Het voelt als 10. Zeker na vandaag. De emoties in mijn lijf bouwen erg op en de onzekerheid neemt alleen maar toe. Ik doe mij best om het wel gezellig te houden, maar ze hebben een totaal eigen agenda. En soms zijn de discussies erg overweldigend, ze schreeuwen om het hardst allemaal door elkaar, dat kwam even binnen vandaag. Daar had ik wel even tijd voor om van bij te komen.

Maar we hebben een compromis, maar ik denk dat het met de huidige staat van de apparatuur erg lastig wordt. En ze denken dat kaasmaken een kwesties van herhalen van een standaard, terwijl de melk geen dag hetzelfde is en laag in vet, oud, beschadigd en gesplits met veel FFA.
Ze willen veel melk hebben en veel maken, dan snappen ze het pas, maar met kleine beetjes en herkennen wat er gebeurt en dan pas aan het groter werk beginnen willen ze niet, maar nu allemaal te gelijk. Zondag maar goed opladen voor de week die gaat komen. Misschien moet ik het accepteren dat ze deze fout ook mogen maken, met 250L melk en alle vervuiling die erbij hoort. Ik heb medelijden met de boeren en koeien die deze melk moeten maken. Over duurzaam gesproken.

Afijn bijna klaar om te eten, dit keer zonder gezelschap en dan relaxen. Het eten smaakt goed, deze vis kan ik iedere dag wel eten, gelukkig zit dat in het menu.

Geschreven door Elines.avonturen