We vertrokken uit onze prachtig appartement "Bokletto" naar Zagreb. Wij nemen liever de kleine banen dan de autostrade, dus was het wel een lange rit. Maar het uitzicht deed ons geen moment vervelen: van de bergen over naar de vlakte. Een dorpje onderweg was je voorbij, zonder dat je besefte dat je er eentje had gezien. Opnieuw een gezellig plekje gevonden om even te pauzeren en de verlaten houten "boerderij" te verkennen. Deze omgeving was duidelijk gericht op de landbouw: maïs, koeien, hooi,... En zo kwamen we stilaan in Zagreb aan. Indrukwekkende gebouwen, prachtige parken en de avenue met het standbeeld van Tudman (1ste president van Kroatië) konden ons wel bekoren. En eerlijk gezegd: ik was aangenaam verrast door de gezelligheid van de oude binnenstad, verdeeld in de bovenstad en de benedenstad. Wie goed leest, kan het al raden....trappen dus! De kathedraal konden we enkel van buiten bezichtigen. Door de aardbeving van 20 maart 2020 was 1 van de 2 torens eraf gevallen. Indrukwekkend om te zien hoe alles daar gerenoveerd werd. Ook andere renovatiewerken waren bezig. Alle stukjes van de puzzel lagen klaar. Terwijl we kuierden door de benedenstad konden we al een restaurantje uitzoeken voor vanavond. Dan 160 trappen op, op zoek naar de St Markuskathedraal, bekend van zijn schone dak. Ook het kortste 'kabeltreintje' vonden we hier: slechts 66m. Maar wij nemen toch liever de trappen zeker😉
Na al dat citytrippen kozen we ons plaatsje uit voor onze diner: kalkoen voor de ene, zalm voor de andere. En eindelijk kon ik eens proeven van "gemist", een drankje dat hier wel geliefd is...maar volgens Alois is 't water bij de wijn doen (En hij heeft gelijk! Witte wijn met bruiswater dus) maar ik vond het best lekker.
En zo is er alweer een dag voorbij.

Geschreven door Gerds.reisverhalen