LETLAND
Woensdag, 13 juli 2016 - reisdag naar Letland
We hebben een camping uitgezocht in het Latgale-merengebied, Lubana wel te verstaan, voorbij Rezekne. Nog de eerste landschappen lijken op het heuvelland in Litouwen, maar dan in eens is het vlak land en kan je ver weg kijken. Ook hier landbouw, maar ook veel runderen, hoewel later bleek dat rundvlees slecht te verkrijgen is, in ieder geval in de dorpen. In Malta vinden we een kleine supermarkt/minimarkt waar 2 behulpzame dames ons de helpendehand bieden, want de taal is voor ons problematisch, maar we komen er met een soort varkensgehakt, spagetti en een pot tomatensaus weer uit.
Door naar Lubana, maar al wat we tegenkomen, geen camping. We volgen een beschrijving uit een brochure uitgegeven door de gezamenlijke Baltische campingorganisaties. Onderweg er naar toe blijkt dat we een verkeerde afslag namen en in een dorp uitkomen waarvan je alleen via een onverharde weg op de P-route naar Meirani komt. Daarom missen we dus de camping-borden. In Lubana, in wat achteraf een soort bejaardenhuis is, gevraagd naar "Ezernieki"-camping. Dat ligt dus niet daar maar plm. 12 km. verder in Meirani. Nog eens onderweg gevraagd een "paddestoelen-mannen" (paddestoelen plukken is hier een serieuze bezigheid, je kunt er zelfs cursussen in krijgen) gevraagd naar de camping en in goed engels krijg ik de weg aangewezen. Ze sorteerden de oogst van de dag: kisten vol met de mooiste en grootste wilde paddestoelen van allerlei soort.
We komen door een bos op het kampeerterrein. Aan een meer en een enorm leeg grasveld. Kies maar uit waar je wilt staan. Electra aanwezig, sanitairgebouw over een bruggetje door het bos voor de prijs van € 7,50 per nacht, inclusief warme douche, wasmachinegebruik, roeiboot gebruik en een (slecht werkende) wifi.
Vanaf de camping lopen wandelpaden het bos in en de raven vliegen over je tent. Ooievaar landt voor ons en we horen een wielewaal. We zijn gewaarschuwd dat er vrijdagavond een bruiloftsfeest is, dus lawaai en overlast te verwachten is. Maar we zien wel hoe dat uitpakt. Op het grote veld staan 's-avonds 5 campingwagens/tenten. Voor 1 nacht blijkt en de volgende ochtend staan we alleen op de camping.

Donderdag, 14 juli 2016
De minimarkt in het dorp is zo klein dat je er amper kunt bewegen. Alles in koeling,lieve dame die ook in perfect engels helpt, maar geen rundvlees, geen aardappelen, alleen witte kool, wat uien, tomaten en komkommer en veel blikwerk en bieren. We gaan naar de tent met een soort visjes in tomatensaus, waar we dan maar rijst bij nemen. Iets te weinig keuze.
Het gaat weer regenen en Wout leest dat het in Letland 's-zomers veel regent en hier 's-winters voor 3 maanden een dik pak sneeuw ligt.
Het wordt tijd voor een wodka!

Vrijdag, 15 juli 2016
Rondje landschap - op zoek naar een betere super die in Madona is de grootste in de buurt, maar niet erg bijzonder.
Op de camping zien we de komst van de bruiloftsgasten aan. We zijn benieuwd of het vanavond problemen gaat geven met lawaai. De gasten zien er grotendeels sophisticated gekleed uit, en de mannen hebben de houding van jonge managers met de handen in de zakken in snelle pakken. De bruid was vanmorgen al opgehaald door een VW-busje dat in roze/lila kleuren geheel versierd was. We zien het busje niet meer terug, maar nemen aan de bruid en bruidegomwel bij het feest waren. Een van de mannen haalt direct een hengel uit de auto en gaat vissen in het meer in zijn nette pak. Grappig. Het geluid van de muziek valt mee. Alle gasten slapen in de kamers van de gebouwen van Mammadabba.
De camping is een samenwerkingverband tussen de natuurparken van de overheid en Mammadabba wat misschien ook een soort gesubsideerde organisatie is en de uitvoering van de activiteiten in handen heeft. De overheid beheert zo'n 9 natuurparken waarvan enkele ook een camping hebben.

Zaterdag, 16 juli 2016
De bruiloftsgasten blijven nog. Overigens lijken de Letten meester in het rondhangen te zijn. Slenteren, een balletje gooien in de basket (wat ons een monotoon stuitergeluid oplevert dat erg storend is als het lang duurt). Ik gebruik de dag verder om onze opgelopen was te doen in de gratis wasmachine. Die blijkt in de keuken te zijn en daar is het vol van de gasten die het overgebleven eten van het feest ordenen en dat ziet er heerlijk uit. Maar stug als deze mensen zijn - er kan nauwelijks een lachje af of een groet - geen leuk hapje toegestoken. De beheerder van de camping helpt met het instellen van de wasmachine, maar naar later blijkt niet de "energieknop" aangedaan te hebben, dus na 2 uur "wasprogramma" was er niet gewassen. Balen, want de middag vordert en we willen het droog kunnen inpakken. Omdat de zon zo lekker doorschijnt droogt alles op het nippertje en hebben we 2 koffers schone spullen. We lezen ons in in de route en de plekken die we willen zien in Estland.

Zondag, 17 juli 2016
Het zou gaan regenen en we besluiten om pas maandag te vertrekken. Vandaag gaan we dan naar Lubana ezers (meer). Er is een info-punt en vogelkijkhutten. We vinden de route. Helaas stuit de verharde weg al na een paar honderd meter op een overharde weg met grote kiezels en keien. We hadden deze soort weg al bij Meirani gezien. We proberen het maar14 km. op deze weg zou de doodklap voor de auto worden. Zeer tot onze spijt. Het meer wilden we graag wat rondlopen, maar het blijkt alleen vanaf Rezekne via een normale weg bereikbaar en dat is zo'n 75 km. vanaf onze positie (en dan terug). Wat jammer dat niet ook vanaf Lubana een ook een redelijke weg loopt. We doen het niet omdat we de auto willen sparen (het is de jongste niet meer) en keren na ongeveer 1 km. om. Het is toch vreemd dat er zoveel slechte wegen nog zijn in Litouwen en Letland. Terug in Lubana vinden we alsnog een behoorlijk supermarktje.
We maken een wandeling langs "ons" meer en door het aanpalende bos. Een beetje een wild bos. Proefvelden bosbouw, sporen van een dier , welke weten we niet, mooie blommen, mossen en paddestoelen (w.s. niet eetbaar anders waren ze vast al weg) en bosbessen.

Toch iets over het eten in Polen en de Baltische landen (tot nu). In Polen veel varkens- en kippenvleesgerechten in allerlei vorm. Veel frituur, zoals kipkoekjes, rösti-achtige koekjes, in Oost-Polen stond ook wild op het menu waaronder zwijn en diverse hoendersoorten en in ons Mazowieki-dorp ook bison en hert. Pannenkoekjes/blini's bij het ontbijt met vruchtenjams/gelei. Ook in Litouwen en Letland veelal varkens- en kippenvlees, soms rundvlees. In de supermarkten grote traiteurs-balies met gebraden en gegrilde kip, varkenskoteletten en spekhompen, worstsoorten en heel veel soorten salades. We hebben een soorten aardappelsalade (huzarensalade) en elders een broccoli/paprika en een kippenleversalade geprobeerd. Met name de laatste was zeer smakelijk en apart ook met pastinaak er door. Verder verschilt het brood nogal. Soms goed, maar ook heel lelijk verpakt brood dat op een Bimbo-brood lijkt. Als het kan haal je bij Lidl nog het beste brood in deze landen. Wel is er voor mij wel redelijk donker brood met een beetje zuurdesemsmaak en noten-vruchtenbrood dat me wel smaakt. Leuk is ook de gefrituurdecrouton-broodjes met knoflook of paprika. Knapperige snack, maar vermoedelijk voor de soep bedoeld. Het kleinbrood ziet er goed uit. Een een soort zoute bretzel maar dan in staven. De zoetigheden zien er heel erg zoet uit. Vierkante taarten en cakes waar jeeen stuk van kunt kopen. Niet geprobeerd. En dan de visconserven. Ik had me er al op verheugd: sprot- makreel - haring in alle smaken - karper - ansjovis. Ook bij de traiteur alles ruim aanwezig. Augurken gepekeld en in zoetzuur; in aspic ingelegd vlees- en vis (traiteur) en pasteitjes metvlees, vis of groentevulling (traiteur en diepvries).
In Polen heb je dan nog "perogie" - gevulde deeglapjes, meestal in heet water gedompeld en te koop in restaurants, bakkerijen en in diepvries in de supermarkten en de rode bietensoep, ook pakjes. Beiden uit de Russische keuken overgewaaid.
Wijnen te kust en te keur maar prijzig. Wodka in allerhande kwaliteiten en maten en prijzen. We willen er nog eens1 proeven, je kunt er altijd nog een bloody mary van maken, want zelfs in de kleinste minimarkt is tomatensap te koop (ben ik heel blij mee), en bieren die hier tenminste 0,5 liter zijn, maar vaker 1 pinte.
Het ziet er in de grotere supers luxe uit maar of iedereen dat kan betalen? In de dorpen zien we ook regelmatig beschonken en/of armoedige mensen.
Een ander opvallend iets is dat er in tegenstelling tot Polen en de oude stadscentra minder kerken zijn danwel onopvallender van formaat. Estlanders zouden dan weer volgens hun eigen toeristische informatie daarvan het minst kerkelijk/religieus zijn. Heel veel ooievaars, bijna bij elke boerderij.

Geschreven door Hanzestedenreis