Vannacht schudde de camper hevig vanwege de harde wind. Het doek rondom de fietsen drager klapperde vrolijk mee . We rijden eerst naar St. John’s point dan naar castle of mey maar dat is helaas dicht. Dan naar Dunnet head - het noordelijkste punt staat op de steen geschreven . Dat van gisteren was dus iets meer noord- oostelijk. Dunnet head was een belangrijke plek tijdens 2 e WO, er staan nog verschillende bunkers uit die tijd . Vandaag hebben we meer single tracks met veel passing places. Wat zeer soepel verloopt. Iedereen steekt even z’n hand op bij het passeren. We stoppen even bij Dunnet bay , een klein mooi zandstrandje
De wegen zijn overigens zeer matig op veel plekken van de NC 500.Veel gaten in het asfalt. De KWS kan gerust wat aanbestedingen doen hier in de UK. De route van vandaag is beduidend rustiger qua verkeer in vergelijking met gisteren. Het landschap is weids , groen en overal groeit okerkleurige brem . Veel weilanden zijn afgezet met een Stenen wal . Daartussen grazen schapen of koeien . Een ander ras dan de Nederlandse; ze hebben verschillende kleuren bruin en zwart . We zien een fazant en hier en daar wat paarden . Er staan hier vooral kleine boerderijen. Vaak oud en wat rommelig rond het erf . Tussendoor wat kleine gehuchten en dorpjes.
We lunchen in Melvich beach-Port skerra . We staan er weer helemaal alleen. Het is een prachtig plekje , met ruige rotsen en water dat er tegenaan klotst. Heerlijk en rustgevend. Na het eten wandelen we over de kliffen wat een mooi uitzicht oplevert . Tig foto’s later zijn we weer bij de camper en vervolgen we ons avontuur. We rijden door heuvels met veel heideachtige ondergrond , die is nu nog dor en daardoor kleurt hier nu donker en bruin . De hei bloeit pas in juli - augustus. Momenteel staat ook hier overal de brem in bloei . We horen van andere toeristen nog voor een week of twee/drie. We passeren Bettyhill een schatje dorpje en stoppen bij kyle of tongue, waar we meteen weer aangesproken worden en een praatje hebben. Dat blijft leuk ! We rijden verder tussen de bergen met af en toe zicht op de zee .Dan rijden we helemaal om het prachtige Loch Eriboll heen. En ja we hebben Schotse hooglanders op de foto! Aangekomen in Durness blijkt de camping vol voor campers . In november boeken mensen al. Wij willen juist de vrijheid hebben dus dan hoort dit erbij. We bezoeken Smoo cave wat bijna naast de camping ligt . Een kleine waterval in een grot. We besluiten een camping te zoeken richting Scourie. We rijden weer door de bergen die hier al groener kleuren. Deze extra mijlen zijn erg mooi, uitgestrekt en heel verlaten , geen huis en verlichting te zien. Je moet hier geen panne krijgen. we zien drie herten maar zijn te laat voor een foto .
In Scourie aangekomen, zijn er, op de enige camping die het plaatsje rijk is , nog wel enkele plaatsen vrij. We worden zeer vriendelijk ontvangen door Vicky. Ze vertelt dat veel mensen tegenwoordig online boeken maar ze zegt: “ you’re very welkom, my love “ en “ enjoy the view.” Dat gaat wel lukken, we hebben werkelijk een prachtig uitzicht op zee. We maken een lekkere salade en na de afwas wandelen we weer omhoog tussen de kudde schaapjes over de heuvels . Het weer is zacht en het is zalig om te kijken naar de golven die tegen de klif spatten, de zon zakt al wat lager maar helaas wordt het uiteindelijk net te bewolkt voor een mooie zonsondergang.

Geschreven door Haasjesontour