Dag 1

Buiten slaat de stortregen tegen de golfplaten aan. De stroom is net uitgevallen. In het schemerdonker zie ik overal mensen gekleed in het wit, die langzaam maar zeker op me af komen. Achter hen zie ik de silhouetten van boeddhabeelden. Het voelt alsof ik in een slecht horrorverhaal terecht ben gekomen en misschien is dat ook wel zo: de 10-daagse stiltemeditatie is net een halve dag begonnen.

In de trein naar Chiang Mai heb ik Peter en Jorn ontmoet. Peter heeft de Vipassana meditatie ook al een tijdje op zijn lijstje staan. Ik besef dat dit een mooi moment is en stel deze uitdaging niet langer uit: het gaat beginnen!

Wat is het?

Vipassana meditatie is een vorm van meditatie waarbij je je richt op je lichaam en dieper in gaat op je eigen bewustzijn en onderbewustzijn. Doel is onder andere om meer mindful te leven, dus in het hier en nu (wil je meer weten, google is je vriend :)). Dit doe je door je tijdens je verblijf te houden aan een aantal regels en richtlijnen:

1. Onthouden van het doden van welk levend wezen dan ook
2. Onthouden van stelen
3. Onthouden van alle seksuele activiteiten
4. Onthouden van liegen
5. Onthouden van alcohol en drugs
6. Onthouden van eten na 12.00 in de middag
7. Onthouden van sensueel vermaak, make-up, sieraden
8. Onthouden van comfortabele stoelen en bedden

Daarnaast mag je niet met elkaar praten, niet lezen, schrijven, muziek luisteren, internetten, etc.
Wat doe je dan wel?

05:00 - Wakker worden
05:30 - Dhamma talk (wijze meditatie- en levenslessen door een typische Monnik, de 'Teacher')
07:00 - Ontbijt
08:00 - Meditatie tot 11:00
11:00 - Lunch/Diner
12:00 - Meditatie tot 18:00
18:00 - Zingen
19:00 - Meditatie tot 21:00
21:00 - Bedtijd

Het meditatiecentrum staat midden op een berg, onder een tempel, met uitzicht over Chiang Mai en met allemaal natuur om je heen. In mijn beschimmelde kamer aangekomen zie ik een bed met hard matras en verder... niets. Lekker rustig.

Na de meditatieinstructie ( voor de komende tijd 15 minuten loopmeditatie, gelijk daarna 15 minuten zitten, korte pauze) is de openingsceremonie. Hierna kan het feest pas echt beginnen: de eerste meditatierondes. Het lopend mediteren gaat nog wel, maar het zitten is echt een ramp. Je moet proberen je te richten op je ademhaling maar je gedachten schieten alle kanten op, het is lastig je ogen dicht te houden en je wil het liefst constant kijken of die 15 minuten nu al om zijn.

Ik ontmoet laffe trui-gast, iemand die met een trui aan loopt, de lul. Zelf heb ik mijn trui/jas niet bij me en het is niet heel warm op de berg.

Deze dag valt de stroom dus uit en gaat het dagelijkse zingen (wat later al snel mijn favoriete onderdeel wordt) in duigen. Meer tijd om te mediteren, lekker hoor!

Spannendste moment deze dag: een grote mier die een worm aanvalt.

Dag 2

Als ik opsta denk ik aan de komende 9 dagen die nog komen. De eerste dag was niet eens een volle dag: hoe ga ik dit overleven??? De buurman op de gang is aan het lezen (overtreding), hij lijkt me een Oostenrijker en zijn kop staat me niet aan. Ik doop hem om tot Josef Fritzl. Bij de lunch merk ik dat er een mini-supermarkt is met ijs, chips e.d...

Spannendste moment van de dag: afwassen na de lunch (met uitzicht over Chiang Mai).

Dag 3

Pasta voor ontbijt, laffe-trui gast neemt 5 schepjes nootjes uit een bakje dat ik normaal met 4 slokken bier wegwerk. Tijdens het ontbijt zit het liedje ' hoempa hoempa tetteteeee' in m'n hoofd.
Ben moe, het gaat vandaag minder lekker. Het lijkt wel alsof iemand m'n telefoon heeft gejat terwijl ik met m'n ogen dicht zit, of stiekem de timer heeft verzet die ik gebruik om te checken hoe lang ik nog moet mediteren.
Ik krijg twijfels over laffe-trui gast, hij liet me voor bij de wc. Veel koppijn bij het mediteren. Ik volg een half uur lang een mierenoorlog. S' avonds krijgen we een leuke mededeling...

Inzicht van de dag: zingen is leuk, ik besluit om later bij een shantikoor te gaan.

Dag 4 - Full moon party

Als ik opsta denk ik aan de mededeling van de teacher van gisteravond. Vandaag is Buddha dag, het is volle maan. Full moon party, de berg op naar de tempel vanavond!
Mooi vooruitzicht dat de sleur doorbroken gaat worden. Ik heb de angst dat ik niet alles uit de meditatie aan het halen ben. Had verwacht dat ik me veel slechter zou voelen, dat ik al openbaringen had gehad... Ik weet niet wat het is maar er is onrust.
Als ik terugkom uit de grote meditatiezaal zie ik een briefje in m'n slipper liggen: Esmeralda had genoten van het samen mediteren in het kerkje (mijn favoriete plek de hele meditatietijd) en het lijkt haar leuk om hier nog eens over te kletsen... (wat we later ook doen als we beiden in Pai zijn).
Lichtpuntje van de dag! Nog steeds veel hoofdpijn, ook pijn in knieen, rug.... Huilie huilie.
Mijn relatie met laffe-trui gast is flink veranderd, we hebben samen gemediteerd in het kerkje en dat schept toch een band. Benieuwd of er nog een briefje in m'n slipper komt...
Het volgen van de ceremonie bij de tempel s'avonds is supergaaf. Veel toeristen komen foto's maken van ons, een groepje apathen geheel in het wit gekleed.
Bij het uitkijkpunt zie ik het mooiste uitzicht van de reis tot dan toe: de stad Chiang Mai met een volle maan daarboven. Prachtig, maar ook heel eenzaam, ondanks de andere mediteerders die daar ook zijn.
Het niet kunnen delen van iets moois wat je ziet met anderen is verdomd lastig.

Dag 5

Er is een stelletje aangekomen dat constant naar elkaar aan het seinen is. Zij lijkt me in eerste instantie een bits kijkende 'Opzij' abonnee (later blijkt ze gewoon irritant en een tikkeltje onzeker door de hele situatie) en hij een Jan Doedel die ik diep hoor zuchten als ze weer aandacht bij hem gaat vragen, ik doop ze om tot Jut en Jul. Toch heb ik geen medelijden met hem. Logistieke problemen: er zijn maar 3 sponsjes over bij de afwas, terwijl er 4 afwasplekken zijn. M'n stemming is vandaag gezakt, de dip is dan toch eindelijk in zicht.
Veel nieuwe mensen, dus ook veel harde alarmtonen van de meditatiewekkers. Ik voel me af en toe net een klagende omwonende van een schoolplein.

Dag 6

Vandaag al om 03:30 wakker (ik ging ook al om 20:00 naar bed). De levenslessen van de teacher bij de dagelijkse Dhamma talk zijn steeds beter te verstaan, het boeddhisme is een fantastische religie/filosofie/manier van leven. Liefde en geluk voor elk levend wezen is weer eens wat anders dan ongelovigen benadelen en naar de hel te sturen, om maar wat te noemen. Jul neemt vandaag een magnum als toetje. Lastige dag vandaag, geen motivatie, negatief, veel hoofdpijn... Pffff.

Spannendste moment van de dag: kleren wassen.

Dag 7

Voel me nog steeds negatief en onrustig als ik wakker word. Josef staat wel een kwartier onder de douche terwijl ik in de kou sta te wachten.
Ik ben blij dat het de laatste 3 volle dagen zijn, het aftellen is begonnen (dat was het stiekem al na dag 1). We leren het concept van Loving Kindness: elk levend wezen alle liefde toewensen. Ik probeer het op Josef en vind het toch lastig.
In de middag is er gelukkig een omslagpunt. Voor het kerkje in de stoel (op de grond zittend lukt niet door m'n knie) lukt het me de oefening goed uit te voeren en ik voel de energie in mijn benen tintelen.
Het is cool dat je in gedachten bepaalde punten kan aanraken en dat er hierna energie gaat stromen tussen de punten die je aanraakt. Yes! Het voelt alsof ik iets bereikt heb en mijn instabiele stemming slaat weer om naar het positieve.

Dag 8

Door de schimmel in mijn kamer is alles vergeven van een grondige, vieze lucht. Ik kan mijn schone boxers niet meer van de vuile onderscheiden en besluit om ze allemaal maar te wassen.
Er liggen eindelijk weer 4 sponsjes bij het afwassen. Het gaat regenen en mijn stemming slaat gelijk weer om. Ik kan wel rust vinden in het mediteren, maar voel me wel weer verveeld en negatief.
Ik zie mijn lichtend voorbeeld van de laatste dagen een sigaret roken op de gang.

Dag 9

Yes, de laatste volle dag! Tijdens de lunch kijk ik naar vrouwen die ijsjes aan het eten zijn. Na 9 dagen vrijwel zonder prikkels en interactie is dit een bijzonder prettig moment.
De laatste loodjes. Stemming is bijna manisch, ik voel me fantastisch. Toch slaat ook de laatste dag de stemming weer om, ik verveel me en voel me niet prettig bij de pauzes die ik neem (en die steeds langer worden).
Er zijn 3 Thaise oude vrouwen gekomen die de regels niet (willen) snappen of die dachten dat ze in een kuuroord o.i.d. kwamen. 1 vrouw zingt constant uit de maat, vals en hard. Ik voel een grouprage ontstaan en denk dat we geen woorden nodig hebben om s'nachts gewapend met een stuk zeep gewikkeld in een handdoek langs haar kamer te gaan.

Dag 10

Laatste dag! Gelukkig maar, ik had hier niet langer willen blijven. Ben klaar voor prikkels. Heb zin in eten, muziek luisteren, de ervaring delen met Peter, eindelijk weer de wereld in.
Na de sluitingsceremonie schudden Peter en ik elkaar de hand en worden de eerste woorden met schorre stem weer gewisseld. Was het een leuke ervaring? Nee (hoewel er wel leuke momenten zijn), het was een goede ervaring.
Compleet tot rust gekomen doe ik een vrijwillige donatie aan het meditatiecentrum en verlaat ik de berg, klaar voor de rest van de reis!

Geschreven door Bartdoolaard