Dag 2:
Ging ik gisteren zwaar teleurgesteld slapen, dacht serieus waar ben ik aan begonnen.
Allemaal ver gevorderden. Iedereen praatte Italiaans (joh) en ik kon werkelijk geen woord meer bedenken. Weg, Frans Duits Engels er kwam vanillestokje door elkaar. Maar non Italiano.
Maar .... vanochtend zag de wereld er weer anders uit.
Uitgeslapen en uitgerust naar de scuolo.( Niet zonder eerst even een echte cappuccino op eenterrasje gescoord te hebben.) Gelukkig er waren meer beginners. Er is hoop. Met vijf mensen in het klasje. Waarvan een Duitse mevrouw na 10 minuten huilend weg wilde. Herkenbaar, had ik gisteren.
Maar deze les gaat lekker en dit is goed te doen.
Vanmiddag alles op een strandbedje nog maar eens doorgenomen. Ach zo denk ik het wel vol te houden.
En mezelf ook maar meteen ingeschreven voor wat excursies en een kooklesje. Want als we er toch zijn kunnen we maar beter ook de toerist uithangen.

Geschreven door Annemieke-en-rob