Vandaag gaan we verhuizen van Luang Namtha naar Luang Prabang zoals de titel al verraadde. Een busreis van ruim 309 km, die je in Nederland in 3 uurtjes achter de rug hebt, dat is hier iets anders. Het busje staat keurig om 7.30 uur klaar voor ons Guesthouse. Een kwartier later staan we op het station om over te stappen. Dit minibusje gaat om 9.00 uur vertrekken, nou dan zijn we lekker op tijd. Met een aantal locals gaan we de trip beginnen. Die hebben bijna allemaal een mondkapje voor, ook hier is Michael Jackson geen onbekende denk ik dan maar. Je moet je voorstellen het is een weg van 309 km door de bergen met exact 135636 duizend bochten. U voelt hem al aankomen, we zijn nog niet door de derde bocht of een Michel Jackson liefhebber moet al spugen. Wordt het zo'n tocht, ja het wordt zo'n tocht. Daar komt bij dat bijna de hele weg onder handen wordt genomen. Wij bereiden ons voor op het onmogelijke. Voor de lunch waren het 3 Michael Jacksons die aan het spugen waren. Nadat de M.J. liefhebbers tijdens de lunch stop de noodle soep naar binnen hebben gewerkt (wij keken elkaar al aan) en we zijn nog maar net onderweg en ja hoor begint het hele verhaal weer opnieuw. Zonde van het eten want alles komt er weer uit! Ondertussen stopt de chauffeur een paar keer om nog wat locals bij te laden. Het wordt steeds gezelliger. Liane is ondertussen in slaap gesukkeld, nou daar zit je dan met je goede gedrag. Ik weet niet of u weleens op een buggle piste heeft gestaan nou zo voelde de gehele rit ook. De vullingen die ik nog had, liggen nu bij het oud ijzer. Om 17.00 uur komen we gebroken aan in Luang Prabang, u leest het goed 8 uur over 309 km gedaan. Gelukkig staat daar het busje al te wachten om ons naar het hotel te brengen en dat is een verademing. Prachtige kamer met balkon en airco en uitzicht op het zwembad. Gelijk maar even een duik genomen want daar waren we wel aan toe. Na de douche heerlijk gegeten in het hotel want we duiken vroeg ons bedje in. Morgen staat er een fietstocht gepland en wie weet wat daar weer gaat gebeuren.

Geschreven door Gerard-Liane.travels