Vandaag is het dan zover.
Eerst om 2 uur in paniek wakker.
Heb ik mijn paspoort, heb ik mijn geldpas.

Bed uit en kijken.
Ja hoor alles bij elkaar.
Mijn rugzak is wel 20 keer ingepakt en weer uitgepakt, dus die bijft dicht.

Hop bed in, maar de stress giert.
Komt de taxi wel en wat als ie niet komt.

En ooo ja ov kaart voor de terug weg.
Hop bed uit en ov kaart bij voegen.
En dan is het niks meer slapen en belt Els om kwart over 4 of ik wakker ben.

Douchen aankleden en katjes verzorgen. En dan belt de taxi om 5 uur, dat hij er alvast staat.
Ja half 6 besteld dus kalm mijn ontbijt weg werken.

Maar dan vijf voor half 6 laad ik in.
Gezellige chauffeur en de rit verloopt zo voorspoedig dat ik een half uur te vroeg op Schiphol ben.

Rustig dus Bert inpakken om hem te beschermen en wachten op Els.
Die komt aan met een peregrino die het olovs pad in Noorwegen gaat lopen.

We zeggen elkaar gedag en dat we elkaar misschien nog tegen komen.


Inchequen gaat goed alleen kunnen we niet bij elkaar zitten.
Maar ach, Bert en Ernie worden ook gescheiden want Ernie gaat mee als handbagage.

Waar we vervolgens heen moeten.... 🤷‍♀️kletsen dus niet opletten en dan is het zoeken en vragen. Maar we komen er.
Koffie

Even shoppen. Els wil draadloze oortjes. Even aan de powerbank en dan kunnen we mooi naar het toillet.

Dan komen we de pelgrim weer tegen. Misschien zien we elkaar bij de volgende koffie. Wij gaan de wc bezoeken.

Als ik daarna het geluid hoor van de oortjes ga ik ook overstag. Tijd voor koffie is er niet meer dus peregrino zien we niet meer.

Bij de instapbalie uur een vertraging.
Ach ja, is niet anders.
We wachten. Daarna mogen we al vlak bij elkaar zitten

en eenmaal in het vliegtuig helemaal.
Mooi zo. En dan zegt Els mijn plastic tas met vest en oordoppen.

Hop met stewardess vliegtuig uit en kijken op toillet en bij de balie.
Niks dus.
Dat is een fikse domper.

Gelijk formulieren invullen want ook nu hebben we een uur vertraging.
Uiteinderlijk besloten ons humeur niet te laten bederven.

En dan gaan we einderlijk.
De vlucht verloopt voorspoedig.
En dan moet Els vlak voor we gaan landen naar het toillet.

Als ze terug komt ziet ze een tas liggen en aan de mensen die er zitten vraagt ze of de tas van hen is.
Nee dus.

Ennn ja hoor het vest en de oordoppen.
Twee blije mensen.
Bij de stoelendans om bij elkaar te kunnen zitten tas neergelegd en vergeten.
En dan zijn we er en gaan we op zoek naar Bert.

Altijd spannend of Bert ook mee gekomen is dus blij als ik hem zie. We zijn weer compleet😀

Uit het vliegtuig doet internet het niet. Als we bij de vodafone aan de beurt zijn doet ie het wel.
Mooi, want de behulpzame juf snapt er geen bal van.
En het is warm....27 graden en bewolkt.

Bus op perron E. Waar is perron E??? Vragen, weer vragen, maar het is de metro.
Kaartje kopen en dan zijn we in de metro

en na een klein half uurtje op de plek van bestemming.
Tijd voor wat te eten. Het is over 14 uur portugese tijd.

Samen delen we een bak franse frietjes. Hoe doen we het met ons eten en diëten?
Zoveel mogelijk aanhouden besluiten we, achter ook een alcohol vrij biertje🤣

En dan even zoeken naar de juiste weg.
Een vriendelijke portugees vraagt of ze ons moet helpen.
Heerlijk lief volk.

Maar ook een fantastische albergue en een twee persoons kamer met eigen douche en toillet.

52 euro voor twee nachten met ontbijt.
Niet verkeerd🤣
Handdoeken en beddengoed dus onze spullen blijven schoon.

Met kleren aan onder de douche. Alles weer lekker schoon.
En nu relaxen. We gaan uit eten.
Maar eerst moet ik ruimen. Wie welk bed heeft is wel te zien😁

Geschreven door Carolines.wandeldagboek