlijn voorlopig waar mogelijk nog even volgen. Heel veel heeft dit echter niet te bieden. Pas net voor Seaton Carew loopt een boulevard naar het plaatsje. Halverwege is zelf een restaurant waar we koffie met iets lekkers kunnen krijgen. Hier waren we wel aan toe.
Seaton Carew ziet er als gezellige badplaats leuk en fris uit. Veel andere plaatsjes zien er toch wat armoedig uit. Het is de standard hier, die toch wel wat anders is dan dat wij in Nederland (ver) ge-wend zijn.
Een reporter van de plaatselijke krant houdt ons staande voor een foto over het toerisme aldaar. Wellicht worden we nog een beroemdheid hier.

We rijden hier het binnenland in en dat scheelt gelijk in gevoelstemperatuur. Aan de kust maakt de wind van zee het waterkoud. 5 km land in was tarts scheelt het gewoon een jas.

Tijdens onze lunchpauze raken we nog met een man en vrouw aan de praat. Altijd leuk die ontmoetingen.

Nabij Billingham komen we aan de monding van de Tees en moeten we door een groot industrieel gebied. Daar is niet veel aan. Daarbij komt ook nog dat er een brug is afgesloten, dus moeten we om.

Over de brug weer industrie. Middlesbrough is een echte industriestad. Wat wij ervan gezien hebben is er weinig aan.

Met al de stoepjes op en af en de te smalle poortjes voor de fietsen, we zitten toch echt op een nationale fietsroute duurt het even voordat we de stad achter ons laten.

We fietsen door naar Redcar. Hier zijn 2 camping dus dat gaat goed komen. We komen uit bij een chalet park aan de rand van het stadje. Hier mogen we de tent opzetten.

Het is hier zelfs met 4 lagen kleding moordend waterkoud. Dus fietsen we S’avonds nog even door het stadje. Bij Morrison doen we nog wat aankopen en op de verrassende mooie boulevard schieten we voor een lekker pilsje en warmte nog even een restaurant binnen.

Zo is het zo weer bedtijd.

Geschreven door Herman-Gerry-reisblog