Vanochtend na het ontbijt vertrokken op de scooter naar Cas Aboa, weer z'n prachtig strandje om te snorkelen. De kustlijn van Curacao is prachtig maar het binnenland is droog en dor maar ook erg rommelig. Wij rijden in een keer zonder omwegen er naar toe. Best knap want de wegbewijzering is hier nog zeldzamer dan een paar schaatsen. En dit is echt zo'n strand wat je in de folders ziet. Prachtig strand, palmbomen en een kristalblauwe zee. Gerard wil gelijk gaan snorkelen, maar zou je niet eerst je helm afdoen, oh ja. Op Curacao vind je geen kleurrijk rif, maar de vissen maken veel goed. Soms lijkt het wel of je in een aquarium zwemt. Nog een kleine barracuda tegen het lijf gezwommen, even maar niets tegen mijn snorkelmaat Liane gezegd. Ook nog twee vissen gezien die op de bodem lagen in een soort aanvalshouding, wij zijn er met een kleine boog om heen gezwommen.
Wij berichten u nader om wat voor vis het gaat, als we dit avontuur overleven natuurlijk. Na een warme douche op het strand om het zout er af te spoelen gaan we weer op de scooter naar ons hotel. De altijd waaiende wind is toegenomen tot gevoelsmatig windkracht 8. Bob en Annie worden hevig heen en weer geslingerd op het asfalt maar een professioneel team als wij komen wij veilig aan. Op naar het zwembad met een goed boek, nog nooit zoveel lectuur verslonden in onze vakantie. Ja,en dan weer dat dilemma waar gaan we eten? Vanavond valt de keuze op het restaurant 27 Live. Al een paar keer langs gelopen en zag er gezellig uit. Er is nog precies één tafel vrij buiten want eten op Curacao doe je buiten. Binnen staat een driemans band klaar om te gaan spelen. Lekkere Blues en lekker eten wat wil een mens nog meer, nou misschien een bekende Nederlander spotten. Krijg nou niks,loopt daar Harry Slinger? Voor de jonge kijkers onder ons, zing een zinnetje "je loog tegen mij als of ik een kind was", ja valt het kwartje al. De wereld is klein. Nu nog de prijsvraag voor vandaag, waar doen wij ons afzakkertje? Nog twee dagen en het zit erop, de tijd vliegt voorbij. Weldra kunnen jullie ons weer in de armen sluiten.

Geschreven door Gerard-Liane.travels