Waar zit je nog voor een dubbeltje op de eerste rij? Niet in Myanmar, want hier hebben ze alleen briefjes. Wel zit je voor 10 dollar per nacht op een fantastisch resortachtig complex met ontbijt waar je tas wordt gedragen, je stoel aangeschoven en er om de paar minuten wordt gevraagd of je wel 'ok' bent. Natuurlijk deels plichtmatig, maar voor een veel groter deel oprechte vriendelijkheid en vrolijkheid. Voor veel mensen, vooral als je wat dieper het land verkent, zijn we als 'lange' blanken nog steeds een bezienswaardigheid. Iedereen lacht, zegt vrolijk gedag, is nieuwsgierig... Hierdoor krijg je veel goede en positieve energie.
Naast de mensen is de natuur hier ook niet mis. Langgerekte witte, verlaten stranden door palmbomen omringd. Heel gaaf om daar op je scooter overheen te rijden en je in een mario-kart level te wanen, alleen komen alle krabben hier niet op je af maar rennen ze weg.
Hoogte/dieptepunten:
- Snorkelen op white sand island
- Alweer vergeten koelkastmagneten voor mn verzameling te kopen
- Het lokale strandleven proeven door op het strand te eten, naar het vuurwerk te kijken en met locals bier te drinken aan een tafeltje in zee
- Totaal de verkeerde kant op rijden en de mooiste stranden ontdekken
- Met flinke regenbuien schuilen bij de lokale christelijke middenstand en hierna de modderwegen trotseren op de scooter
- Je enkel verstuiken onderweg naar de wc en nu al 4 dagen moeilijk lopen
- Onder gelach van de burmezen het speciale pruimtabak recept proberen (niet echt te pruimen)
- Yanniv (het Israëlische kaartspel geleerd van Dor) verspreiden
Geschreven door Bartdoolaard