Vandaag rijden we naar de Mont Ventoux .

Deze top in het Massif des Cèdres is de enige van deze hoogte in de streek de Provence en hij wordt daarom ook wel de Reus van de Provence genoemd.

De Ventoux is op meerdere manieren te beklimmen. De klim vanuit Bédoin is de beroemdste klim van de Ventoux, ruim 21 kilometer. Als het hard waait is dit de zwaarste klim omdat je als je uit het bos komt je het langst in het 'maanlandschap' klimt.

We gaan vanuit Bédoin, een leuk gezellig stadje, de Mont Ventoux omhoog.
In Bédoin staat de Chapelle Notre Dame de Nazareth. Een mooie kerk. Buiten valt onze blik op een prachtige boom. De Albizia Julibrissin Durazz. (Opgezocht via app, maybe wel mooi voor in onze tuin).
Hennie heeft de Ventoux al eens beklommen. Onderweg naar boven komen we veel fietsers tegen. Velen hebben het zwaar. We komen door het bos uiteindelijk in het maanlandschap aan. We passeren het gedenkteken van Tom Simpson (1967). En komen bijna bij de top aan. Het is hier hartstikke druk en wat blijkt we kunnen niet naar de top. De weg is afgesloten voor auto’s.
Dus we keren om en gaan onderen. Lastig om te rijden met fietsers die harder gaan dan jij met je auto. We hebben ogen te kort. We zijn blij als we onderen zijn.

We hebben nog tijd over. Dus we besluiten de Pont du Gard ook nog mee te pikken op weg naar Lunel.
Onderweg bij Fournès gaan we lunchen bij een air. Wat een relaxte lunch zou worden, wordt een geren door de agressieve wespen. We besluiten maar in de auto verder te lunchen :(

Avignon komen we ook langs. We zien de brug uit het lied sur le Pont d’Avignon rechts van ons liggen. Dus die gaat ook op de foto. Ivm drukte in de steden gaan we Avignon niet bezichtigen. Helaas want we zien ziet er prachtig uit. Maybe in de toekomst na COVID wel weer mogelijk.

De Pont du Gard is een Romeins aquaduct dat later is uitgebreid tot brug. Het bouwwerk ligt iets ten zuiden van het plaatsje Vers-Pont-du-Gard in Frankrijk, niet ver van Nîmes en Uzès, en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Onderweg naar de brug komen we net als onderweg hier naar toe plataanbomen tegen. Hier als rijtje met op de achtergrond de Pont. Onderweg als laan waaronder we doorreden. Prachtig om te zien.

We vervolgen onze weg naar Lunel. Hier logeren we drie dagen bij Kyriad Montpellier Est-Lunel.
Tijd voor een lekker biertje in de tuin. Een Pelforth Brune.
We dineren in het hotel. Een goede keuze. Heerlijk.

Geschreven door Annita-en-Hennie