Heerlijk laat het ontbijtje weg gewerkt, zwemmen, koffie of te wel vakantie op zijn best.
Vanmiddag om 15.00 uur gaan we met Bounama mee met de paardenkoets om het achterland te verkennen.
Nou ja, paardenkoets..... het is een paard en wagen, één paard en zes personen.
We gaan het achterland in ver van de bewoonde wereld.
We rijden langs velden met mais, aardappelen ect. en door mini dorpjes.
Zodra de kinderen ons zien met onze tere witte huidjes zijn ze razend enthousiast.
Uiteraard stellen wij ze niet teleur door het uitdelen van snoepjes en ballonnen.
Zelfs opa en oma komen uit het hutje om even bij ons te komen kijken.
Hier in het achterland zijn ze geheel zelf voorzienend.
Geen stroom, geen stromend water, alleen simpele rieten hutjes en dan toch een stralende lach.
We komen dan in een dorpje waar echt een enorme baobab boom staat.
Het is een geplande stop want er staat al een boomchirurg op ons te wachten.
Tot onze grote verrassing kan je door een opening de boom in.
Hij begint in het Frans uit te leggen over het hoe en wat over de boom.
In de nok van de boom zitten ook nog eens een zwerm vleermuizen, een toplocatie.
We begrijpen er niet veel van wat de gids ons allemaal verteld maar het komt erop neer dat de boom al 1800 jaar oud is.
Na de uitleg van 5 minuten begint hij met zijn vingers te knippen voor wat geld.
Ik geef hem een hand vol met muntjes maar dat vindt hij niet genoeg.
Ik heb wat met gidsen....
Uiteindelijk betalen wij hem de helft van wat hij vroeg en vervolgen onze weg.
Na een uur en 15 minuten zijn we weer terug waar de rit begonnen was.
Lang genoeg voor onze kippenkontjes op een houtenplank, een interessante maar geen spectaculaire rit.
Tijd om af te koelen bij het zwembad.
We hebben nog zoveel eten over dat we Bounama naar huis sturen, dus de kliekjes maken we zelf wel warm.
De avond vullen we met een boekje, klaverjassen en een drankje op de veranda.

Geschreven door Gerard-Liane.travels