Zeven uur ging de wekker vandaag. Om negen uur moesten we bij Edwin en Magdalena zijn. Samen met Marianne gingen we naar hun berghut. In een prachtige natuurgebied. Marianne had een heerlijke stevige maltijdssoep en een heerlijke abrikozentaart gemaakt. Magdalena een Sachertorte. Maar voor die tijd moesten we nog wat doen. Jaja naar boven klimmen. Edwin en Magdalena mochten met de auto naar boven met het eten. Het was maar een uur lopen zeiden ze... Nou mensen geen idee maar wij hebben er twee keer zo langer over gedaan. Marianne riep elke keer nog twee bochten..... Nog twee bochten.... Maar er kwam elke keer een bocht erbij😂. Veel gelachen dus. Je moet je voorstellen dat je een niveauverschil van 400 meter moet overbruggen. Het blijft dus stijl naar boven gaan. Geen vlakke stukjes te bekennen....Veel water gedronken en ook de hondjes. Maar we hebben het gehaald! De laatste kilometer waren zwaar....

De berghut is prachtig. Het was vroeger een varkensstal, daarna een koeienstal en nu een geweldig huis waar het lekker vertoeven is in de zomer. ' s winters is het onbereikbaar en het ligt onder de sneeuw. Prachtige vergezichten. Zie de foto's die we hebben gemaakt. Als je op klikt zie je de bijbehorende opmerking.

Het was een mooie zonnige dag maar op de terugweg bracht de hel los. Noodweer dus. Zoveel regen in een keer. ⛰️⛈️

Gisteravond kwam een Oostenrijkse man die een appartement huurt bij de camping koekjes brengen voor de hondjes en een praatje maken. Super aardig toch?

Morgen gaan we weer in noordelijke richting. Waarheen weten we nog niet. Dat gaan we vanavond uitzoeken. Misschien tot Morgen🥰

Geschreven door FlorentineHansSpanje.avontuur