We beginnen zo stilletjesaan te beseffen dat onze vakantie in dit prachtige, gastvrije land bijna ten einde loopt. Daarom ...nog eens extra genieten...alsof we dat de hele vakantie niet hebben gedaan.
Eerst nog even afscheid nemen van Permet door de rots met uitzicht op de stad te beklimmen. Gek hoe deze rotsblok hier terecht kwam. Het uitzicht over Permet en de Vjosa-rivier was de klim weeral waard.
Even overleggen of we naar de ruïnes van Apolonia gingen of wandelen in Djivaka-Karavista NP. Voor ons was de keuze snel gemaakt: liever de natuur in dan de geologische site, ondanks dat dit ook mooi kan zijn. Onderweg stopten we voor de zoveelste keer om wat vers fruit te kooen. Druiven, nectarines, perziken, meloen... we hebben het allemaal gekocht voor een appel en een ei, euh nee, voor een paar lek. Aangekomen in Divjaka slenterden we door de duinen naar de zee, stapten over de lange houten promenade naar een strand in de lagune, genoten van het uitzicht op de uitkijktoren en last but not least: een boottochtje in de lagune. Vogels spotten, dobberen op't water, genieten van dit mooie stukje natuur...even iets anders dan klimmen, dalen, zweten en puffen. Albanië heeft zo veel variatie in haar landschap en wij houden van dit alles. Aangekomen bij onze voorlaatste guesthouse werden we weer supervriendelijk ontvangen. Terwijl wij ons installeerde, kwam de gastvrouw al af met een koele fles water en een bord vol watermeloen. Dit is niet de eerste keer dat we zo ontvangen werden: raki in Kruje, koffie en water in Shkoder, vijgen in Sarande, caj malu ( bergthee ) In Valbonë,...
De gastvrijheid van de Albanezen is zo groot, altijd hulpvaardig. Als ik nog maar denk aan Shkoder waar bijna heel het dorp ons hielp om onze overnachting te vinden. Of hoe de moeder van Nico alles deed om de kamer af te koelen in Shkoder. Vriendelijk boven alles. Ze zijn zo fier op hun land en dankbaar dat wij, toeristen, hun prachtige land komen bezoeken. Hun gezichten stralen als wij met veel moeite 'faleminderit' (dank je) of natedermit (goede avond) proberen correct uit te spreken. Vanavond tijdens ons diner werden we nogmaals verrast. Al is de kennis van Engels zo miniem, ze doen allemaal hun best. We werden niet alleen verwend met lekkere pasta en zeevruchten, of een heerlijk visje uit de pan (lees 2 vissen), we kregen er zomaar gratis een bord met cavaillon en watermeloen bij als dessert, vergezeld van een heerlijk gebakje. Geweldig toch!
Nu nog even genieten op ons terras, met zoals altijd een grote glas water erbij! Met een temperatuur van 28 gr kan water zo lekker zijn.

Geschreven door Gerds.reisverhalen