Vandaag staan we wat later op, zodat we pas rond half tien aan ons ontbijtje zitten.
De voorspellingen voor vandaag zijn (weer eens) niet al te best, maar we gaan welgemoed op pad. Eerst maar naar het Kielder Water, het grootste stuwmeer van Groot-Brittannië , welke in het uitgestrekte Kielder Forrest ligt. Eerst halen we in het dorpje Bellingham rozijnenbroodjes en kaasstengels voor de picknick en 2 flesjes water, want we willen een fikse wandeling maken en hopen maar dat de regen (zoals voorspeld) niet voor 3 of 4 uur zal beginnen.
We kopen op de plaats van bestemming een parkeerkaart (!) bij het zuidelijkste puntje van het meer, waar de dam staat en starten onze wandeling. Aan de oever van het meer staan 2 vissers, waarvan er 1 een vis naar boven haalt. We gaan even kijken en het blijkt een mooie forel te zijn. Hij laat meteen zijn totale vangst zien, 4 forellen, en daar komen er zeker nog meer bij, zegt hij vol overtuiging, want het barst hier in dit stuwmeer van de vis.
Na ongeveer 2 km te hebben gelopen begint het te regenen, we doen de regenjas aan en de capuchon op , maar het gaat steeds harder regenen. Daar hebben we geen zin in, we lopen terug naar de auto en houden in de auto dus maar onze picknick. We rijden daarna noordwaarts langs het meer en moeten dan westwaarts een heel eind verder rijden, voordat we weer een weg zien , welke zuidwaarts afbuigt. Het probleem is n.l dat dit zo'n allemachtig kaal en onbewoond gebied is, dat er maar een minimum aan wegen is aangelegd.
Ook is in het hele gebied waar we doorheen rijden geen mobiel netwerk beschikbaar, evenals in ons hotel. Er is echter wel internet , want die loopt hier via de vaste telefoonlijn. Als de hotelgasten willen bellen, moeten ze dat dus doen via deze lijn van het hotel. Maar gelukkig (ha,ha) bestaat er bellen, appen en chatten via internet , dus no problem! De autorit is al heel gauw niet leuk meer, omdat de lucht grauw en grijs is , de heuvels zijn vrijwel niet zichtbaar en het regent aan een stuk door. Een stadje bezoeken is ook geen optie, want die zijn er niet binnen een straal van 40 km., en al zouden ze er zijn blijft het dan ook vervelend om in de regen te moeten lopen. Uiteindelijk maken we een tour van 120 km om tenslotte bij ons hotel weer uit te komen.
We zijn zo gaar als boter van al dat heuvel op-heuvel af rijden in de middle of nowhere, dus op onze hotelkamer maken we een lekker kopje koffie, ontbijtkoek erbij,
iPad en e-reader in de aanslag, maar eerst wil ik toch maar dit (vandaag niet al te positieve) verslagje schrijven.
Morgen lijkt het een droge dag te worden, dus dan willen we nog een stuk langs de Hadrian Wall lopen , het plaatsje Hexham bekijken, en dan naar Newcastle rijden om aan het eind van de middag in te schepen naar IJmuiden.

Geschreven door GerliesRoel