Om 9.10 hebben we ons ontbijtje op en terwijl het weer eens regent leggen we onze bagage weer in de auto en' off we go!'
Via Edinburgh ( de plaats die we zeker later nog eens willen bezoeken , maar dat nu niet kunnen doen met nog zoveel kilometers voor de boeg ) rijden we naar Tranent, dan verder naar Gifford, waar we in het plaatselijke (niet al te frisse) hotel een espresso nemen. In dit plaatsje staat de historisch Schotse Kerk Yester met daaromheen de oude begraafplaats.
De weg slingert zich vervolgens door de dunbevolkte (zeg maar rustig onbewoonde) Lammermuir Hills, een werkelijk prachtig gebied. We passeren het Whiteadder Stuwmeer , komen door het dorp Foulden waar een mooie Tithe Barn staat, een stenen voorraadschuur uit de Middeleeuwen , die gebruikt werd om het graan op te slaan , dat de boeren als belasting betaalden aan de Kerk, vooral om de priesters te onderhouden. Aangezien dit ging om eentiende van de oogst werd dit een tiendschuur genoemd. Naast deze Tithe Barn staat dan ook de parochiekerk .
We vervolgen onze weg naar Berwick -upon- tweed, een leuke kustplaats, welke tevens de grens tussen Schotland en Engeland vormt.
We rijden richting strand , waar de plaatselijke golfbaan zijn domicilie heeft en waar we in het clubhuis een alleszins lekkere sandwich eten, waarna we nog even een wandelingetje door de duinen maken.
Verder zuidwaarts ligt een afslag naar Holy Island, een eilandje in het waddengebied ten noorden van Bamburgh (een kustplaats vooral bekend om zijn Castle).
Holy Island is alleen bij eb te bereiken, dus is het raadzaam de getijdentabel te raadplegen voordat je de tocht waagt. Als wij daar aankomen om 14.00 uur komt net de vloed op, dus jammer maar helaas! We kunnen dus niet naar Holy Island.
Dan gaan we verder via de Northumberland Heritage Coast, een 80 km lange beschermde kust die tot een van de mooiste van de UK wordt gerekend. Daar gaan we even een half uurtje naar het strand , waar een sophisticated gentleman in pak en met hoed op foto's van zijn familie aan het nemen is. Daar moet ik dus wel een foto van nemen, lijkt me.
Bij Alnwick waar (zoals overal hier) een kasteel staat,( gebruikt voor de films van Harry Potter; het kasteel fungeerde hierin als de school Zweigstein) rijden we weer het binnenland in , waar de weg als een lang lint door het verlaten, weidse landschap slingert; geen huizen, geen mensen, alleen koeien en schapen!
Na 350 km komen we aan in Wark, onze laatste pleisterplaats in Engeland. Een prachtig plattelandshotel met ook weer een prima keuken.

Geschreven door GerliesRoel