Op weg naar de Col D’Ordino,1980 meter, komen we langs een prachtig uitzichtspunt zwevend boven het dal de Mirador Roc del Quer. Op dit uitzichtspunt zijn een aantal glasplaten in de bodem. Je moet geen hoogtevrees hebben. Ik ga er dus niet op staan 😂. Je hebt hier een prachtige view op het dorpje Canillo, de slingerwegen en de bergen.
We vervolgen onze weg Naar de Col d’Ordino. Een quasi onophoudelijke opeenvolging van haarspeldbochten, verrukkelijke panorama’s en de paarden leidt ons naar de top 1980 meter.

Coma D’Arc. 2226 meter. Het was er fris, 15 graden. Na een slingerweg langs verschillende dorpjes komen we bij de kabelbaan aan. Optie of kabelbaan of met de auto omhoog. De slagboom staat open voor het autoverkeer. Dus we besluiten om met de auto omhoog te gaan. Onderweg zien we de gondels omhoog gaan. Ook hier komen we fietsers tegen. We naderen de top. Hierboven is een enorm skigebied met talloze liften/sleepliften. Ook mooie vergezichten.

Alleen jammer van der ochtend is de regen. Het geeft wel mooie beelden met laaghangende mist.

Terug in het hotel houden we lekker siësta.

S middags gaan we naar Ordina. We gaan de musea ter plaatse bezoeken en de kerk.

Er zijn drie musea:
Casa museu d’areny-plandolit: een uitzicht naar het verleden van een rijke aristocratische familie.
We ontdekken hoe een adellijke familie woonde in Museu Casa d'Areny-Plandolit, de voormalige zomerresidentie van de baron van Senaller, een van de eigenaren van de Andorrese smederijen. Het huis dateert uit de 17e eeuw en blijft trouw aan de levensstijl en sociale positie van het gezin, met luxe voorwerpen en souvenirs uit verschillende periodes van het gezinsleven.

Musea met erfenissen van de familie Rossel. In 1993 stierf de laatste dame van deze invloedrijke familie. Ze was niet getrouwd en had geen erfgenamen. Al het land en bezittingen gingen over na de staat. Die een gedeelte in en museum onderbracht.
Op de bovenverdieping van dit museum ligt het musea Postal. Hier wordt via een film het verloop van de communicatie gedurende de eeuwen weergegeven. Van mond op mond, brieven vervoerd via ezels, later via auto’s. Na telegrafie en telefonie en e-mail. Interessant om te zien.

We pikken een terrasje. Ondertussen is het weer lekker warm geworden.

De kerk Sant Corneli I Sant Cebrià ligt naast het terras. We besluiten deze ook van binnen te bekijken. Mooi.

Geschreven door Annita-en-Hennie