LITOUWEN
Zondag, 10 juli 2016
Droog weer - tent opbreken - doorreis naar Litouwen, waar we direct (na plm 35 km van de grens) geconfronteerd worden met een politieactie. Papiercontrole, of we geen vignet hebben? We zijn volgens hen een vrachtwagen! Nee, hebben we niet en nergens staat dat we zoiets hadden moeten hebben. Ze laten het hangen en we rijden door een prachtig landschap van heel apart gevormde korte groene steile heuvels. Het hele gebied lijkt wel opgestuwd ooit. Het zet zich de hele oostelijk helft door. Verder veel landbouw en ook hier weer houten huisjes/hutjes als in oostelijk Polen.
De weg die wij rijden is soms goed, soms een gatenkaas. Erger dan in Polen lijkt het.
We gaan naar Trakai dat aan grote meren ligt, een kasteeleiland heeft en super druk met toeristen is. De camping/hotel ligt aan de overzijde van het meer. We nemen een kamer in het hotel, dat bestaat uit meerdere gebouwen. Krijgen de vip-kamer met uitzicht over het meer, het kasteel, een enorm terras dat op alle brochures is afgebeeld. We verplaatsen het bed want het staat ongelukkig. Wifi is o.k. en we eten in het bijgebouwde restaurant. Een soort nouveau cuisine dus je gaat met "honger" naar bed. Vanavond is de finalewedstrijd van het EK en dat interesseert de Litouwers kennelijk niet, want op TV was niets. Via de laptop het radioverslag geluisterd.
Het hotel-huis is voorzien van een versleten loper naar het bordes. De trap kraakt. In een grote ruimte beneden verzamelen zich kinderen en als ik langs kom en mijn hoofd om de hoek steek zeggen ze "salam aleikum". Ik ben enigszins verbaasd. Een mevrouw (leidster?) komt naar me toe en vertelt dat dit een groep Tartaarse jongeren is die op kamp zijn en les in de "eigen" Tartaarse taal en cultuur krijgen. En de Tartaarse gemeenschap is overwegend moslim: vandaar deze begroeting. De camping ziet er saai uit met overwegend campers/caravans, zoals eigenlijk overal wel zo'n beetje nowadays.

Maandag, 11 juli 2016 - Vilnius
Na een sightseeing door Trakai rijden we naar Vilnius op plm. 35 km. afstand. Een korte rit. We checken in bij Vilnius City Camp waar we i.v.m. regenverwachting een hutje voor 2 dagen huren. Een apart ding. Vrij nieuw ook. 2 Types, maar er was er maar 1 beschikbaar - no. 3. Nr. 2 was beter ingedeeld maar dat zat een Russisch stel in. Niettemin konden we zo de regen afwachten. Het terrein is vlak en ligt tegen een groot distributiecentrum aan waar 's-nachts een felle peer de camping op schijnt. Toch nauwelijks hinder van gehad (gordijnen dicht). Het heeft inderdaad enorm geonweerd en geregend. Prachtige donderwolken. Er is een leuk tentenveld gecreeerd rond een groep bomen, waar het later en de volgende dag erg druk werd. Sanitair/ grote keuken in containers. Niet bekrompen, warm water en schoon. De beheerder spreekt goed Engels zoals eigenlijk wel veel Litouwers (en Letten ook).
De camping was redelijk goed te vinden als je enorme TV-toren een beetje in beeld hield, maar de stads-wegenstructuur bleek een ramp.

Dinsdag, 12 juli 2016 - Stadsdag
We hadden al een goed deel van de buitenwijken van Vilnius gezien op zoek naar een Lidl waarvan er 3 zouden moeten zijn, maar niet gevonden en we zijn daardoor dwars door allerlei woonwijken gereden. Sommige in redelijke staat maar ook een grote wijk met oostblok flats, vervallen, grauw, stinkend smerige uitstraling en er wordt in gewoond. Er staan nette auto's voor de deuren, gordijntjes voor de ramen, maar je zou er niet begraven willen worden, zo erg aftands. Een smet, want niet ver er vandaan staan grote moderne zakenpanden.
We gaan opgewekt met de auto naar een parkeerplaats tegenover de rivier Neris - € 3,--voor 24 uur. That are different cookies than Amsterdam. Niettemin verdwalen we in de stad en draaien rondjes tot we toch de hoge oude toren op de heuvel zien. We beginnen met de funiculaire naar de oude nog resterende kasteeltoren op de berg naast het mooie grote arsenaal. Je hebt een prachtig uitzicht over de stad. We dalen af naar de grote kathedraal van Vilnius met z'n losse toren. Erg pompeus gebouw met giga steunpilaren buiten. Drinken koffie op een groot plein er voor. Goeie koffie en veel restaurants ook. Dan lopen we het oude centrum in, zigzaggend langs allerlei goed be-terraste pleinen, de winkeltjesstraat (Piliesstraat), het Ambermuseum, voor het presidentieel paleis langs waar (apart) de Nato-vlag (!) wappert naast de Europese- en Litouwse vlag. Litouwers schijnen een grote hekel aan Rusland te hebben en zo blij met hun deelname aan Europa/Nato dat ze die vlag ook maar hijsen. Nog nooit in andere landen de Nato-vlag zien wapperen. Een jongevrouw in zichzelf geinteresseerd maakt selfies voor het paleisgebouw. Door weer andere straten naar een traditionele orthodoxe kerk (St. Paraskeva). Mooie doorkijkjes want bijna overal in het centrum wordt gewoond in appartement in een hofje. Sommige heel mooi met houten trappen en zeer oud, andere modern. Stadjes in de stad. Tenslotte de oude joodse wijk/getto waar vandaan in de oorlog bijna alle joden zijn weggehaald. In de Baltics woonden zowel voor WO 1 als WO 2 wel tussen 40-60% joodse mensen. Eerst door Russische pogroms, later ook nog door Duitsers is hun gemeenschap gemillimeterd. We zijn er door gelopen en hebben slechts enkele bordjes met informatie overhet joodse levenen de wijk gezien. Het is altijd vreemd om je te realiseren dat waar nu alle straat-terrassen zijn, een hele gemeenschap is weggevaagd. Vilnius heeft een joodsmuseum en een holocaustmuseum. Israelische toeristen trekt het aan. Een dronken oude man zingt voor 2 Israeliers het "Hava Nagila". Of hij zelf een joodse achtergrond heeft weten we niet, maar de 2 jongens zijn gefascineerd en blijven lang staan.
Via het Universiteitscomplex (plm. 400 jaar oud) lopen we terug naar de auto. Konden we via het vreselijke stadswegenplan waar we niet goed uit kwamen en plots aan de andere kant van de rivier zaten- daar dus ineens een Lidl tegenkwamen -veel heen en terug rijden eindelijk bij ons doel komen. Het leek zo simpel om vanaf de camping langs de rivier te rijden om dan vanzelf bij de oude toren te komen. Terug ging het precies zoals we heen hadden gepland.
Het was een mooie zomerse dag en het oude centrum is zeer relaxed en mooi, maar in groot contrast met alle wijken en wegen er om heen. Die zijn super chaotisch. Er wordt in grote dure auto's gereden maar ogenschijnlijk niet in goede wegen of stadsplannen geinvesteerd.
Morgen gaan we naar Letland. We hebben er voor gekozen om de Baltische landen eerst via de oostelijke kant te zien en dan via de Oostzeekant - met hier en daar een uitstapje binnenland - de Hanzesteden en de badplaatsen te bezoeken en weer zuidwaarts te trekken.

Geschreven door Hanzestedenreis